حالا ثابت شده که موفقیت در جذب گردشگرخارجی به روستاها، تنها با فراهمآوردن حداقلی از زیرساختهای پایه و درعینحال عرضه اصیل و خلاقانه فرهنگ و طبیعت بومی ممکن میشود. پس هر استان با توجه به موقعیت جغرافیایی و اقلیم و ظرفیتهایش میتواند به نقطهای خاص برای ارائه خدمات ویژه به گردشگران خارجی تبدیل شود.جهت تبدیل یک روستا به مقصدی جذاب برای گردشگران، بهویژه خارجیها، ایجاد بسترهای مناسب اولین گام است. این الزامات از تامین زیرساختهای اقامتی و پذیرایی شروع میشود. مهمترین رکن برای نگهداشتن یک گردشگر، فراهمکردن اقامتگاههای بومگردی است. این اقامتگاهها باید ضمن رعایت استانداردهای بهداشتی و ارائه امکانات اولیه رفاهی، دارای ویژگیهای محیطی، معماری اصیل و فرهنگی خاص آن روستا باشند تا یک تجربه منحصربهفرد برای گردشگر خلق کنند. تمرکز بر غذاهای محلی و سنتی که با استانداردهای بهداشتی تهیه شدهاند نیز بخش بزرگی از جذابیت سفر است.در کنار این امکانات، زیرساختهای دسترسی و ارتباطی و بهبود کیفیت راههای رسیدن به روستا هم مهم است. یک گردشگر دوست دارد در همه لحظات، اتفاقات را به اشتراک بگذارد؛پس دسترسی به اینترنت وخدمات ارتباطی پایدارازنیازهای غیرقابل انکاردردنیای امروزاست.دراین صورت گردشگران میتوانند علاوه بر رفع نیازها، بهصورت غیرمستقیم به تبلیغ روستا هم بپردازند. برخورداری از خدمات پایهای مانند آب آشامیدنی سالم، برق پایدار و خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، امنیتخاطر لازم را برای گردشگران خارجی فراهم میکند.
تجربه فرهنگهای اصیل
ایران با تنوع قومی و فرهنگی بینظیرش، گنجینهای برای گردشگری فرهنگی محسوب میشود. گردشگری فرهنگی، با سهم ۴۰درصدی از کل صنعت گردشگری جهان، باکیفیتترین نوع گردشگری شناخته میشود. اما فرق ایران با دیگر کشورها این است که اینجا پر از میراث کهن و جذاب است.نمایش میراث فرهنگی ناملموس یکی از بهترین روشها برای جذب گردشگر به روستاهای مختلف است. آداب و رسوم، جشنهای محلی مانند جشن برداشت زعفران، موسیقی بومی، پوشش سنتی و سبک زندگی روستایی، جذابیت اصلی برای گردشگرانی است که بهدنبال کشف و تجربه فرهنگهای اصیل میگردند.گردشگران خارجی خاطرات بینظیر را به خاطر میسپارند. اقامت در خانههای بومی، غذاخوردن با خانوادههای محلی، مشاهده ستارگان در آسمان شب کویر، یا قدمزدن در جنگلهای حرا نمونههایی از این تجربیات است که بدون هیچ هزینهای بهوجود میآیند.در بسیاری از نقاط و بهخصوص شمال کشور، غذاها جایگاه خاصی دارند. معرفی و سرو غذاهای اصیل و محلی هر منطقه به شیوهای بهداشتی و جذاب، خود میتواند انگیزه اصلی سفر برای بسیاری از گردشگران باشد.نباید فراموش کنیم که گردشگران فرهنگی به مقاصدی علاقهمندند که محیطزیست و طبیعت بکر خود را حفظ کرده باشند. روستاهایی مانند سهیلی در قشم بهدلیل حفاظت از جنگلهای حرا نمونهای بارز از این نقاط است.
حفظ فرهنگ بومی
رونق گردشگری در روستاها، دستاوردهایی فراتر از جذب گردشگر خارجی به همراه دارد که از مهمترین آنها میتوان به توزیع عادلانهتر ثروت اشاره کرد. انتقال بخشی از درآمدهای شهری به مناطق روستایی موجب رونق و ایجاد اشتغال در این مناطق میشود. ایجاد اشتغال پایدار به معنی کاهش مهاجرت است و بهوجودآمدن فرصتهای شغلی جدید برای جوانان در خود روستا آنها را برای ماندن و آباد نگهداشتن روستا ترغیب میکند. حفظ و احیای صنایع دستی و فرهنگ بومی، زنان را به مشارکت دعوت میکند. یعنی با ایجاد بازار فروش برای محصولات صنایع دستی، انگیزه برای احیای این هنرها افزایش مییابد و خانوادهها میتوانند درآمدی ثابت و پایدار داشته باشند.