اما این روزها و با نزدیک شدن به پایان فصل فوتبالی،بارسا با ۷ امتیازویک بازی بیشترنسبت به رئال درصدر لالیگاست، به فینال کوپا دلری رفته و تا دو هفته دیگر در بازی فینال این جام باید مقابل رئال قرار بگیرد و در لیگ قهرمانان اروپا هم تا حدود زیادی صعودش را به مرحله نیمه نهایی قطعی کرده است. حالا خیلیها دنبال پاسخ این سؤال هستند که فلیک و دستیارانش چطور توانستند بارسا را این طور احیا کنند و آن را به یک مدعی سرسخت در هر سه جام تبدیل کند؟
تغییرات تاکتیکی در کنار انضباط تیمی
اولین و مهمترین تغییری که فلیک در بارسا انجام داد، سیستم بازی تیم بود. او با تمرکز بر تعادل بین دفاع و حمله به سیستم ۱-۳-۲-۴ روی آورد که در بایرن مونیخ اعمال کرده بود. فلیک با این سیستم موفق در بایرن مونیخ، توانست به بارسلونا هم کمک کند تا بازیکنان هنگام حمله پرقدرت ظاهر شوند و هنگام دفاع هم منسجمتر عمل کنند. یکی از نمودهای این تغییر تاکتیک را میتوان در آمار عملکردی تیم مشاهده کردکه بارسای فلیک تا اینجای فصل و درمجموع تمام جامها، حدود ۱۴۰ گل به ثمر رسانده است؛ آماری که احتمالا تا پایان فصل بیشتر میشود و بدون شک به یک رکورد منحصربفرد تبدیل میگردد. موضوع دیگر در توصیف تیم فلیک، این است که باید آن را مجموعهای از بازیکنان باتجربه و جوان دانست. در کنار بازیکنان باتجربهای همچون روبرت لواندوفسکی، او در این مدت اعتماد زیادی به بازیکنان جوان و پدیدههای لاماسیا کرده است. این رویکرد نه تنها هزینههای نقلوانتقالات را کاهش داده، بلکه باعث شده استعدادهای آکادمی لاماسیا مانند لامین یامال، پائو کوبارسی و کاسادو نقشی کلیدی در موفقیت تیم داشته باشند. درکنار این موارد، فلیک تاکید ویژهای روی مسائل انضباطی دارد. این مربی آلمانی با سختگیریهای انضباطی خود،نظم و ترتیب را به تیم بازگردانده است. مثلا، نیمکتنشینی ژول کونده به دلیل تأخیر در حضور در سخنرانی تیمی قبل از بازی، نشاندهنده رویکرد جدی اوست. این سختگیریها، گرچه ممکن بود باعث تنش بین او با بازیکنان شود، اما در نهایت به ایجاد یک فرهنگ حرفهای کمک کرد که نتایج مثبتی به دنبال داشت. فلیک از این عوامل بهترین استفاده را کرد و نتیجهاش این شد که در بازیهای بزرگ همچون الکلاسیکو یا دیدار مقابل تیمهای اروپایی همچون بایرن و دورتموند، نتایج درخشانی کسب کند. این نتایج نه تنها روحیه تیم و هواداران را تقویت کرد، بلکه نشان داد فلیک میتواند در بازیهای بزرگ تیم را هدایت کند.
خولیو توس، بدنساز اعجوبه
یکی از تغییرات مهمی که فلیک توانست در بارسا انجام دهد، بالا بردن توان بدنی بازیکنان بود به طوری که حالا آنها میتوانند ۹۰ دقیقه به بازیکنان حریف فشار بیاورند. برای رسیدن به این نقطه، او یک کادر بدنسازی مجرب آورد که در راس آنها خولیو توس قرار دارد. این متخصص اسپانیایی در زمینه آمادگی جسمانی، پیش از پیوستن به بارسلونا تجربه کار در باشگاههایی چون یوونتوس، چلسی، اینتر و تیمملی ایتالیا را داشت. توس بر تمرینات فیزیکی با شدت بالا تمرکز دارد که شامل کار در زمین، سالن بدنسازی و ریکاوری است. او معتقد است که فوتبال فراتر از بازی با توپ است و آمادگی جسمانی برای حفظ برتری در طول بازی حیاتی است. یکی دیگر از کارهای مهم توس این بود که برنامههای تمرینی را بر اساس نیازهای فردی هر بازیکن طراحی میکند. مثلا برای پدری، که در گذشته به دلیل مصدومیتهای مکرر با مشکل مواجه بود، یک برنامه اختصاصی تدوین کرد که از زمان حضور او در بارسلونا، مصدومیتهایش به حداقل رسیده است. او همچنین روی تقویت توده عضلانی بازیکنان جوانی چون لامین یامال کار کرد. گزارشها نشان میدهد یامال حدود ۸ کیلوگرم به توده عضلانی خود اضافه کرده که نتیجه مستقیم برنامههای توس است. در مجموع، خولیو توس با ترکیبی از تجربه، علم مدرن و انضباط، توانسته آمادگی جسمانی بازیکنان بارسلونا را به سطحی بیسابقه برساند. روشهای او نه تنها عملکرد تیمی را بهبود بخشیده، بلکه به بازیکنان جوان اعتماد به نفس بیشتری داده و آنها را به ماشینهایی پرقدرت تبدیل کرده است.