در اوج نبرد روایتها و عملیات نظامی درمنطقه، برنامه نبردملت تلاش میکند به همین منظور،گفتوگوی روزنامه جامجم با سرباز روحالله رضوی، مجری و سردبیر این برنامه تلویزیونی را در ادامه میخوانید؛ مصاحبهای که به ابعاد ضرورت آموزش نظامی عمومی، راهبردهای مقابله با جنگ روایتها و موانع تولید رسانهای در فضای پرالتهاب کشور میپردازد.
چه نیاز یا خلأ رسانهای باعث شد سراغ ساخت «نبرد ملت» بروید؟ این ویژهبرنامه در پاسخ به چه نیازهایی از جامعه طراحی شده است؟
ما اکنون در دوران آتشبس پس از جنگ تحمیلی دوم قرار گرفتهایم. باید ببینیم این دوران تا چه مدت پابرجاست. در چنین وضعیتی مردم با پرسشهایی درباره وضعیت میدان، سیاستهای پیرامون جنگ و مباحث تخصصی نظامی مواجه میشوند. وقتی ما در شرایط جنگی نیستیم، خیلی از مباحث نظامی برای مخاطب معنایی ندارد. اما وقتی مردم شهرهای ما مثل تهران، تبریز، اصفهان با پدیدهای مثل پدافند روبهرو میشوند، طبعا باید بخشی از دانش آنها در مورد مباحث نظامی و جنگی ارتقا پیدا کند تا سوءبرداشتها و ذهنیتهای نادرست در ذهن آنها ایجاد نشود. برای مثال خیلی وقتها در افکار عمومی اینگونه اعلام و گفته میشد که الان بالای سر ما هواپیمای دشمن قرار دارد، در حالیکه از نظر نظامی اتفاقی نمیافتاد. خیلی وقتها صداهایی که مردم میشنیدند، در واقع صدای هواپیماهای دشمن نبوده و اصلا صدای گشتزنی جنگندههای خودمان بود.هدف ما این است که این برنامه موجب بالا رفتن سطح آگاهی مردم در حوزه مسائل نظامی شود. نتیجه افزایش این دانش این میشود که از دلهره، آشوبها و ناآرامی بیجهت و بیدلیل در جامعه مخاطبان کاسته شود. بنابراین بخشی از اینها برمیگشت به روایت آنچه که ضربات نیروهای مسلح و مقتدر جمهوری اسلامی ایران بر دشمن وارد آوردند. ما تلاش میکنیم در این برنامه کمی دقیقتر و عینیتر به مخاطبان بگوییم که اگر ما عملیات نظامی را انجام دادیم، صرف شلیک دهها موشک به سرزمینهای اشغالی نبوده؛ این موشکهای قدرتمند ما به اهداف بسیار معین و مشخصی اصابت کردهاند.
این به چه معناست؟
به این معناست که نیروهای مسلح ما اشراف اطلاعاتی قابلقبول و بسیار بالادارندو به جز این، موشکها امکان هدفگیری دقیق دارند. سامانه هدایتگر موشک بهگونهای است که دقیقا به هدف مهمی اصابت میکند؛ مثلا مرکز تحقیقات وایزمن یا پالایشگاه حیفا و مرکز اداره اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل موسوم به «آمان» که رکن اطلاعات ستاد کل نیروهای دفاعی اسرائیل است.اینها اطلاعاتی است که باید مخاطب بداند.این موارداطلاعاتی است که دررسانههای عمومی دنیا هم بهواسطه سانسور نظامی و رسانهای که ارتش اسرائیل اعمال میکند، به سمع و نظر مخاطب نمیرسد. تا این پیروزی و موفقیت نظامی ایران عینی نشود، برای مخاطب حس غرور ازعملیات قدرتمند وغرورآفرین نیروهای مسلح شکل نمیگیرد.ما در برنامه نبردملت تلاشمیکنیم به مباحثی بپردازیمکه مسائل نظامی برای مردم عینیتروواقعیترباشد.ما براصل آگاهیرسانی و اطلاعرسانی تأکید داریم و این همان جنگ روایتهاست که رهبر معظم انقلاب نیز بر آن تاکید دارند.
با تکیه بر چه فکتهایی؟
نبرد ملت میخواهد بر این مسأله تأکید کند که زمان، زمان جنگ روایتهاست و برای تحقق آن مخاطب را به فکتها و واقعیتهای میدانی ارجاع میدهیم.مثلا گزارش بسیار مهمی که بهدست ما رسید، نهادهای مختلف اطلاعاتی وابسته به وزارت دفاع یا پنتاگون آمریکا اذعان کردهاند، عملیات ادعایی ترامپ در هدف قرار دادن مواضع مطرح شده، موفق نبوده است. این اخبار ممکن است در بخش خبری ما گفته شود و مخاطب خیلی سریع از آن رد شود اما ذهن مخاطب ابعاد اتفاقی که افتاده را دقیق متوجه نمیشود. ما تلاش میکنیم در برنامه موضوعاتی را مطرح کنیم که موضوع راهبردی است. ابعاد مسأله را باید برای مخاطب تشریح کنیم؛ زیرا وقتی جنگ رخ میدهد، اخبار به حجم بالایی میرسد و همه ما در معرض هزاران خبر روزانه درباره جنگ قرار داریم.
