حمله سارقان به علی دایی

کاندیدای احتمالی ریاست جمهوری گفت: در صورتی که به هر دلیلی آقای خاتمی وارد انتخابات نشود، تشکیل یک ائتلاف متشکل از کاندیداهای مطرح اصلاح‌طلب، تنها راه موفقیت اصلاح‌طلبان در انتخابات 92 است.

محسن مهرعلیزاده کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری آتی در گفت‌و‌گو با فارس، ضمن پیشنهاد «طرح انسجام» برای به وحدت رسیدن اصلاح‌طلبان اظهار داشت: در صورتی که آقای خاتمی حاضر به ورود به انتخابات نشود، باید یکی از دو یا سه نفر از کاندیداهای مطرح در قالب یک ائتلاف و تحت هدایت هیأتی متشکل از بزرگان اصلاح طلب به عنوان کاندیدای اصلاح طلبان معرفی شود.

این کاندیدای احتمالی ریاست جمهوری با بیان اینکه تنها گزینه مطرح مورد اجماع، شخص خاتمی است، گفت: تلاش و امید همه فعالین اصلاح‌طلب نیز مجاب کردن آقای خاتمی برای ورود به انتخابات است و در صورتی که به هر دلیلی آقای خاتمی وارد انتخابات نشود، تشکیل یک ائتلاف متشکل از کاندیداهای مطرح اصلاح‌طلب، تنها راه موفقیت اصلاح‌طلبان در انتخابات 92 است.

مهرعلیزاده در پاسخ این سوال که با توجه به تعدد کاندیداهای اصلاح طلب در حال حاضر، باز هم امیدی به موفقیت طرح می‌بینید، خاطرنشان کرد: اساساً ائتلاف به عنوان طرحی برای از بین بردن مشکل تعدد کاندیداها مطرح شده است اما بنده معتقدم کاندیدهای اصلاح‌طلب محدود هستند و غیر از آقای خاتمی دو نفر بیشتر نیستند که همفکر ایشانند و اعلام آمادگی کرده‌اند و رای و نظر اجماع را پذیرا و پتانسیل رای‌آوری دارند.

وی درباره نوع ورود خود به یازدهمین رقابت‌های ریاست جمهوری نیز گفت: با توجه به تحولاتی که در نگرش عمومی سیاسی جامعه صورت پذیرفته، مردم به گروه‌ها و جناح‌ها رای می‌دهند و به این ترتیب کاندیداتوری مستقل منتفی است اما در صورت تشکیل ائتلاف و عملیاتی شدن طرح انسجام، یکی از اعضای آن خواهم بود.

آمادگی آلبانی برای اعطای پناهندگی به منافقین

به گزارش پرس تی وی، «سالی بریشا»، نخست وزیر آلبانی اعلام کرد: دولت این کشور برای اسکان ۲۱۰ نفر از اعضای گروهک منافقین در تیرانا، بنابه دلایلی که وی از آن به عنوان « دلایل انساندوستانه» نام برد، آمادگی دارد.

نخست وزیر آلبانی یادآور شد، این کشور عضو بالکان بنابه درخواست آمریکا و سازمان ملل، آماده است تا اعضای گروهک منافقین را که در حال حاضر در اردوگاه لیبرتی در نزدیکی فرودگاه بغداد زندگی می‌کنند، اسکان دهد.

اعضای گروهک تروریستی منافقین جنایات و حملات خشونت‌آمیز زیادی را بر ضد شهروندان ایرانی و مقامات دولتی این کشور مرتکب شده‌اند.

از زمان پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در سال ۱۹۷۹ میلادی، بیش از ۱۷ هزار ایرانی در حملات تروریستی کشته شده‌اند که ۱۲ هزار نفر قربانی حملات تروریستی گروهک منافقین بوده‌اند.

اعضای گروهک تروریستی منافقین سال ۱۹۸۶ به عراق گریختند و با برخورداری از حمایت صدام حسین، دیکتاتور سابق این کشور، اردوگاهی در نزدیکی مرز ایران تاسیس کردند.

اعضای گروهک تروریستی منافقین از اردوگاه جدید عراق به اردوگاه لیبرتی در نزدیکی فرودگاه بغداد منتقل شده اند. اردوگاه جدید عراق که قبلا به اردوگاه اشرف معروف بود در ۱۲۰ کیلومتری غرب مرز این کشور با ایران قرار دارد.

وزارت خارجه امریکا ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۲ میلادی ، نام این گروه تروریستی را از فهرست سیاه تروریسم حذف کرد.

دولت کانادا نیز در دسامبر ۲۰۱۲ میلادی، نام گروهک منافقین را از فهرست سیاه سازمان‌های تروریستی خود حذف کرد.

این اقدام اتاوا در پی حرکت‌های مشابه امریکا و اتحادیه اروپا انجام شد.

استثناگرایی محض: شکنجه به سبک آمریکایی

به گزارش پرس تی وی، خالد المصری، شهروند آلمانی ۳۱ دسامبر سال ۲۰۰۳ میلادی به دست نیروهای امنیتی مقدونیه ربوده شد.

وی با یک فرد مظنون به عضویت در القاعده که نام مشابهی داشت، اشتباه گرفته شده بود.

مقامات امنیتی مقدونیه به مدت ۲۳ روز المصری را زندانی و شکنجه کرده و سپس در فرودگاه اسکوپیه وی را تحویل سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) دادند. المصری در فرودگاه اسکوپیه توسط مامورین سیا مورد ضرب و جرح و حتی شکنجه جنسی قرار گرفت.

