کجایی ژول‌ورن که یادت به خیر!... یک زمانی برخی از پیش‌بینی‌های علمی ژول‌ورن، بیش از یک فکر و خیال به نظر نمی‌آمد؛ اما با پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیک بشر، بخش زیادی از داستان‌های این معدن تخیل، به تحقق پیوست و از حد و حالت داستان خارج شد. چرا که انسان به همین زمین و ماه و خورشید هم قانع نیست و دوست دارد سر از تمام کرات و کهکشان‌های دیگر درآورد. شاید که در آنجاها زمین ارزان پیدا شد!
کد خبر: ۴۳۰۶۱۶

زبان حال بشر:

آسمانا، دلم از اختر و ماه تو گرفت

آسمان دگری خواهم و ماه دگری

شاید تا 200 سال پیش که هنوز ملت با درشکه و کجاوه و اسب و قاطر و شتر به مسافرت می‌رفتند و سفرشان روزها به طول می‌انجامید؛ اگر به کسی می‌گفتید که تا چند وقت دیگر می‌شود با چیزی به نام هواپیما یک ساعته از تهران به مشهد رفت،کمتر کسی باور می‌کرد و شما را می‌گرفتند می‌بردند یک جایی بستری می‌کردند که بلکه حالتان بهتر شود.

ـ حالا اگر می‌گفتید که ممکن است در فرودگاه مشهد، لاستیک این هواپیما هم استثنائا بترکد و چرخ جلو آن بشکند و مسافران از طریق سرسره از هواپیما خارج شوند؛ دیگر اصلا باور نمی‌کردند!... (این جمله معترضه را نفهمیدیم چه کسی گفت و تا آمدیم چیزی بگوییم و جواب دندان‌شکنی به وی بدهیم، هیچکس در اطراف نبود. انگار، طرف جن بود یا وابسته به جریانات انحرافی وابسته به اجنه بود!)‌

حالا غرض!... در گزارشی علمی اعلام شده بود که تا 40سال دیگر، بشر می‌تواند سوار بر چیزی به اسم«هوافضاپیما» شود و دور دنیا را در عرض 5 ساعت ناقابل، سیر و سیاحت کند. اسم این هوافضاپیما را ZEHST گذاشتند که عنوانی است برای این فناوری حیرت‌آور. نامی که حاصل جمع حروف مخفف این عبارت زیبا و جادار و مطمئن است: «سیستم حمل و نقل مافوق صوت با آلایندگی صفر.»

ـ برای تقریب اذهان عمومی بفرمایید یک چیزی در مایه‌های سیستم حمل و نقل تهران و حومه!... (این پارازیت را هم یک صدایی شبیه همان صدای قبلی روی عرایض علمی ما انداخت که باز تا آمدیم کشف کنیم که صاحب صدا کی هست؛ از دسترس خارج شده بود. کاش سرعت ما هم مافوق صوت بود!)‌

بسته پیشنهادی: آرزو می‌کنیم که هرچه زودتر این آرزوی بشر نیز جامه تحقق به خود بپوشد و دور هم یک سفری به فضا داشته باشیم. خوش می‌گذرد. عجالتا تا این وسیله عجیب و غریب در حال ساخته شدن می‌باشد، چون کار دیگری از دست ما برنمی‌آید ؛ از همین راه دور، بسته پیشنهادی خود را تقدیم می‌کنیم:

1ــ نریختن آشغال در فضا: از همین الان، همه تمرین کنند که در زمان گشتن در فضا، در فاصله بین کرات دیگر آشغال نریزند. ممکن است در مدار زمین قرار گیرند و جلوی تابش خورشید و ماه و سایر نجوم را بگیرند. بد نیست که شهرداری‌ها از هم‌اکنون ساخت سطل زباله‌هایی مناسب برای نصب در فضا را در دستور کار خود قرار دهند.

2ـ پروژه سفرهای کیهانی: از آنجا که سفرهای استانی، خوب جواب داده و مشکلات زیادی را حل کرده است؛ با باز شدن فضا برای گسترش محدوده سفرها، می‌توان سفرهای کیهانی را جایگزین سفرهای استانی کرد. توزیع برخی روزنامه‌های کیهانی در فضا برای راهنمایی و ارشاد موجودات احتمالی مابین کرات دیگر نیز می‌تواند به عنوان یک طرح جنبی در این سفرها درنظر گرفته شود.

3ـ تعویض آسفالت فرودگاه: خوشبختانه تا زمان ساخت و راه‌اندازی هوافضاپیمای فوق‌الاشاره، 40 سال وقت داریم. فلذا دستمان برای انجام خیلی از کارها و برنامه باز است. کارهایی از قبیل تعویض آسفالت فرودگاه مشهد که به هنگام بازگشت مسافران این هوافضاپیما به زمین، چرخ آن پنچر نشود که در این صورت، خدای نکرده، بازگشت همه به سوی اوست!

4ـ فضاپیماهای عمومی: خواهش می‌کنیم این هوافضا پیماهای که در دست ساخت می‌باشند، بی‌زحمت یک طوری ساخته شوند که خیلی خصوصی نباشند و مثل وسایل حمل و نقل عمومی، مردم عادی هم بتوانند از آنها استفاده کنند. آنها هم دل دارند.

این جوری نباشد که یک عده‌ای هوافضاپیمای خصوصی دربست بگیرند بروند مثلا کره ماه تفریح؛ آن وقت ما خوشه‌اولی‌ها بمانیم و همین کره زمین و همین یارانه قابل تشکری که ماهانه می‌گیریم. طوری باشد که ما هم بتوانیم جلو یک هوافضاپیما را بگیریم و بگوییم: تاکسی، مستقیم، کره ماه یا مریخ یا هرکره دیگری که مسیر می‌خورد!

رضا رفیع

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها