غلامرضا رضایی:‌فرقی برایم ندارد مهاجم باشم یا هافبک

شماره 10، پیراهن دوست‌داشتنی من

اشاره: در فصل آینده پیراهن شماره 10 پرسپولیس را مهاجمی بر تن می‌کند که در طول دو، سه سال اخیر همواره در فهرست خرید سرخپوشان قرار می‌گرفت، اما هر بار انتقالش به دلایلی منتفی می‌شد. از همان زمان که جایگاه علی دایی روی نیمکت پرسپولیس با خروج تیمش از بحران تثبیت شد خیلی‌ها چند بازیکن را برای فصل جدید پرسپولیسی می‌دانستند که غلامرضا رضایی یکی از همان‌ها بود. دایی در تیم ملی هم اعتقاد خاصی به بازی رضایی داشت و همین دلیلی شد تا مذاکره غیررسمی پرسپولیسی‌ها برای جلب نظر این مهاجم زودتر از پایان فصل آغاز شود تا به نوعی طلسم چند ساله انتقال رضایی به پرسپولیس شکسته شود. مهاجم جدید سرخپوشان که همیشه علاقه داشته است پیراهن شماره 10 را بر تن کند با پیوستن به پرسپولیس به این خواسته‌اش هم رسیده است. پیراهنی که می‌گوید مسوولیتش را سنگین می‌کند، با ما همراه شوید:
کد خبر: ۳۳۵۹۸۰

گفته می‌شد که موضوع پیوستن شما به پرسپولیس در تعطیلات نوروز امسال قطعی شده، به هر ترتیب بعد از چند فصل بالاخره به این تیم پیوستید.

به هر حال آقای دایی لطف داشتند، حدودا در دو، سه فصل اخیر کادر فنی پرسپولیس نظر مثبتی نسبت به بازی من داشتند، اما هر بار به دلیلی قسمت نمی‌شد، اما بالاخره شرایط فراهم شد و توانستم به تیم محبوبم بپیوندم. تمام تلاشم این است که جواب اعتماد آقای کاشانی و دایی را بدهم.

علی دایی در تیم ملی هم اعتقاد خاصی به بازی شما داشت، فکر می‌کنی این اعتماد در پرسپولیس هم با حضور مهاجمان دیگر که قدیمی‌تر هستند وجود داشته باشد؟

اتفاقا همه از من می‌پرسند که به خاطر علی‌ دایی پرسپولیسی شدی، چون از جایگاهت مطمئن بودی، ولی به نظر من رقابت است که به بازیکن انگیزه می‌‌دهد تا در بهترین شرایط ممکن باشد،‌ پرسپولیسی شدن من چند دلیل داشت که یکی از آنها علی دایی بود، من از بچگی طرفدار پرسپولیس بودم و حالا از این که می‌توانم در تیمی که دوست دارم بازی کنم خوشحالم.

پوشیدن پیراهن شماره 10 برای مهاجمان اغلب اهمیت دارد، برای شما چطور؟

من هم همیشه دوست داشتم پیراهن شماره 10 را بپوشم، اما هر تیمی که می‌رفتم به خاطر احترام به بزرگ‌ترهای تیم که تجربه بیشتری داشتند حتی از علاقه‌‌ام هم حرفی نمی‌زدم،‌ با خودم می‌گفتم اینقدر صبر می‌کنم تا یک روز این شماره به من برسد که با آمدنم به پرسپولیس و توافق مدیران این اتفاق افتاد، خوشحال شدم شماره 10 پرسپولیس آزاد بود، اما این پیراهن مسوولیت من را سنگین می‌کند چون شماره 10 برای پرسپولیسی‌ها خیلی خاطره‌انگیز است و مهاجمان خوب و گلزنی این شماره را پوشیده‌اند، امیدوارم از پس آن بر بیایم.

بازیکنان پرسپولیس از هدف مهم این تیم در آسیا صحبت می‌کنند. فکر می‌کنی پرسپولیس پتانسیل موفقیت در لیگ قهرمانان آسیا را دارد؟

خوشبختانه پرسپولیس از اواسط فصل قبل به یک ثبات نسبی رسیده است،‌ هدف هم مشخص است و ضمن آن بازیکنان،‌ مربیان و مدیر باشگاه متحد هستند. همین باعث می‌شود که هر کس وظیفه خودش را بشناسد،‌ مطمئن هستم که با تیمی که بسته می‌شود پرسپولیس می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. ضمن این که به نظر من نحوه آماده‌‌سازی تیم در فصل بدنسازی و تمرینات پیش از آغاز مسابقات خیلی تعیین‌کننده است،‌ این‌طور که پیداست پرسپولیس هم برنامه‌های منظم و منسجمی دارد که اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود فکر می‌کنم تیم ما یکی از آماده‌ترین تیم‌ها می‌شود.

اما تیم‌های ایرانی چند سالی هست که در عرصه آسیا ناکام می‌مانند.

کارمان سخت است، تیم‌های دیگر هم بیکار نمی‌نشینند، اما برای شکستن طلسم ناکامی‌ها باید از یکجا شروع کرد، من که به آینده پرسپولیس در ایران و آسیا امیدوارم.البته در تیمی مثل پرسپولیس هواداران به غیر از نتیجه، بازی زیبا هم می‌‌‌خواهند، بازی‌های هجومی و تماشاگرپسند همیشه یکی از خواسته‌های طرفداران پرسپولیس است که امیدوارم طوری کار کنیم که علاوه بر نتیجه این خواسته آنها محقق ‌شود.

شما علاوه بر خط حمله توانایی بازی به عنوان هافبک را هم داری، در کدام پست راحت‌تر هستید؟

به پرسپولیس آمدم تا برای این تیم مفید باشم، حتما کادر فنی هم از بازی من شناخت دارد، براساس نیاز تیمی هر جا که بخواهند سعی می‌کنم بهترین بازی را به نمایش بگذارم و تقریبا فرقی برایم ندارد مهاجم باشم یا هافبک.

همه از من می‌پرسند که
به خاطر دایی پرسپولیسی شدی، چون از جایگاهت مطمئن بودی، اما به نظر من رقابت است که به بازیکن انگیزه می‌دهد

خیلی از مربیان از تداخل اردوی تیم‌های باشگاهی و ملی ابراز نگرانی می‌کنند، تعداد ملی‌پوشان پرسپولیس هم کم نیست، این مساله مشکل‌ساز نمی‌شود؟

مساله تداخل اردوی ملی و باشگاهی همیشه وجود داشته، تیم‌های باشگاهی اگر تعامل خوبی با تیم ملی داشته باشند کمتر متضرر می‌شوند. امیدوارم برنامه‌ریزی‌ها به نحوی باشد که پرسپولیس و تیم ملی هیچکدام ضرر نکنند.

جای خالی ایران در جام جهانی شاید برای بازیکنان بیشتر احساس شود.

دقیقا، واقعا افسوس می‌خوریم که چرا ایران با آن شانس و موقعیتی که داشت نتوانست از فرصت‌ها بهره ببرد، تیم ما هم می‌توانست الان نماینده خوبی برای آسیا باشد، باید حداقل با استفاده از فرصت‌های بعدی برای 4 سال آینده برنامه‌ریزی شود که آن موقع حسرت نخوریم.

صحبت خاصی اگر باقیمانده است.

امسال امیدوارم سال خوبی برای پرسپولیس و هوادارانش باشد، سالی که با موفقیت در سه عرصه لیگ، جام حذفی و آسیا همراه شود.

سارا احمدیان / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها