لیگ‌های اروپایی هم به روزهای پایانی نزدیک شدند

انگلیس: کم‌کم رقابت در لیگ برتر دارد بی‌مزه می‌شود! از همان اول فصل همه می‌دانیم که یا منچستر قهرمان می‌شود یا چلسی و ما فقط باید یک فصل تمام را منتظر بازی‌های این دو تیم باشیم. حالا اگر دری به تخته خورد و اتفاق خیلی خاصی افتاد، لیورپول هم می‌تواند جزو یکی از مدعیان باشد، اما خیالتان راحت، چون در پایان ممکن است بازهم شیاطین سرخ قهرمان جزیره شوند.

چهره فصل لیگ برتر هم شک نکنید سر آلکس فرگوسن است. نوشتن از فرگوسن این روزها سخت شده است چون هرچه بخواهی درباره مرد بزرگ اولدترافورد بنویسی، قبلا گفته شده است و حرف تازه‌ای ندارد.

فرگوسن با وجود قهرمانی‌های پیاپی‌اش با تیم منچستر هنوز مثل یک پسربچه علاقه‌مند بعد از هر گل تیمش به هوا می‌پرد و خوشحالی می‌کند. عطش او برای قهرمانی در هر جامی پایان ندارد و همین انگیزه باعث شده او، تیمش 25 سال در اوج بمانند.

نکته جالب توجه درباره فرگوسن این است که بیش از نیمی از تیم کنونی این تیم وقتی فرگوسن به عنوان مربی منچستر یونایتد انتخاب شد هنوز به دنیا نیامده بودند! و این یعنی او در تربیت و شکل دادن به فوتبال 3 نسل نقش مهمی داشته است.

اخراجی‌ها: تیم‌های «وست برومویچ»، «میدلز برو»، «هال سیتی» از همین حالا تیم‌‌های اول تا سوم لیگ برتر انگلیس البته از آخر هستند! و تیم‌های «نیوکاسل»، «ساندرلند» و «پورتموث» تیم‌هایی هستند که باید در هراس از شکست و سقوط، بازی‌هایشان را ادامه بدهند. فاصله امتیازهای این 6 تیم به قدری نزدیک است که جملگی 6 تیم باید مراقب باشند امتیازی از دست ندهند، چون این اتفاق به معنی سقوط است. در فاصله 3 هفته مانده تا پایان فصل 2 تیم انتهایی جدول هم امتیاز هستند و تیم سوم از تیم آخر هم فقط دو امتیاز فاصله دارد. تیم «هال سیتی» اوایل فصل با نتایج خوبی که می‌گرفت به عنوان یکی از پدیده‌های این فصل لیگ برتر معرفی شد، اما حالا به روزی افتاده (مثل برق شیراز خودمان)‌ که حتما باید 3 بازی باقی‌مانده‌اش را ببرد تا به دسته پایین نرود.

آبی فقط اناری

اسپانیا: اگرچه سال خوب فوتبال اسپانیایی‌ها با قهرمانی‌شان در اروپا، آن هم پس از 3 دهه، آغاز شد، اما رقابت‌های لیگ اسپانیا رنگ و بوی دیگری دارد، وقتی شما بازی‌های لیگی را تماشا می‌کنید که بارسلونا در آن حضور دارد به این معنی است که شما تماشاگر جذاب‌ترین لیگ اروپا هستید.

قهرمانی کاتالان‌ها در لیگ اسپانیا از 5 هفته مانده به پایان فصل مشخص شده بود، زمانی که در سانتیاگو برنابئو (ورزشگاه اختصاصی رئالی‌ها)‌ بارسا تیم دوم جدول (رئال) را با 6 گل در مقابل دیدگان هواداران حریف تحقیر کرد، جستجو برای یافتن قهرمان فصل به پایان رسید. همه مطمئن بودند که آبی و اناری‌پوش‌های اروپا این بار با ارائه بازی‌های تماشایی قهرمان اسپانیا شده‌اند. حالا فقط مانده است، جدالشان با منچستر بر سر قهرمانی در اروپا که هفته آینده تکلیف آن هم معلوم می‌شود.

چهره فصل: لیونل مسی؟ سامی اتوئو؟ تیره آنری احیا شده؟ اینیستا؟ یا مثلا دیوید ویا از والنسیا؟ خود رائول افسانه‌ای در رئال مادرید؟ هیچ‌کدام چهره این فصل لالیگا نبودند. همه‌شان خوب بودند، اما چهره اصلی مربی جوان بارسلونا بود. وقتی خبر جدایی فرانک رایکارد با وجود موفقیت‌هایش در 3 فصل پیاپی در این تیم به گوش رسید کسی باورش نمی‌شد جایگزین او «جوزپه گواردیولا» بازیکن سال‌های نزدیک بارسا باشد. اما ریسک مدیرعامل این باشگاه جواب داد و پپ گواردیولا توانست تیمش را به بهترین تیم اروپا تبدیل کند. تیمی که کارشناسان فوتبال معتقدند، بهترین تیم بارسا در طول یک دهه اخیر است.