نکته مهم این است که چگونه سره را از ناسره اخبار تمیز دهیم، زیرا منابع ورودی اخبار بسیار شده و حتی رسانههای رسمی هم گاهی اخبار غیرمستندی منتشر میکنند که بعدا مشخص میشود نادرست بوده است.
نکته بعد این است که از میان این حجم خبر، کدام مهم و کدام بیاهمیت است.ما در نبرد ملت بهواسطه حضور عوامل حرفهای برنامه، میتوانیم فیلتر قرار دهیم، فراخبر و فراتحلیل ارائه کنیم و انگارههای واقعی را تقویت کنیم.
شما با ترکیب تیم حرفهای متخصص سعی دارید تصویری متفاوت ارائه دهید؟
بله،دقیقاهمینطور است.احساس میکنیم که میتوانیم برنامهای متمایز ازدیگر برنامههای ارزشمند رسانهای تولید کنیم. شاید برنامه نبرد ملت کمی تخصصیترودقیقتر باشد وافرادجویای مباحث فنی درباره نبرد ملت ایران با استکبار را پوشش دهد.
چه نوآوریهایی در ساخت و اجرای برنامه داشتهاید؟
سعی کردیم نوآوریهایی به برنامه تزریق کنیم؛ نوآوریهایی هم در ساختار، هم در روایت، هم در شیوه اجرا و هم در انتخاب سوژهها و نوع بحث با کارشناسان داشته باشیم. کلیت برنامه بهدلیل زمان محدود، بعضا روایت خشک، جدی و پیچیدهای دارد؛ به همین دلیل یک آیتم کپسولی داخل برنامه گنجاندیم که نقطه مقابل روایت فنی است. این آیتم را آقای صمصامی اجرا میکنند. ایشان با طنز و زبان عامیانه سعی میکند اهمیت اصابت موشکها به اهداف مهم یا ابزارهای راهبردی مثل تنگه هرمزرا بیان کند.این آیتم با تکنیکهای گرافیکی واجرای حرفهای وزبان ساده ساخته میشود تا مخاطب خسته نشود و با برنامه همراه بماند.حتی این آیتم در قالب فیلر میتواند در زمانها و شبکههای مختلف پخش شود و بازخورد بسیار خوبی در شبکههای اجتماعی داشته و دارد. با وجود این تأکید ما بر محتوای تخصصی است. به همین دلیل برای اولینبار کارشناس نظامی به شکلی مستمر در برنامه حضور دارد؛ جناب آقای نیما اکبرخانی که هم نویسنده مطرح و هم پژوهشگرنظامی هستند وجامعه باآثارایشان آشناست، دربرنامه حاضرهستند.بحثهای روزمره جنگ مثل پدافند، موشک و جنگنده دیگر فقط تخصصی نیست و جامعه باید با آن آشنا شده تا سوءتفاهم ایجاد نشود و واقعیت بهتر بازنمایی شود.
با توجه به شرایط حساس جامعه، چه خط قرمز و دشواریهایی را در مسیر تولید تحمل کردید؟
قطعا کار تولیدی در چنین شرایطی با توجه به حجم بالا ومتعدد بودن پروژهها بسیار دشوار است.من هم درحوزه تخصصی رسانهای فعال هستم و نبرد ملت یکی از پروژههایی است که اجرا و تولیدش را برعهده دارم. اما شرایط جنگی است و بهعنوان تولیدکننده رسانه تخصصی موظفیم کاررابه سلامت وکیفیت انجام دهیم وبه سمع ونظربیننده برسانیم. حساسیتهایی در جامعه است که باید رعایت شود.تلویزیون بستری برای ارتباط گسترده بامردم است واقتضائات رسانهملی با شبکه اجتماعی فرق دارد. به همین دلیل سعی میکنیم نکته حساس بودن رسانهملی و شرایط موجود را رعایت کنیم.
با توجه به تنوع برنامههای جنگمحور، برای جذب مخاطب چه تدبیری اندیشیدید و آینده این برنامه را چگونه میبینید؟
برنامههای متعددی در حال تولید است اما تخصصی بودن برنامه ما کمتر در جایی دیده میشود. تلاش کردیم از هفته اول، با توجه به حساسیت منطقه، خط محتوایی و تمایز برنامه را حفظ کنیم و مخاطب را با محتوایی منحصربهفرد مواجه سازیم. تا وضعیت «زرد» کنونی پابرجاست و خطرها هنوز رفع نشده، برنامه ادامه خواهد داشت و امید داریم روایت متفاوت نبرد ملت، مخاطبان خود را بیابد. فکر میکنم مخاطبی که برنامه را ببیند، به تمایز ساختار، محتوا و زاویه نگاه ما واقف خواهد شد. در هر حال، امیدواریم برنامه بتواند مخاطب خود را پیدا کند. تجربه حساسیت منطقهای و ضرورت این روایت، نشان میدهد این سبک روایت مخاطب خود را خواهد داشت.