سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بعد از بازیهای آسیایی گوانگجو، موفقیت بانوان در رشتههای مختلف چشمگیرتر از قبل شد تا جایی که در برخی از رشتهها، بانوان سنتشکنی کردند و ضمن کسب مدالهای رنگارنگ حتی به سهمیه المپیک هم دست پیدا کردند تا این سیر صعودی توجه بانوان علاقهمند به ورزش را به دنیای قهرمانی و حرفهای بیشتر کند.
خدیجه آزادپور با اینکه معتقد است مدال بازیهای آسیایی رشتههای رزمی از المپیک جهانی باارزشتر است و سختتر به دست میآید، اما در آستانه المپیک لندن حسرت میخورد که ووشو یک رشته المپیکی نیست تا بتواند در این عرصه هم شانس خود را برای کسب مدال بیازماید. با ملیپوش ووشوی کشورمان در مورد ورزش بانوان در سالی که گذشت، میزان موفقیت ورزشکاران در عرصه قهرمانی و سهمی که خودش در تحول نسبی ورزش بانوان داشته است، گفتوگو کردیم. با ما همراه باشید.
بعد از این که مدال طلای بازیهای آسیایی گوانگجو را کسب کردی، امیدوار بودی که این مدال بتواند بانوان ورزشکار ایران را به خودباوری برساند، فکر میکنی حالا این اتفاق افتاده است؟
بله، واقعا خوشحالم که این تحول در ورزش بانوان صورت گرفته است، شما میتوانید این تغییر را در نتایجی که در یک سال و نیم اخیر به دست آمده ببینید. بانوان ما دیگر ناامید نیستند و خود را برای رقابتهای مهم و حساس از پیش باخته نمیدانند.
مهمترین دلیل این تغییر و تحول را چه میدانی؟
توجه مسوولان به ورزش بانوان و پاسخ مثبت دادن ورزشکاران به این اعتماد سبب شد که فدراسیونهای مختلف در بخش بانوان هم مثل مردان سرمایهگذاری کنند. واقعیت هم این است که مدال بانوان در مسابقاتی مثل المپیک و بازیهای آسیایی میتواند در کارنامه کلی کشورمان و جایگاهی که در جدول ردهبندی رقابتها به دست میآورد تاثیرگذار باشد و این خیلی بااهمیت است.
آن مدال طلا در بازیهای آسیایی به نوعی طلسمشکنی برای بانوان در عرصه قهرمانی بود، این طور نیست؟
اولین طلا بعد از 30 سال در آسیا آنقدر با ارزش بود که هم به خودم انگیزه و خودباوری داد و هم باعث شد نگاه مسوولان تغییر کند. بعد از این بازیها که البته دوستان دیگر هم مدالهای ارزشمندی گرفتند سرمایهگذاریها در بخش بانوان بیشتر شد. وقتی هم بودجه و امکانات بیشتر شود، مطمئن باشید با استعدادهایی که ما در ورزش بانوان در رشتههای مختلف داریم، موفقیتها روز به روز بیشتر میشود.
یک ورزشکار علاوه بر امکانات سختافزاری، برای رسیدن به هدف در عرصه قهرمانی به چه چیزهایی نیاز دارد؟
آزادپور: با این که در ووشو کسب مدال آسیایی سختتر و باارزشتر از مسابقات جهانی است، اما به دلیل توجه ویژه به المپیک، دوست داشتم ووشو هم از رشتههای حاضر در مسابقات المپیک بود
به نظر مهمترین عامل برای موفقیت حداقل در رشتههای رزمی که شناخت بیشتری نسبت به آنها دارم مربی است، بدون مربی حتی اگر خواست و پشتکار ورزشکار هم باشد نتیجه ایدهآل نمیگیرد، مربی واقعا یک ورزشکار را میتواند به سمت موفقیت هل بدهد.
اگر بخواهی مقایسهای بین امکانات ایران در ووشو با کشورهای صاحبنام این رشته داشته باشی، چه میگویی؟
همه از کمبود امکانات ورزش ما در رشتههای مختف میگویند. اما خوشبختانه در رشتههای رزمی بخصوص ووشو ما نهتنها چیزی از کشورهای صاحبنام مثل چین کمتر نداریم، بلکه قویتر هم هستیم. از نظر تمرینی هم حتی بیشتر از آنها تمرین میکنیم، این را در اردویی که در چین داشتیم متوجه شدم. در هر صورت ابزار کار برای موفقیت فراهم است و فقط باید تلاش کرد و از آن برای رسیدن به هدف بهره برد.
فکر میکنی بانوان این قابلیت را دارند که در آینده علاوه بر کسب سهمیه المپیک بتوانند به موفقیت در این مسابقات هم فکر کنند؟
بله، چند سال پیش همین مدالها و سهمیهها هم دستنیافتنی بود، در حقیقت هر کس از آن حرف میزد کمتر کسی باور میکرد که بتواند حرف خود را عملی سازد، اما حالا اینطور نیست. موفقیت در المپیک هم همینطور است، اول کسب سهمیه و راه یافتن، بعد پلهپله بالا رفتن تا ایستادن روی سکوهای جهانی. ما ورزشکاران قوی و قهرمانهایی در رشتههای مختلف داریم که ثابت کردهاند بدون هیچ محدودیتی به سمت افتخارآفرینی پیش میروند.
از محدودیتها گفتی؛ برخلاف تصور اهالی ورزش درسراسر دنیا حجاب برای بانوان ایرانی نتوانسته محدودیت باشد. حالا به نظر میرسد حتی خارج از ایران شرایط ورزشکاران ما بخوبی پذیرفته شده است؟
همه قبول کردند که شرایط ما همین است، برای خود ما که اصلا محدودیت نبوده، ما در تمرینات و اردوها هم با همین پوشش حاضر شده و تمرین میکنیم. حتی جالب است کشورهایی مثل ترکیه، مصر و افغانستان که ورزشکارانشان حجاب کاملی نداشتند از روی لباسهای ما الگوبرداری کردند و در مسابقات از همین پوشش استفاده میکنند.
دوست داشتی ووشو هم جزو رشتههای حاضر در المپیک بود؟
با این که در رشته ما، بازیهای آسیایی سطح بالاتری نسبت به مسابقات جهانی دارد، اما خیلی دوست داشتم که میتوانستم شانسم را در المپیک هم امتحان کنم. در حقیقت در رشتههای رزمی تمام قدرتهای دنیا در آسیا جمع هستند و کسب مدال در آسیا سختتر و باارزشتر از مسابقه در سطح دنیاست، با این حال چون نگاه مسوولان و رسانهها به المپیک است با خودم میگویم کاش ووشو هم المپیکی بود.
حرف پایانیات را میشنویم.
چیزی هست که دوست دارم مطرح کنم، متاسفانه رسانهها در بحث ورزش بانوان کملطفی میکنند، در حالی که اگر بیشتر به ورزشکاران و اخبار آنها در رشتههای مختلف توجه کنند، انگیزه و امید آنها بیشتر میشود.
سارا احمدیان / جام جم
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد