آیا انتفاضه سوم در راه است؟

همه اینها مهر تاییدی بر این نظریه می‌زند که وحدت ملی و مشارکت تمامی ‌گروه‌های سیاسی و اجتماعی در امور فلسطین شرطی مهم برای تداوم مبارزه در راه آزادی و استقلال و بازگشت آوارگان فلسطینی به وطن خودش است.

با نگاهی به تظاهرات اعتراض در روز نکبت می‌توان نتیجه گرفت؛

1 ـ این تحرک در تمامی‌ مناطق حضور ملت فلسطین اعم از کرانه باختری، باریکه غزه، اردن، لبنان و سوریه صورت گرفت و این نخستین باری بود که ملت فلسطین، چه در داخل و چه در اردوگاه‌های خارج به صورت همزمان چنین تجمعی را برگزار می‌کردند. نکته دیگر این‌که همگان شاهد بودند هدف از این تحرکات در داخل و خارج حرکت به سمت مرزهای فلسطین اشغالی در داخل فلسطین و مرزهای مشترک رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی و درگیری با نظامیان صهیونیستی بود. بالطبع بهار انقلاب‌های عربی محیط مناسبی برای ملت فلسطین ایجاد کرده است.

2 ـ این مساله به خوبی قابل ملاحظه بود که ملت‌های عربی در سوریه، لبنان، اردن و مصر آشکارا در این تحرک مردمی ‌مشارکت داشتند و این بار مشارکت آنها در انتفاضه ملت فلسطین هیچ کم و کاستی نداشت.

از سوی دیگر، واضح بود که خون اقشار مختلف امت عربی با خون شهروندان فلسطینی در مرزهای سرزمین تاریخی‌شان درآمیخته است و این مساله نشانگر وحدت و همدلی اعراب‌ و فلسطینیان در مبارزه مشترک خود برای احقاق حق بازگشت و مبارزه علیه دشمن مشترک صهیونیستی بود، دشمنی که بی‌شک نقش نوک پیکان قدرت‌های استعماری و ظلم و ستم آنها علیه ملت‌های عربی را ایفا می‌کند.

3 ـ هدف از این تحرک مردمی‌عبور از مرزهای فلسطین اشغالی و درگیری همزمان با نظامیان ارتش صهیونیستی در تمامی‌مناطق بود و هیچ تفاوتی میان تصویر این راهپیمایی‌ها و تظاهرات در مجدل شمس یا مارون‌الراس و تصویر موجود در گذرگاه قلندیه و گذرگاه بیت‌حانون نبود و همه اینها نشانگر وحدت طرف‌های فلسطینی و عربی در مبارزه علیه دشمن صهیونیستی متجاوز خود بود.

4 ـ مساله دیگر این‌که تظاهرات‌های باشکوه به آن شکل از سوی رژیم‌های عربی یا سرویس‌های امنیتی کرانه باختری و باریکه غزه سرکوب نشد و این مساله نیز تاثیر تحرکات مردمی‌ در کشورهای عربی یا در داخل فلسطین روی مراجع دولتی در جهان عرب را نشان می‌دهد.

حال پس از ذکر این ویژگی‌ها آیا می‌توان چنین باور و اعتقادی را داشت که این تحرک بتواند سرآغاز انتفاضه سوم فلسطین شود؟ یا یک‌سری حوادث روزمره و گذرایی بود که برخی طرف‌ها اقدام به بهره‌برداری‌های سیاسی از آن می‌کنند؟ برای شروع یک انتفاضه جدید باید شرایطی فراهم گردد از جمله:

الف ـ تداوم روند پایان شکاف داخلی و احیای وحدت ملی و حمایت از آن و انتخاب سازوکار صحیح برای تحقق آن در سریع‌ترین زمان ممکن و توجه به احتمال کودتای طرف‌های داخلی فلسطین علیه دموکراسی فلسطینی که برای این منظور باید حمایت‌های لازم از توافق آشتی و تقویت وحدت ملی و دموکراسی فلسطینی با حضور و مشارکت گسترده مردم صورت گیرد.

ب ـ‌ برقراری ارتباط با تمامی ‌اقشار ملت فلسطین در داخل و اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی در خارج و بویژه در کشورهای همجوار به منظور حفظ وجهه مردمی ‌انتفاضه که نشانگر وحدت ملت فلسطین و عزم راسخ آنان برای احقاق حق بازگشت خود است.

ج ـ آغاز فوری تشکیل مرجعیت رهبری یکپارچه در فلسطین و اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی در خارج با مشارکت تمامی‌گروه‌های سیاسی و اجتماعی آنها و به دور از مداخله تشکل‌های رسمی‌ فلسطینی مانند دولت که شاید اساس آنها بر پایه سهم‌خواهی و رقابت بر سر پست و منصب بنیان گذاشته شده باشد. مرجعیت یکپارچه رهبری باید به شیوه انقلابی و مبارزاتی تشکیل شده و همین مسوولیت و ماموریت را نیز داشته باشد و در راستای ساماندهی و فعال سازی جنبش مردمی ‌فلسطینی برای مقابله با رژیم صهیونیستی تلاش کند.

د ـ توقف تمامی‌اشکال سرکوب ملت فلسطین چه در کرانه باختری و چه در باریکه غزه به منظور اعتمادسازی مجدد در میان آنها نسبت به گروه‌های سیاسی و مبارزه در راه وطن و کنار گذاشتن اهداف و مقاصد حزبی و گروهی.

هـ ـ حمایت سیاسی از اهداف انتفاضه کنونی به منظور ممانعت از سوءاستفاده هر کدام از گروه‌های فلسطینی از این مساله در راستای تحقق اهداف حزبی و گروهی خود که برای این منظور باید روی برنامه سیاسی مبتنی بر سند وفاق ملی توافق حاصل شود.

و ـ تداوم ارتباط میان گروه‌های سیاسی و ملت‌های عربی به منظور اطمینان از این که مبارزه مشترک علیه دشمن صهیونیستی بخشی از مبارزه مشترک برای رهایی از زیر یوغ اشغالگری و سلطه‌جویی‌های آمریکا و پایان دادن به سرکوب و فقر و جهل است.

در مجموع باید حوادث اخیر سالروز فاجعه فلسطین را نقطه آغازی برای انتفاضه واقعی جدید با خصوصیات و اهداف ملی دانست و حمایت‌ها و تلاش‌های لازم را برای تداوم این مسیر و به نتیجه رسیدن آن فراهم کرد.