ماموران سپس با خوراندن دارو به المصری وی را بیهوش کرده و به یک زندان مخفی سیا موسوم به «گودال نمک» در افغانستان انتقال داده و ماهها وی را در آن زندان شکنجه کردند. این شکنجه ها شامل کوبیدن وی به دیوار و ضرب و جرح مکرر او می شد.

المصری ۲۸ می ۲۰۰۴ به یک پایگاه هوایی نظامی در آلبانی انتقال داده و سپس آزاد شد. دادگاه حقوق بشر اروپا ۱۳ دسامبر ۲۰۱۲ طی حکمی اعلام کرد که مقدونیه حقوق انسانی المصری را نقض کرده و همچنین سوء رفتار مقامات سیا با وی مشمول تعریف شکنجه می شود.

حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ یک نقطه تحول برای سیاست های آمریکا محسوب می شد. این حملات دستاویزی شدند برای آغاز یک سری جنگهای ظاهرا بی پایان که تا به امروز نیز ادامه داشته است. در پی حملات ۱۱ سپتامبر، دولت امریکا آگاهانه کنوانسیون ژنو و دیگر اشکال قوانین بین الملل را نادیده گرفت و به آژانس های امنیتی خود دستور داد که با همه ابزارهای ممکن به دنبال دشمنان این کشور بروند.

سازمان سیا برای ایجاد شبکه هایی از بازداشتگاههای مخفی و یک برنامه انتقال فوق العاده و غیرقانونی مظنونین تروریستی به کشورهای دیگر، با ۵۴ دولت خارجی توطئه چید. شایان ذکر است که این برنامه دوگانه در دوران بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق امریکا آغاز و در دوران بوش، رئیس جمهور بعدی این کشور گسترش پیدا کرد.

هدف از ایجاد این برنامه ها این بود که قوانین آمریکا شامل حال مظنونین تروریستی نشود. سیا به خوبی می دانست که آدم ربایی، حبس انفرادی و شکنجه مظنونین به تروریسم بر اساس قوانین داخلی آمریکا مجاز نیست بنابراین مجبور شد که راهی برای دور زدن قوانین پیدا کند. هم برنامه بازداشت مخفیانه و هم برنامه انتقال فوق العاده مجرمین دو برنامه به شدت محرمانه بودند.

برنامه بازداشت مخفیانه شامل حبس مظنونین به تروریسم در زندانهای سازمان سیا موسوم به «مقرهای سیاه» خارج از کشور آمریکا می شد. مظنونین در این زندانهای سیا در معرض «تکنیک های پیشرفته بازجویی» که شامل شکنجه و دیگر اشکال نقض حقوق می شود، قرار می گرفتند.

سیا اختیار این را پیدا کرد که دست به توقیف و انتقال فراقضایی مظنونین تروریستی بزند. این فرایند شامل انتقال غیرقانونی مظنونین به کشورهای خارجی برای بازداشت و بازجویی خشونت بار از آنها می شد.

یک مقام آمریکایی به روزنامه واشنگتن پست گفته است «ما از آنها حرف نمی کشیم. آنها را به کشورهای دیگر می فرستیم تا مقامات آن کشورها از مظنونین حرف بکشند.»

دست کم ۵۴ دولت خارجی در این فرایند انتقال فوق العاده و غیرعادی مظنونین که تا به امروز نیز ادامه داشته، مشارکت کرده اند. این کشورها شامل ۱۵ عضو اتحادیه اروپا می شوند؛ اتحادیه ای که اخیرا برنده جایزه صلح نوبل شده است.

هر دو برنامه شامل ربودن مظنونین تروریستی، سر به نیست کردن و انتقال مخفیانه آنها به زندانهای مختلف در سراسر جهان می شد. مظنونین به محض حبس شدن، در سلول های انفرادی قرار گرفته و به صورت روزانه با بازجویی هایی که شکنجه و دیگر اشکال نقض حقوق را در بر می گرفت، روبرو می شدند.

در دولت بوش، بر اساس یک سری بخشنامه های وزارت دادگستری آمریکا، مجوز اعمال شکنجه علیه زندانیان سیا صادر شد. برای این روش های شکنجه نیز عنوان بی خطر «بازجویی پیشرفته» در نظر گرفته شد.

این روش ها شامل حس الغای غرق شدگی، کوبیدن پی در پی زندانی به دیوار، محرومیت از خواب در حالی که شکنجه شونده به صورت عمودی به زنجیر بسته شده و قرار دادن زندانی در موقعیت های دردناک می شوند.

خروج محرمانه ارتش انگلیس از افغانستان برای اعزام به سوریه

یک روزنامه انگلیسی از خروج محرمانه نیروهای ویژه انگلیس از افغانستان و تدارکات برای ارسال سلاح به شبه نظامیان در سوریه خبر داد.

به گزارش تسنیم به نقل از دیلی استار ساندی،  فرماندهان نیروی هوایی ویژه و نیروی دریایی ویژه انگلیس برنامه هایی محرمانه برای انتقال تسلیحات مورد نیاز شبه نظامیان در سوریه در دست دارند.

یک منبع آگاه گفت کهنه سربازان نیروی هوایی و دریایی ویژه انگلیس در حال حاضر به صورت محرمانه سرگرم خروج از افغانستان و تدارک برای ماموریت جدید خود در سوریه هستند.

آنها تحت راهنمایی سرویس اطلاعاتی انگلیس و همتای فرانسوی خود سرگرم خروج از افغانستان هستند و قصد دارند یک زرادخانه 20 میلیون پوندی با هزینه انگلیس را در که کشورهای همسایه قرار دارد به دست شبه نظامیان سوری برسانند.