گفتگو با استیو مارتین

این جور صحنه‌ها تمرین می‌خواهد

استیو مارتین هنوز یکی از کمدین‌های موفق و فعال سینماست که پس از سال‌ها کار حرفه‌ای، هنوز هم محبوب تماشاگران است و نقش‌های خوبی را در فیلم‌های موفق و پربیننده سینمایی بازی می‌کند. مارتین این روزها 64 ساله است، ولی روحیه‌ای جوان دارد و تماشاگران جوان سینما، بیننده فیلم‌هایش هستند. او که قبل از این در فیلم‌های موفقی مثل «یک دوجین بچه» 1 و 2، «خانه‌خراب‌کن»، «بوفینگر»، «پدر عروس» 1 و 2، «پرستارخانه»، «والدین» و قسمت اول «پلنگ صورتی» بازی کرده است. چند سالی است که لباس بازرس ژاک کلوزوی فرانسوی را به تن کرده و در مجموعه فیلم کمدی «پلنگ صورتی» ایفای نقش می‌کند. قسمت اول فیلم سال 2006 ساخته شد و موفقیت مالی آن راه را برای تولید قسمت‌های بعدی هموار کرد. قسمت دوم فیلم که این روزها روی پرده سینماهاست، مارتین را در نقش کلوزوی بی‌دست و پا در شرایطی نشان می‌دهد که وی در جستجوی سارقی است که یکی از بزرگ‌ترین گنجینه‌های دنیا را به سرقت برده است. مجموعه «پلنگ صورتی» نسخه دوباره‌سازی شده کارهای کلاسیک بلیک ادواردز است که در آنها پیتر سلرز، نقش کلوزو را بازی می‌کرد.
کد خبر: ۲۴۷۷۴۳

سخت‌ترین بخش کار هنگام بازی در یک نقش کمدی کدام است؟

در رابطه با نقش کمدی، تو هیچ چیزی را نمی‌توانی هنگام بازی حدس بزنی و فقط پس از نمایش عمومی آن و نوع واکنش تماشاچی است که می‌توانی بگویی چه کار کرده‌ای. تو سر صحنه فیلمبرداری حاضر می‌شوی و نقش خود را بازی می‌کنی. وقتی یک سال بعد فیلم اکران عمومی می‌شود، تو دیگر هیچ ایده‌ای در ارتباط با آن نداری. با نوع واکنشی که بیننده هنگام تماشای صحنه‌های مختلف از خودش نشان می‌دهد، تو می‌فهمی که کجاهای کار کمدی بوده‌ای و کجاها نبوده‌ای. وقتی تماشاچی می‌خندد تو لذت می‌بری، زیرا احساس می‌کنی کارت را درست انجام داده‌ای.

در مورد بازی در صحنه‌های اکشن هم همین حس و نظر را داری؟ هر چه باشد «پلنگ صورتی» یک کمدی اکشن است.

خب، در مورد آن می‌توان راحت‌تر صحبت و قضاوت کرد. حس و حال یک صحنه اکشن در همان زمانی که داری آن را فیلمبرداری می‌کنی تقریبا مشخص است. ولی در مورد صحنه‌های کمدی نمی‌توانی با چنین قاطعیتی حرف بزنی. برای مثال، آن صحنه‌های کاراته‌بازی، از قبل معلوم بود که به شکلی درخواهد آمد. نکته اصلی این است که آدم‌های دور و برتان همکاران خوبی باشند که کارشان را بلد هستند. این جور صحنه‌ها کمی تمرین می‌خواهد. البته باید هنگام بازی در صحنه‌های اکشن، آن روحیه کمدی‌ام را حفظ کنم. نباید صحنه‌ها را طوری بازی می‌کردم که تماشاچی احساس کند یک کاراته‌کار حرفه‌ای هستم. باید رفتارم ناشیانه به نظر می‌رسید تا آن روحیه کمدی بر صحنه قالب باشد. بازی به این شکل خیلی جذاب و قابل توجه است و کار فیلمبرداری در این حالت بانمک می‌شود. در عین حال، این صحنه‌ها کمی متفاوت خواهد بود. معمولا فیلمبرداری آن صحنه‌های اکشن کمی بیشتر از حد معمول طول می‌کشید. ولی همه ما از فیلمبرداری آن صحنه‌های لذت بردیم.

بازی در آن حالت و درآوردن آن اداها و شکلک‌ها سخت نبود؟

خیر. یاد گرفتم که چه کار باید بکنم. به من گفته شد کمی مثل بچه‌ها رفتار کنم. من سال‌ها با کمپانی والت‌دیزنی کار کرده‌ام و پیش آنها یاد گرفته‌ام که چطور مثل یک بچه رفتار کنم. خیلی وقت‌ها برای ایفای یک نقش کمدی، باید مثل بچه‌ها رفتار کنی. وقتی قرار است صحنه‌های خاص کمدی نوشته شود، خودم به کمک فیلمنامه‌نویس می‌آیم. با او در این باره حرف می‌زنیم که اگر قرار شود این طوری یا آن طوری باشد، ما چه کار بکنیم؟ این جوری که فکر می‌کنیم، همیشه جواب خوبی برای صورت مساله پیدا می‌کنیم.

در «پلنگ صورتی 2» شما تنها نیستید و بازیگران زیادی در آن حضور دارند.

به نظرم فیلم جمع بازیگران خوبی دارد. ژان رنو و امیلی مورتیمر دوباره برگشته‌اند و کار هر دوی آنها را تحسین می‌کنم. اندی گارسیا و جان کلیز را هم داریم که بازیگران فوق‌العاده‌ای هستند. این بار آیشواریا رای هم به جمع بازیگران فیلم پیوسته که یکی از ستارگان بزرگ سینمای بالیوود است. بخش مهمی از جذابیت فیلم به حضور تعداد زیادی از بازیگران مطرح در آن است.

زمانی که قرار شد در قسمت دوم بازی کنی، فکر می‌کردی چنین جمع بازیگرانی می‌تواند کمک کند تا صحنه‌های کمدی فیلم، بهتر و جذاب‌تر از کار درآید؟

در وجود هر بازیگری، رگه‌هایی از طنز وجود دارد. نکته اصلی این است که قصه فیلمی که در آن بازی می‌کنی حال و هوای کمدی داشته باشد و کارگردان فیلم بخواهد از بازیگرانش یک بازی کمدی بگیرد. در «پلنگ صورتی» این خلق کمدی موقعیت است که باعث خنده تماشاگران می‌شود. به همین دلیل، ضرورتی وجود ندارد که بازیگران آن بخواهند نقش خودشان را کمدی بازی کنند. همه ما در جلوی دوربین بازی معمولی خودمان را می‌کنیم. تضاد بازی ما با موقعیتی که در آن قرار داریم، باعث خلق کمدی می‌شود، جذابیت کار هم در همین است. در مورد خودم باید بگویم که من یک غریزه کمدی دارم و می‌دانم در کجا باید از هنر کمدی خودم بهره بگیرم. خودم بهتر از هر کس دیگری احساس می‌کنم، در کجا باید از این موضوع استفاده کنم و در کجا خیر. در مورد بازیگران دیگر هم می‌توانم بگویم که کارگردان فیلم باید از آنها یک بازی خوب کمدی بگیرد.

چه چیز «پلنگ صورتی 2» را بیشتر از بقیه دوست دارید؟

این واقعیت که قصه خیلی خوبی دارد و کمدی آن به صورتی است که همه گروه‌های سنی می‌توانند از تماشای آن لذت ببرند. قصه کمدی و اکشن فیلم بچه‌ها و بزرگسالان را به یک اندازه جذب خود می‌کند. انجام این کار خیلی سخت است و اگر فیلمسازی بتواند این دو را با یکدیگر تلفیق کند کار بزرگی انجام داده است. صحنه‌های کمدی و شاد فیلم خیلی خوب از کار درآمده‌اند. کمدی بزن و بکوب فیلم، جذاب و تماشایی است. هدف ما ساخت یک فیلم خانوادگی بود و احساس می‌کنم که در این کار موفق بوده‌ایم.

در مورد فیلم جدید هم توضیح می‌دهید؟

هنوز نامی برایش انتخاب نشده است. ولی مثل همیشه یک کار کمدی پرهیجان دیگر از من است. البته نقش اصلی فیلم با مریل استریپ است که به اعتقاد من، بازیگر بزرگی است. خیلی خوشحالم که امکان همبازی شدن با او را در یک فیلم سینمایی پیدا کرده‌ام. نانسی مه‌یرز فیلم را کارگردانی می‌کند که متخصص ساخت محصولات جذاب و پربیننده کمدی است. همه شرایط دست به دست هم داده‌اند تا فیلمی مقبول و تماشایی خلق شود و امیدوارم که این اتفاق بیفتد. کلید فیلمبرداری این فیلم هم قرار است همین روزها زده شود.

ترجمه: مهبد آستانی
منبع: رویتزر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها