خانه هایی که مدرسه شده اند!

دستش را زیر چانه اش گذاشته بود و با نگاهی خسته ، از پنجره به مدرسه روبه رویی نگاه می کرد.بابای مدرسه با جاروی بلندی که در دست داشت ، در حال جارو کردن حیاط مدرسه بود که پس از چند لحظه

کد خبر: ۳۰۱۰۲

، صدای زنگ توده ای از دانش آموزان پر انرژی را به حیاط کشاند و در یک چشم به هم زدن ، بابای مدرسه در میان شلوغی جمعیت گم شد. دوست داشت آنجا بود و مثل سالهای پیش در حیاط بازی می کرد. با صدای شادی و خنده بچه ها ، شور و شادی در چشمانش موج می زد که با صدای کوبیده شدن گچ آقای معلم روی تخته سیاه به خود آمد. در سال تحصیلی جدید ، محمد به دلیل افزایش جمعیت و استاندارد نبودن کلاسهای مدرسه قبلی اش از دوستانش دور افتاده بود و به اجبار پدر و مادر در یک مدرسه غیرانتفاعی ثبت نام کرده بود. محمد ، نگاهش را به تخته سیاه که بسرعت از سوی آقای معلم پر می شد ، دوخته بود. به یاد حرفهای مادر افتاد که می گفت : «این مدرسه بهترین مدرسه این منطقه است!» با خود می اندیشید پس اگر این طور است ، حیاطش کجاست؛ زنگ تفریح چه می شود؛ و هزاران پرسش دیگر که در ذهن کودکانه محمد نقش می بست و بدون دریافت جوابی رنگ می باخت. امروزه وقتی از کنار بعضی از کوچه های شهر می گذریم ، کم و بیش شاهد منازل مسکونی ای هستیم که به یک تابلوی بزرگ بر سر درش با عنوان «مدرسه غیرانتفاعی» مزین شده است ؛ ساختمان هایی که تا چند سال پیش مسکونی بوده و اینک تبدیل به یک محیط آموزشی شده است با کلاسهایی کوچک و میز و صندلی هایی محدود همراه با معلمانی که به دلایلی دوست دارند در این مدارس تدریس کنند. این محیطها مختص خانواده های توانمندی است که متحمل هزینه گزاف شهریه شده اند. بیشتر این خانواده ها، فضای کوچک این مدارس را به فضای نامحدود مدارس دولتی ترجیح می دهند و عطای حیاطهای بزرگ را به لقایشان می بخشند. وضعیت مناسب تحصیلی چه از نظر محتوای درسها و چگونگی ارائه آنها از سوی آموزگار و چه از نظر ساختمانی تاثیر زیادی در بهداشت روانی کودک و یادگیری دانش آموزان دارد. از عوارض مخل محیط آموزشی می توان به کلاسهای کوچک ، تهویه نامناسب ، نبود نور کافی ، نبودن جای مناسب برای نشستن ، تغییرات سریع برنامه های درسی اشاره کرد. از دیگر مسائل مهمی که در روحیه کودکان تاثیر دارد ، وجود فضای مناسب برای بازی و تفریح کودکان در زنگ تفریح و ساعات ورزش است . دکتر فربد فدایی ، روانپزشک ، یکی از عللی که می تواند در روحیه کودکان تاثیرگذار باشد را استفاده از رنگهایی می داند که کودکان آنها را ترجیح می دهند. وی می گوید: معمولا بهترین رنگی را که می تواند برای کلاسهای درس به کار برد، رنگ سفید و ترکیبات ملایمی از رنگهای سبز و زرد است ؛ اما برای تزیین کلاس و مدرسه می توان از رنگهای زرد ، سرخ ، صورتی ، سبز و آبی که رنگهای مورد علاقه کودکان سراسر جهان است ، استفاده کرد. وی می افزاید: برای روپوش دانش آموزان بهتر است بدانیم که طبق بررسی های انجام شده کودکان و بزرگسالان از رنگهای سیاه ، قهوه ای و خاکستری خوششان نمی آید و مجبورکردن دانش آموزان در به کارگیری این رنگها برای روپوش و لباس خود، موجب کسالت روانی و خستگی آنها می شود. دکتر فدایی معتقد است : رنگهای سبز روشن و آبی باعث ایجاد آرامش و تمرکز در انسان می شود. بنابراین آزادگذاشتن دانش آموزان برای انتخاب رنگ لباس آنچنان که می پسندند و در عین حال زننده نباشد، توصیه می شود. در حال حاضر عقیده بر آن است که هر اندازه محیط آموزشی به محیط زندگی عادی شبیه تر باشد ، تغییر بیشتری در رفتار مناسب دانش آموزان و یادگیری بهتر آنها دارد بنابراین بهتر است فضای داخل کلاسها شبیه فضای خانه باشد. به گفته این روانپزشک ، استفاده از درخت و گیاهان هم از لحاظ تلطیف هوا و اکسیژن بیشتر در یادگیری موثر است و هم این که رنگ سبز درختان و رنگهای متنوع گلها موجب آرامش و ایجاد انگیزه یادگیری در کودکان می شود. بهترین تعداد دانش آموزانی که آموزگار می تواند هدایت کند ، حدود 20نفر است و معلمان باید سعی کنند میان دانش آموزان از نظر ظاهر آنان و وضعیت خانوادگی تبعیض قائل نشوند.