والیبالی‌ها نباید تیشه به ریشه یکدیگر بزنند

گمان بر این بود که چون تیم قهرمان سر از جام باشگاه‌های جهان درخواهد آورد، کار پیکان در این دوره سخت باشد، اما نه شانگهای چین، نه ژاپن و نه تیم چند ملیتی العربی قطر هیچکدام نتوانستند سد راه پیکان شوند و این تیم فقط با 2 «ست» از دست داده قهرمان شد و برای دومین بار جواز حضور در جام باشگاه‌های جهان را به دست آورد.

جام باشگاه‌های جهان آذرماه امسال در دوحه قطر برگزار خواهد شد. بعد از این مسابقه‌ها دو طیف دست به نقد و بررسی رقابت‌ها و عملکرد پیکان زدند، عده‌ای که اگر خودشان همراه تیم نباشند،‌ همه چیز ضعیف و به درد نخور می‌شود و برخی‌ها که در تعریف و تمجید دست به افراط و تفریط می‌زنند. در صورتی که نگاهی به اسامی بازیکنان پاناسونیک ژاپن، شانگهای چین و العربی قطر نشان می‌دهد که از نظر مهره‌ای ضعیف نبوده‌اند و این که بیان می‌شود چینی‌ها تیم ملی اصلی خود را به لیگ جهانی برده بودند نیز خیلی دلیل محکمه‌پسندی نخواهد بود. چراکه تیم چین 5 بازیکن تیم نوجوانان دو سال پیش در جهانی مکزیک و تنی چند از جوانان مسابقات قهرمانی آسیا در تهران (سال پیش)‌ را روانه میدان کرده‌اند و همه می‌دانند که «شن کوئیگ» و «لی چوآن» و... هنوز هم بازیکنان اساسی چین هستند که در جام باشگاه‌های آسیا حضور داشتند، اما مشکل اینجاست که ما در سطح آسیا، والیبال باشگاهی به آن صورت نداریم.

جز کره جنوبی، ژاپن و ایران بقیه کشورها فاقد لیگ حرفه‌ای هستند. کره‌ای‌ها هم که آبشان با چینی‌ها به یک جوی نمی‌رود و ژاپنی‌ها هم بازیکنان خارجی خود را نمی‌آورند و چین هم لیگ حرفه‌ای ندارد و گرچه یک میلیون بازیکن طراز اول دارد که تفاوت زیادی با ملی‌پوشانش ندارد، بنابراین در نقد و بررسی خود به جای این که در اندیشه زیر سایه قرار دادن موفقیت‌های تیم‌های ایرانی سیر کنیم، باید بپذیریم که والیبال باشگاهی آسیا همین است و آسیا هم اروپا نیست.

بنابراین برای سنجش عیار ایران که یک تیم آسیایی است باید به تماشای نمایش‌های این تیم در جام باشگاه‌های جهان بنشینیم. با این مقدمه به سراغ پیمان اکبری سرگروه و کاپیتان باتجربه تیم پیکان رفتیم که جایزه امتیازآورترین بازیکن «جام 21» را هم به خود اختصاص داده است . با این توضیح که او بعد از این گفتگو ، عنوان سرمربیگری پیکان را هم به دست آورد.

نه کاملا با این نظریه مخالفم. من 9 دوره در جام آسیا شرکت کردم و 7 دوره هم قهرمان شدم. به جرات می‌گویم این‌گونه اظهارنظرها نوعی کم‌لطفی است، زمانی کره‌جنوبی با تیم سامسونگ تیم ملی خودش را می‌آورد و حالا هم ژاپن شیمزو، فوکوزاوا و یاماتو را با خود آورده بود.

سیدمحمد موسوی می‌گفت ما سال گذشته با تیم ملی به شیمزو (بازیکن چپ دست)‌ و فوکوزاوا باختیم. قطری‌ها هم که پشت خط زن تیم ملی آلمان و یک بازیکن پرقدرت کوبایی و 3 بازیکن خارجی دیگر را در ترکیب خود داشتند، حالا چگونه می‌گویند که سطح مسابقات پایین بود، نمی‌دانم.

یا لیگ را دو گروهی کنند و چهار تیم از هر گروه برگزار‌کننده پلی‌آف باشند یا این که پلی‌آف را به صورت کامل انجام دهند نه این که دو تیم توافق کنند که با یک مسابقه سر و ته قضیه را به هم آورند، ولی بقیه تیم‌ها مجبور شوند 3 مسابقه را در فاصله‌ای اندک برگزار کنند و رقابت‌ها خسته‌کننده جریان یابد.

اگر قرار است پلی‌آف باشد، فدراسیون هم باید برای تیم‌های اول تا سوم ایجاد انگیزه کند. الان تیم اول به جام باشگاه‌های آسیا می‌رود و تیم‌های دوم و سوم چیزی عایدشان نمی‌شود.