سینمای مستقل علیه روایت صهیونی

در جنگ روایت‌ها بسیار مهم است که فیلم‌های داستانی و مستند به بازگویی دوباره اتفاقات تلخی بپردازند که نه فقط در یک سال اخیر، که طی چند دهه بر سر مردم مظلوم فلسطین آمده است. مدیران واترملون پیکچرز با این باور کارشان را آغاز کردند که بتوانند با تولید فیلم‌هایی متفاوت، بر جریان جاری نمایش فیلم در سالن‌های عمومی سینماها تأثیر گذاشته و زمینه را برای نمایش و اکران فیلم‌هایی هموار کنند که توسط هنرمندان فلسطینی ساخته شده و روایت‌هایی دست اول را از نگاه این هنرمندان در معرض دید و قضاوت تماشاگران بین‌المللی بگذارند.
     
سرمایه‌گذاری با محوریت فیلم‌های فلسطینی
این شرکت در کنار سرمایه‌گذاری برای ساخت فیلم‌هایی با محوریت فلسطین، در زمینه توزیع فیلم‌ها هم فعالیت دارد و تمام فیلم‌هایی را که دررابطه با موضوع فلسطین توسط هنرمندان بومی وهنرمندان بین‌المللی ساخته می‌شود، درفهرست فعالیت‌های توزیع خود قرار داده است. مدیران واترملون پیکچرز عقیده دارند باشروع جنگ غزه ونسل‌کشی ارتش اسرائیل به بهانه حمله هفتم اکتبر حماس، توجه جامعه بین‌المللی به موضوع فلسطین بیشتر شده واین نکته کمک می‌کند تا فیلم‌هایی که در رابطه با فلسطین ساخته می‌شود، بیشتر مورد توجه تماشاگران بین‌المللی قرار گیرد.
     
صدای دفاع از مظلومیت
واترملون پیکچرز سال ۲۰۲۴ توسط برادران فلسطینی بدیع‌علی و حمزه‌علی تأسیس شد و دفتر اصلی آن در شهر شیکاگو قرار دارد. با آن‌که مدت زمان زیادی از تأسیس این شرکت فیلمسازی نمی‌گذرد، به‌دلیل تلاش این دو برادر برای مطرح کردن موضوع فلسطین در دو رسانه سینما و تلویزیون، خیلی زود نام آنها در سطح وسیعی مطرح شد و به‌خصوص دو جامعه روشنفکری و دانشگاهی آمریکا، توجه خاصی به فعالیت‌های این شرکت فیلمسازی نشان دادند. جشنواره‌های مستقل هم خواستار فیلم‌هایی شدند که توسط شرکت تولید یا توزیع می‌شود. در حقیقت، اکران فیلم‌هایی چون «از منطقه صفر»، «معلم» و «اردوگاه‌ها» هم نام شرکت را برسر زبان‌ها انداخت و هم باعث توجه بیشتر جامعه آمریکا و اروپا به موضوع فلسطین شد. سینما، ریشه در خانواده برادران علی دارد و شرکت آنها بخشی از شرکت بزرگ‌تری است که پدر و عموی آنها سال ۱۹۷۶ تأسیس کردند. این شرکت با وجود تعداد کم کارکنانش (که حدود ۲۰ نفر است) صدایی بلند در دفاع از آرمان فلسطین و بازگشت آنها به سرزمین مادری دارد.
     
به‌دنبال میراث فلسطین
 حمزه‌علی درباره فعالیت‌های این شرکت مستقل فیلمسازی می‌گوید:«‌ما واقعا در حال دنبال کردن میراث مردم فلسطین هستیم. باورمان این است که تصاویر می‌توانند نقش بسیارمهمی درگزارش واقعیت‌ها داشته باشند وهدف اصلی‌مان، بازگویی صادقانه درد ورنجی است که برای چند دهه به این مردم تحمیل شده است. این همان کاری است که ما انجام می‌دهیم و مطمئن هستم عموی مرحوم من به آن افتخار می‌کند. او با نیت دفاع از ملت فلسطین، شرکت فیلمسازی خود را راه انداخت و ما به عنوان نسل جوان فلسطین، ادامه‌دهنده راه او هستیم. فعالیت ما در هر دو زمینه سینمای داستانی و مستند است و هر تصویری که بتواند آمال و آرزوهای ملت فلسطین را منعکس کند، توسط ما تولید و پخش خواهد شد.»
     
تظاهرات دانشجویی علیه اسرائیل
اردوگاه‌ها یک مستند درباره تظاهرات طرفداران آرمان فلسطین در دانشگاه کلمبیاست. دانشجویان معترض که خواستار پایان حملات مرگبار ارتش اسرائیل به غزه بودند، در محوطه این دانشگاه اقدام به برپایی چادرهایی کردند و تظاهرات باشکوهی به نفع مردم غزه برپا کردند. پلیس به این چادرها حمله کرد و فیلم‌های خبری زیادی در رابطه با آن در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی پخش و دست به دست شد. معلم اما فیلمی داستانی با بازی صالح بکری است که درامی تلخ را درباره یک معلم فلسطینی تعریف می‌کند. او در کنار تدریس، تلاش دارد به وضعیت دانش‌آموزان خود در مناطق اشغالی رسیدگی کند.
     
تأثیرات متفاوت
از منطقه صفر در میان فیلم‌هایی با مضمون فلسطین، معروف‌تر از بقیه است.این فیلم شامل ۲۲ داستان مختلف درباره فلسطین می‌شود که توسط ۲۲ فیلمساز مختلف کارگردانی شده و یکی از نامزدهای اصلی دریافت بهترین فیلم خارجی اسکار در سال ۲۰۲۴ بود. اکران عمومی این فیلم‌ها در شرایط معاصر، تأثیری دوبرابر و بیشتردارد و این نکته‌ای است که برادران علی به‌خوبی از آن آگاه هستند. حمزه‌علی با اشاره به مستندهای جنجالی مایکل مور ومواضع ضدجنگ او،عقیده دارد تولیدات سینمایی می‌توانند تأثیری بسیار بیشتر از چند سخنرانی و خطابه داشته باشند. در کنار مستندهای مور، این تهیه‌کننده به فیلم تلخی اشاره می‌کند که از موبایل یکی از امدادگرانی پیدا شد که چند هفته قبل، توسط نیروهای ارتش اسرائیل به شکلی وحشیانه به قتل رسیدند و اجسادشان به صورت دسته‌جمعی به خاک سپرده شد.
     
مستندسازی واقعیت‌ها
حمزه‌علی درباره این فیلم می‌گوید: «‌همین فیلم موبایل که بسیار هم کوتاه بود، خط بطلانی بر روایت غلط اسرائیلی‌ها کشید و نشان داد که آمبولانس‌های نیروهای فلسطینی با چراغ روشن در حال حرکت بودند و به‌خوبی مشخص می‌کرد که آنها غیرمسلح هستند. این فیلم که کمی بعد از دفن فجیع کادر بیمارستانی فلسطینی از جیب یکی از قربانیان به‌دست آمد، روایتی صادقانه و دردناک از قتل‌عامی بود که اسرائیلی‌ها سعی در پنهان نگه داشتن آن داشتند.این فیلم کوتاه آنها را مجبور کرد چندبار روایت‌های‌شان را تغییر دهند و با این‌حال، جامعه بین‌المللی این روایت‌های دروغین را نپذیرفت. همین فیلم کوتاه مستند نشان‌دهنده قدرت تصاویر است. همه تلاش ما در واترملون این است که از این قدرت به نفع فلسطینی‌ها و تعریف روایت‌های درست استفاده کنیم.»

روایت‌های زنده و طبیعی
فیلم تازه‌ای که برادران علی قصد اکران آن را در آمریکای‌شمالی دارند، «به یک سرزمین ناشناس» است که داستانی درام را درباره بخش‌های متفاوتی از زندگی فلسطینی‌ها زیر تیغ اشغال به تصویر می‌کشد. بدیع‌علی روی این نکته تاکید دارد که فیلم‌های داستانی آنها قرار نیست روایتی خشک و خسته‌کننده از زندگی و مبارزات مردم فلسطین باشد و داستان‌ این فیلم‌ها در ژانرهای متفاوت و مردم‌پسند به تعریف ماجراهای‌شان می‌پردازند. این نکته کمک می‌کند تا تماشاگران خارجی و غیرفلسطینی همراهی و همدلی بیشتری با داستان‌های روی پرده سینما از خود نشان دهند. بدیع‌علی می‌گوید: «‌وقتی ما داستان فیلم‌های‌مان را به زبانی ملودرام، کمدی یا دلهره‌آور تعریف می‌کنیم، می‌خواهیم بر وجه انسانی ملت فلسطین تاکید کنیم و نشان دهیم که آنها هم مثل بقیه مردم دنیا انسان‌هایی معمولی با خواسته‌هایی معمولی و بحق هستند که مورد غفلت و ظلم قرار گرفته و از یک زندگی ساده و معمولی روزانه محروم هستند. این نوع داستان‌سرایی طبیعتا تأثیر بیشتری بر مخاطب غیرفلسطینی گذاشته و باعث جلب توجه بیشتر او می‌شود و کمک می‌کند تا خودشان را به جای این فلسطینی‌ها گذاشته و متوجه درد و رنجی شوند که آنها سال‌هاست تحمل می‌کنند.»