اخراجی‌ها: این لیگ نه به دلیل حضور ستارگان بی‌شمار و سبک بازی جذابش که به دلیل حضور دو بازیکن ایرانی تیم اوساسونا برای ایرانی‌ها جذاب‌تر هم شده بود. اما این جذابیت فعلا که روی لبه تیغ است! چرا که اوساسونا یکی از کاندیداهای اصلی سقوط به دسته دوم لیگ اسپانیا است. هر چند آنها در فاصله 3 هفته مانده به پایان فصل تیم چهارم از آخر هستند، اما خودشان خوب می‌دانند که 3 بازی باقی‌مانده آنها با 3 تیم اول جدول لیگ است! یعنی ابتدا باید با سویا تیم سوم جدول، بعد با رئال مادرید تیم دوم جدول و بالاخره باید در آخرین بازیشان به نیوکمپ بروند تا با قهرمان این رقابت‌ها بازی کنند. البته آنها یک شانس دارند و آن هم این که اگر یکی از این 3 بازی را ببرند مجبور نیستند، فصل بعد را با تیم‌های دسته پایین‌تر سر کنند و از آنجایی که نتایج هر 3 تیم بالای جدول هیچ تفاوتی در جایگاه آنها ندارد، آنها انگیزه‌ای برای برد ندارند و همین بی‌انگیزگی می‌تواند نکته‌ای باشد که اوساسونا از آن بهره کامل را ببرد. حضور مسعود شجاعی و جواد نکونام که هر دو در این فصل برای اوساسونا در حد ستاره بودند، دلیل طرفداری ما از این تیم لیگ اسپانیاست.

ایتالیا: این سومین فصل متوالی است که اینترمیلان قهرمان سری آ ایتالیا می‌شود، اما حکایت این فصل با 2 فصل پیش متفاوت است. 2 فصل پیش اینتری‌ها دوم شدند، اما به خاطر رسوایی‌های مالی تیم‌های یوونتوس و آث‌میلان (که به کالچوپولی مشهور شد)‌ قهرمانی از تیم یوونتوس گرفته شد و این تیم به همراه تمام ستارگانش به دسته پایین‌تر سقوط کرد. به این ترتیب در سکوت کامل تیم اینترمیلان با سرمربی جوانش (روبرتو مانچینی)‌ قهرمانی را از آن خود کرد. این روش اما زیاد به مذاق تماشاگران و هواداران اینترمیلان خوش نیامد. چون آنها با رای دادگاه توانسته بودند قهرمان ایتالیا شوند. فصل بعد اینترمیلان دوباره قهرمان سری آ شده بود، اما این بار هم منتقدان سختگیر ایتالیایی کم شدن امتیازهای تیم‌های متخلف سال قبل را دلیل قهرمانی اینتر می‌دانستند.

در ابتدای فصل گذشته، تیم‌های آث‌میلان، لاتزیو و فیورنتینا به دلیل همان رسوایی‌های مالی با کسر امتیاز فصل را آغاز کرده بودند و همین دلیل خوبی شد تا اینترمیلان با خیال راحت‌تر به سمت قهرمانی فصل پیش برود. هواداران البته رضایتی نداشتند. آنها دوست داشتند در شرایطی برابر قهرمان ایتالیا شوند. اما بالاخره مانچینی از این تیم رفت و خوزه مورینیو جانشین او شد تا آنها بالاخره در این فصل بتوانند بدون هیچ حرف و حدیثی قهرمان کالچیو شدند.

چهره: بهترین بازیکنان تیم‌های این فصل لیگ کالچیو هم چهره شدن در این فصل را ندارند. حتی مربیان بزرگ و حاشیه‌ساز این فصل از «خوزه مورینیو» گرفته تا «کارلو آنچلوتی» هم نتوانستند با وجود تمام موفقیت‌‌‌هایشان چهره فصل باشند. وسوسه انتقال به تیم‌های منچسترسیتی و رئال مادرید هم نمی‌تواند کاکا را چهره فصل کند.

از اینها بگذریم همه هواداران فوتبال منتظر بودند رونالدینیو بعد از بازی‌های فوق‌العاده‌اش در بارسلونا بعد از آمدن به لیگ ایتالیا همان جذابیت را به همراه خودش به ایتالیا بیاورد اما این اتفاق نیفتاد تا رونالدینیو هم به سرنوشت هموطنش یعنی «ریوالدو» دچار شود. حالا خدا نکند کارش به جاهای باریک‌تر بکشد و فصل بعد از تیم «بنیادکار» ازبکستان سردربیاورد.

می‌ماند یک چهره معروف که آن هم تازه از نیم فصل به سری آ آمد و در تیم مورد علاقه‌اش یعنی آث‌میلان بازی کرد: «دیوید بکام.» ابتدای فصل گذشته او در لیگ آمریکا بازی می‌کرد و خیلی‌ها این کار او را به معنای خداحافظی‌اش از فوتبال حرفه‌ای تفسیر کردند. حواشی زندگی او هم به قدری بود که با او مثل ستاره‌های هالیودی رفتار می‌شد اما با یک قرارداد 2 ماهه رئیس باشگاه آث میلان او را به صورت قرضی از تیم آمریکایی گالکسی خرید تا بکام فقط 5 بازی برای آث میلان انجام کند. درخشش در همان 5 بازی خود بکام را هم قلقلک داد تا بی‌خیال فرش قرمز پهن شده در آمریکا شود و به فوتبال حرفه‌ای برگردد و همین همراه شد با دعوت او به تیم ملی انگلیس. او حالا به چهره اصلی این فصل ایتالیا تبدیل شده است.

میثم اسماعیلی