جنگ با دزدان دریایی در ماورای اقیانوس‌ها

500 زندانی دراینجا مستقر هستند که بین آنها بیش از یکصد سومالیایی نیز به چشم می‌خورد. آنها نیز انتظار دادگاه خود را می‌کشند. هرکدام مثل زندانیان گوانتانامو روپوشی نارنجی رنگ برتن دارند و گروهی از آنان سخت مشغول کار روی دیوار بیرونی دریکی از گوشه‌های محوطه زندان هستند. به ما گفته شده بود که نمی‌توانیم با زندانیان صحبت کنیم، اما از طریق یک مترجم طوری برنامه‌ریزی شده تا با یکی از آنها که به «‌کاپیتان»‌ معروف بود، گفت‌وگویی ترتیب دهیم. او با انگلیسی دست و پا شکسته‌ای صحبت می‌کرد.

خودش می‌گفت دزد دریایی نیست و فقط یک ماهیگیر ساده اهل موگادیشوست. طبق گفته مقامات سیچل، کاپیتان درسال 2010 به همراه تعدادی دیگر دریک اقدام دزدی دریایی بازداشت شده بود. دراین باره جزئیات بیشتری وجود ندارد. تمام آن چیزی که به ما گفته شد این بود ‌که دادگاه سیچل به او شش سال حبس داده است. احکام صادره علیه این گروه بین ده تا 20 سال است که به نوع جرایم هر یک بستگی دارد. زندان مها تحت نظارت و سرپرستی انگلستان اداره می‌شود. سیچل، یکی از چند کشوری است که دزدان دریایی را تحت تعقیب قرار می‌دهد و به زندان می‌اندازد. در کنفرانسی که چند ماه پیش درلندن برگزار شد، رهبران جهان بر این نکته تاکید کردند که باید به دزدان دریایی اطمینان داد از این پس بسادگی بازداشت و بلافاصله آزاد نخواهند شد. جان پاول، وزیر خارجه سیچل که جوانی فعال و تحصیلکرده انگلستان است رهنمودهای زیادی دارد و دیدگاه هایش را درباره این‌که جهان چه باید بکند توضیح می‌دهد.به اعتقاد او، سومالی باید توسعه پیدا کند. حرف‌های او درعین حال حاوی پیام روشنی برای پایان دادن به مصونیت دزدان دریایی است.

به گفته او: «‌هنوز با این مشکل مماشات می‌شود. تقریبا جهان عادت کرده است که بهای دزدی دریایی را بپردازد. این عمل را البته از طریق افزایش میزان بیمه‌ها انجام می‌دهد و به همین دلیل این سیکل ادامه پیدا می‌کند»‌. او توضیح می‌دهد که کشورش تاکنون 4 درصد نیروهای خود را دراین راه از دست داده است. «ما می‌خواهیم خیلی روشن بگوییم که دزدی دریایی یک جرم است و همان نقشی را در جلوگیری از توسعه اقتصادی این منطقه بازی می‌کند که مافیا عمل می‌کند»‌. به گفته او، این در واقع «کارتل‌های بین‌المللی» هستند که در پشت این تجارت پرسود خوابیده‌اند و ماهیگیران فقیر تنها نقش سربازان پیاده را بازی می‌کنند.

سیچل، کشوری اقیانوسی با مساحتی معادل 400 کیلومتر مربع خشکی است. بقیه حاکمیت این کشور شامل گستره‌ای از آب‌های آزاد به اندازه سه برابرکشور آفریقای جنوبی می‌شود. تعدادی از شرکت‌های بزرگ کشتیرانی جهانی هروز از این دریاها عبور می‌کنند. هرچند امروزه تعداد کمی پیدا می‌شوند که حاضر به ریسک عبور از این منطقه باشند. در واقع کشتی‌هایی می‌توانند از این منطقه عبور کنند که بیمه بیشتری پرداخته باشند و بالطبع کالایی را که با خود حمل می‌کنند گرانقیمت‌تر باشد. برای سیچل، کشوری که سعی می‌کند توسعه پیدا کند قیمت بالای سوخت و افزایش هزینه‌های زندگی مهم‌ترین چالش‌های پیش روست. گردشگری و ماهیگیری دراین منطقه امری حیاتی است و منبع مهمی از درآمد به حساب می‌آید. اما کشتی‌های مسافرتی مدتی است که متوقف شده‌اند و ماهیگیران سیچل نیز درمیان زندانیانی هستند که 1500 کیلومتر آن طرف‌تر در سومالی گرفتار شده‌اند.وزیر گردشگری این کشور در این باره می‌گوید: «ما کشوری جزیره‌ای هستیم و همان اهدافی را دنبال می‌کنیم که کشوری مانند کنیا یا هرجای دیگر دنبال می‌کند و مشکلات ما هم تقریبا مشابه است. از این‌رو می‌گوییم این مشکل کنیا یا سیچل نیست، بلکه این یک مشکل جهانی است و همه جهان باید به سمت ریشه‌کنی این مشکلات برود».

رهبران جهان در کنفرانس‌هایی که در لندن، استانبول و دوحه برگزار شد مساله دزدی دریایی را مورد بحث و بررسی قرار دادند. آنها بر راه حل‌های نظامی تمرکز کردند تا به‌عنوان یک عامل بازدارنده مورد استفاده قرار گیرد. درهمین زمینه توصیه شد برای گشتزنی دریایی از کشتی‌های جنگی استفاده شود. با این وجود کارشناسان بایک راه حل بلند مدت در سومالی بیشتر موافق هستند و می‌گویند دزدی دریایی علامت‌هایی از یک مشکل بزرگ‌تر است، زیرا وقتی فقر باشد و دولت نیز نتواند نقش کارآمدی خود را ایفا کند جوانان سومالی را بر آن می‌دارد تا دست به ریسک زده و برای به‌دست آوردن اندکی سود از این تجارت میلیاردی راهی دریاهای دوردست شوند.