به گزارش ایسنا، این رادیودارو که تولید آن مستلزم بهرهگیری از روشهای پیچیدهای است، در بیماران دارای متاستازهای کبدی قابل استفاده است.
رادیوداروی p-32 از طریق عمل کاتتراسیون شریان کبدی و یا به طور موضعی به توده سرطانی کبد تزریق میشود. در این شیوه درمانی با تزریق اکتیویتهای در حدود 10 میلی کوری امکان پرتودهی 40 الی 150 گری به تومور کبد ایجاد میشود که منجر به کوچک شدن تومور سرطانی و افزایش طول عمر بیمار میشود.
به علت محدودیتهای استفاده از پرتو درمانی خارجی و عدم استفاده از آن برای متاستازهای کبدی، درمانهای تزریق مستقیم دارو به کبد نقش موثری ایفا میکند. این در حالی است که کبد شایعترین محل متاستاز بوده و سالانه بیش از 2 میلیون موارد جدید متاستازهای کبدی در آمریکا گزارش میشود.
از جمله درمانهای تزریق از طریق شریان میتوان به روشهای آمبولیزاسیون شریان کبدی، کمو آمبولیزاسیون (تزریق داروی شیمی درمانی و آمبولیزاسیون کبدی) و رادیو آمبولیزاسیون (آمبولیزاسیون شریان کبدی با ذرات رادیو اکتیو اشاره کرد.
رادیوداروی کرومیک فسفات p-32 که به صورت میکرو ذرات رادیواکتیو است، مستلزم ترکیب، اندازه و شکل خاصی است تا در این تکنیک درمانی قابل تزریق باشد.
از آن جا که نیمه عمر این رادیوردارو کوتاه است و واردات آن از خارج کشور امکانپذیر نیست، اهمیت فوقالعاده تولید آن را برای بیماران سرطانی نشان میدهد.
برآورد اولیه حاکیست تعداد بیمارانی که میتوانند در کشور از تکنیک رادیوایمبولیزاسیون کبد بهره ببرند سالانه حداقل 2000 بیمار عنوان شده است.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد