مردان سرنوشت‌ساز «سری» A

رونالدینیو (میلان)‌

حتی در روزی که روسونری در زمینش تسلیم بولونیای تازه بازگشته به سری  A شد، رونالدینیو بهترین تازه‌وارد ممکن به این لیگ نشان داد روح و جان قرمز و سیاه‌های شهر میلان بود و تک‌گل‌شان را هم با سانتری برای ماسیمو آمبروزینی ساخت. در تیمی که سایر تازه‌واردانش آدم‌هایی در قواره زامبروتا و فلامینی هستند، رونالدینیوی 28 ساله و برزیلی می‌خواهد تولد تازه‌ای داشته باشد و برنده اصلی این رویداد احتمالی تیم کارلو آنجلوتی خواهد بود که 5 سال است نتوانسته اسکودتو را ببرد. در 5/1 سال اخیر رونالدینیو در بارسلونا بد بازی کرده بود و نشانی از ایام جادویی خود در سال‌های 2005 و 2006 نداشت که آن تیم کاتالونیایی بر پایه هنر او قهرمان دو دوره متوالی لالیگا و یک دوره جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا شد. حضور (ولو دور از قهرمانی)‌ رونالدینیو در فوتبال المپیک پکن، سبب شد او با آمادگی کامل قدم به سری  A بگذارد و تمام نگرانی‌هایی که در مورد دیر جا افتادن او در این لیگ دشوار وجود داشت، با همان بازی خوب روز نخستین‌اش در برابر بولونیا زایل شد. ظاهرا طرح کارلو این است که او را در سمت چپ خط میانی قرار دهد و کاکا پشت مهاجم نوک بایستد و شوچنکوی بازگشته به سن‌سیرو مهاجم دوم باشد. اگر آنها در حد خود ظاهر شوند، میلان بیشتر و موفق‌تر از سال‌های اخیر به پای همشهری منسجم خود (اینتر)‌ خواهد پیچید، اما به نظر می‌رسد ناب‌ترین و غیرمنتظره‌ترین مهره در این سیستم رونالدینیو باشد.

زلاتان ابراهیموویچ (اینترمیلان)‌

در تساوی یک  یک با سمپدوریا در هفته اول از فصل جدید سری A، زلا‌تان تک‌گل نراتزوری را زد و باز هم پرقدرت و ماجراجو نشان داد. او فصل پیش در دوره مربیگری روبرتو مانچینی طی 15 هفته اول آنقدر خوب بود و گل زد که رم هر چه کوشید تا پایان فصل نتوانست عقب‌ماندگی‌اش را جبران کند. در آن مقطع به‌ نظر می‌رسید ابرا امیدوار اول تصاحب توپ طلا هم باشد اما مصدومیت و کم‌رنگ شدن، ‌وی را از چنان قله‌ای دور کرد و اینتر سومین اسکودتوی پیاپی خود را فقط با فتح بازی خود قطعی کرد. البته با 2 بار گلزنی او در هفته واپسین مسابقه‌ها و پس از پایان 2 ماه آسیب‌دیدگی وی، شیوه بازی قدرتمندانه ابراهیموویچ بی‌شباهت با دیدیه دروگبا مهاجم ساحل‌عاجی چلسی نیست، اما بعید است او شخصیت و رفتاری را داشته باشد که خوزه مورینیو مربی امسال اینتر و مربی گذشته چلسی در شاگردانش می‌جوید و با این که آدریانو برخلاف انتظارها تا پایان مهلت نقل و انتقال‌های تابستانی از اینتر نرفت و این تیم کروز و کرسپوی آرژانتینی را هم دارد اما باز این زلاتان است که مرد اول تهاجمی اینتر در ابتدای یک فصل طولانی نشان می‌دهد؛ فصلی که هواداران اینتر دیگر به کسب رتبه اولی کالچو اکتفا نمی‌کنند و باشگاه بصراحت عنوان کرده که دلیل رویکردش به «آقای خاص» فتح جام باشگاه‌های اروپا پس از 44 سال  دور ماندن از آن است.‌ یک ایراد بزرگ ابراهیموویچ که مورینیو در باشگاه‌های قبلی محل کارش هرگز تاب تحمل آن را نیاورده، این است که اهل بازی بدون توپ نیست و وقتی توپ زیر پای حریفان است،‌ راه می‌رود و برای او بازی وقتی شروع می‌شود که توپ به پای خودش و یارانش می‌رسد و اگر به همین سیستم به کارش ادامه بدهد، بعید است که مورینیو در درازمدت یکی از گزینه‌های پرشمار موجود برای جانشینی او را بر وی ترجیح ندهد.

اله‌ساندرو دل‌پیه‌رو (یوونتوس)‌

در تیمی که شایسته‌های جوان کم ندارد، آوردن نام یک بازیکن در آستانه 35 سالگی فقط نشانگر ارزش‌های فنی اوست، اما اگر الکس بد بود، مربیان سابق تیم ملی ایتالیا او را به پیکارهای امسال یورو نمی‌بردند. مگر می‌شود مردی را که با این سن بالا فصل پیش آقای گل سری A شد و با بهترین رکورد گلزنی‌اش در یک فصل مساوی کرد، بارزترین مهره تیمش ندانست؟ مخالفان دل‌پی‌یرو قطعا استدلال‌ می‌کنند که یوونتوس در 3 فصل اخیر و به واقع پس از رو شدن تخلفاتش و تبعید به سری B و سپس بازگشت به دسته اول کم‌مهره‌تر از تمام 20 سال اخیر خود شود و تیم 2 سال و نیم اخیر این باشگاه ضعیف‌ترین تیم یووه طی همین مدت محسوب می‌شود.

دانی‌یله ده‌روسی (رم)‌

در تیمی که به نام فرانچسکو توتی شناخته می‌شود و او نماد انکارناپذیر 10 سال اخیر آن بوده است و امسال خولیو باپ‌تیستای برزیلی را هم استخدام کرده، برگزیدن ستاره‌ای غیر از او و موثرتر شمردن آن فرد، بسیار سخت است، اما این کاری است که باید درخصوص ده‌روسی انجام داد، زیرا وی به تپش قلب جالو روسی در مرکز میدان بدل شده و حرکت و بازسازی و پاس‌های او گاه توتی را هم زیر سایه خود برده است. لوچانو اسپاله‌تی مربی سرتراشیده رمی‌ها به خاطر بازی هجومی و فنی تیمش تحسین می‌شده، اما اگر ده‌روسی نتواند توازن لازم را به خط میانی پیراهن‌قرمزهای پایتخت ببخشد و از بازی بی‌پشتوانه آنها جلوگیری نکند، ناکامی‌های 2 سال اخیر آنان در برابر منچستریونایتد به گونه‌ای تکرار خواهد شد. با وجود این رم بود که با تعقیب جانانه‌اش در 2 ماه و نیم آخر فصل گذشته اجازه نداد سومین اسکودتوی متوالی اینتر راحت به دست آید و کم‌ مانده بود این عنوان را به یاران خاویر زانتی زهر کند. اگر رم هنوز بالنسبه زیاد گل می‌زند، این را در درجه اول در حرکت مثبت و زیبای هافبک‌های آنان و در صدرشان ده روسی بجویید که حس و شمی قوی دارند. چنانچه ده‌روسی همان قدر فنی و موفق باشد که فصل پیش بود، آنگاه رم باز هم روزهای سختی را برای دو رقیب میلانی‌اش فراهم خواهد آورد، ولی او باید با کمک توتی کاری کند که رم برخلاف سال‌های اخیر امتیازات متعددی را در بازی‌هایش با تیم‌های متوسط لیگ از دست ندهد.

مترجم : وصال روحانی‌
 منبع: 4 Channel