پژوی هوا هیبریدی

البته این خودرو فقط با هوا کار نمی‌کند و این فناوری جدید در کنار یک موتور بنزینی قرار گرفته است. این شرکت معتقد است خودروی هوا ـ هیبریدی ساخت آنها نسبت به خودروهای هیبریدی که انرژی‌شان به وسیله باتری تامین می‌شود (مانند تویوتا پریوس) مزیت‌های قابل توجهی دارد. اول این که این نوع خودرو ارزان‌تر تمام شده و در مصرف سوخت باصرفه‌تر است و در هر صد کیلومتر تنها 8‌/‌2 لیتر بنزین مصرف می‌کند. از طرفی ظاهر این خودرو با پژوی هاچ‌بک کامپکت و سیتروئن فرقی ندارد؛ اما در نمایشگاه برشی عرضی از آن به نمایش گذاشته شده بود تا فناوری جدید را بهتر معرفی کند.

یک مخزن ذخیره آبی‌رنگ که طولش 122 سانتی‌متر است در خودرو دیده می‌شود و بنا به گفته کریم مقدم، یکی از مدیران پروژه، این کپسول چیزی شبیه مخزن تنفسی غواصی است. این مخزن فولادی حاوی هوای فشرده و 20 لیتر نیتروژن و مقداری مایع هیدرولیک است. این اتومبیل هواهیبریدی، بسیار شبیه تویوتا پریوس است و هربار که راننده ترمز کرده یا از سرعتش می‌کاهد انرژی حاصل از آن را بازیابی می‌کند، اما سیستم هوا ـ هیبریدی یک پمپ هیدرولیک برگشت‌پذیر دارد که به جای به کاربردن انرژی جنبشی تولید شده برای شارژ باتری به فشرده‌سازی نیتروژن درون مخزن می‌پردازد و وقتی راننده به سرعت خود می‌افزاید، آن نیتروژن فشرده شده را آزاد می‌کند.

یارس، مدیر دیگر پروژه می‌گوید: سیستم ما بیشتر شبیه یک سرنگ است. با فشرده شدن و رها شدن نیتروژن، اجزای هیدرولیک به جلو رانده شده و انرژی حاصل از آن به نیرویی تبدیل می‌شود که اتومبیل را به پیش می‌راند. در حقیقت این سیستم انرژی بسیار زیادی تولید نمی‌کند و برای مواقعی که کل روز را در شهر رانندگی می‌کنید و توقف‌های پی‌درپی دارید، موجب صرفه‌جویی زیادی در مصرف بنزین می‌شود.

امتیاز دیگری که این خودرو نسبت به دیگر خودروهای هیبریدی موجود در بازار (مبتنی بر یک موتور الکتریکی و یک موتور بنزینی) دارد این است که خودروی جدید پژو نیازی به باتری‌های گرانقیمت لیتیوم یونی یا موتور الکتریکی ندارد. وسایلش ساده است و براحتی تعمیر می‌شود. مقدم می‌گوید: «برای این خودرو مسلما جعبه‌دنده‌ای جدید ساخته‌ایم، اما اجزای آن همان اجزای شناخته شده‌ است و صرفا آنها را به گونه‌ای کنار هم قرار داده‌ایم که بسیار کارآمد شود».

مهندسان برای ساخت نسخه اصلی خودروی هوا هیبریدی، اجزای هیدرولیک یک جت ایرباس را عاریه گرفته بودند. صدای آن آزاردهنده بود، اما وقتی خودرو چند قدم به جلو رفت به این موضوع که در حال کار روی وسیله‌ای جالب هستند پی بردند و در نهایت آن بخش‌ها را شبیه نصب قطعات آسانسور و تراکتور کنار هم جفت و جور کردند.

این خودرو از زمان عرضه به بازار واکنش‌های تندی را برانگیخته است. یکی از این واکنش‌ها این نگرانی بود که وجود مخزنی شبیه آن درست مانند این است که به وسیله یک بمب هوای فشرده دارید رانندگی می‌کنید، اما مقدم و یارس توضیح دادند که ضریب ایمنی این مخزن با شلیک گلوله، آتش و کارهای بسیار عجیب و غریب دیگر آزمایش شده است و خطر انفجار آن صفر است.

نگرانی دیگر خالی شدن هواست. یارس می‌گوید: «هوا به طور مجزا و در یک مدار بسته قرار دارد. بنابراین هرگز بدون هوا نمی‌مانیم. فقط می‌ماند این مساله که آن هوا فشرده شده است یا خیر، اما از آنجا که سیستم براساس احتراق موتور بنزینی به کار می‌افتد، پس ابتدا برای فشرده‌سازی هوا به بنزین نیاز است و درست مانند هر خودروی استاندارد دیگر اگر بنزین نداشته باشید مسلما نمی‌توانید حرکت کنید.»

منبع: guardian