زن جوان وقتی مقابل قاضی دادگاه خانواده تهران قرار گرفت، درباره ماجرای زندگیاش گفت: شش ماه است با سهیل زندگی میکنم. مراسم ازدواج ما خیلی زود برگزار شد و من و سهیل در حالی که خیلی خوشحال بودیم، زیر یک سقف رفتیم. بعد از ازدواج کمکم چهره واقعی سهیل را دیدم و او را شناختم. در این مدت به جای اینکه خوشبخت و خوشحال باشم مرتب استرس داشتم و در عذاب زندگی میکردم. شوهر من میگوید هرجا میروم باید هر طور شده تا ساعت ۸ شب به خانه برگردم. روزی که برای اولین بار این حرف را زد، خیلی جدی نگرفتم، اما یکی دو بار که دیرتر از ۸ شب به خانه برگشتم، چنان دعوایی به پا کرد که تا چند روز اعصاب ما خرد بود. باور نمیکردم او روی چنین مسألهای تا این حد جدی باشد. اما سهیل دست بردار نبود.هربار که از خانه بیرون میرفتم، استرس داشتم. حتی وقتی به خانه مادرم هم میرفتم باید تاساعت۸ به خانه برمیگشتم. اگرحتی۵دقیقه هم دیر میکردم دعوا راه میانداخت و به من توهین میکرد. بارها سعی کرم با زبان خوش با او صحبت کنم تا دست از این کار بردارد، ولی فایدهای نداشت. سهیل حاضر نیست کوتاه بیاید و برای همین فکر میکنم اگر به زندگی در کنارش ادامه دهم حتما بیمار میشوم.
شوهر این زن نیز به قاضی گفت: آقای قاضی! همیشه سعی کردم بهترین زندگی را برای بهناز فراهم کنم. همیشه دوستش داشتم و برایش بهترینها را خواستهام. ولی درعوض فقط یک خواسته از او داشتم، آن هم این بود که زود به خانه برگردد. من روی این مسأله حساسم و دست خودم نیست. اینهاهمه به دلیل عشق و علاقه زیادم به بهناز است. ولی او سر چنین موضوعی با من لج میکند. اصلا به حرفم گوش نمیدهد و هر بار هم اعتراض میکنم، دعوا راه میاندازد. او همسر من است و من این حق را دارم چنین خواستهای داشته باشم. ولی بهناز متوجه رفتارش نیست. میگوید من زندگی را میدان جنگ تبدیل کردهام، در صورتی که اگر خودش به حرفم گوش میداد و این مسأله کوچک را بزرگ نمیکرد، ما الان در کنار هم زندگی آرامی داشتیم. ولی این زن مرا هم دیوانه کرده است. او لجباز و خودخواه است و مرا آزار میدهد. برای همین دیگر نمیخواهم در کنارش زندگی کنم.
در پایان قاضی سعی کرد این زوج را از جدایی منصرف کند، وقتی اصرار آنها را دید رسیدگی به این پرونده را به جلسه آینده موکول کرد و از این زوج خواست با یک مشاور خانواده مشورت کنند.
با شناخت عمیقتری وارد دنیای متاهلی شوید
سارا شقاقی، روانشناس دراین خصوص میگوید:به اعتقاد من زن وشوهر باید پیش ازازدواج زمان بیشتری برای شناخت یکدیگری اختصاص دهند. نمیشود مراحل شناخت و انتخاب همسر را در یک زمان خیلی سریع انجام داد و فقط به دلیل اینکه هر دو عاشق هم هستند هرچه زودتر مراسم ازدواج را برگزار کرد. زود تصمیم گرفتن و تصمیمگیری بر اساس ظواهر، زن و مرد را به سمتی سوق میدهد که هر چه جلوتر بروند، نکات جدیدتری را کشف میکنند و وقتی که دیگر دیر شده، پی به تفاوتها میبرند. طولانی بودن فرآیند شناخت یکی از بهترین راهها برای درک عمیق زن و مرد ازیکدیگر است. زن و مرد باید با یکدیگر آشنا باشند. اخلاق و روحیات همدیگر را بدانند. حتی از ریزترین نکات رفتاری و سلیقهای هم دیگر آگاه شوند. نباید پیش از مراسم عقد مسائل با اهمیت را ناگفته گذاشت و باید پیش از ازدواج درباره همه چیز شفاف و دقیق صحبت کرد. از اولویتهای زندگی گرفته تا شخصیت خود و وضعیت فعلی و گذشته و آینده.همه چیزرا بایدگفت و به طوردقیق تناسبها را سنجید. این مسائل پیش از ازدواج شاید خیلی بیاهمیت جلوه کنند، اما درست بعد از آغاز زندگی مشترک است که خود را نشان میدهد وگاهی اوقات آنقدر بزرگ میشود که زندگی را رو به نابودی میکشاند. زن و مرد باید بدانند که پیش از ازدواج تنها عشق وعلاقه مهم نیست. تصمیمهای هیجانی گاهی اوقات عواقبی دارد که هیچ گاه به ذهن زوج جوان نمیرسید. بنابراین باید با شناخت عمیق تری وارد دنیای متاهلی و یک زندگی مشترک با فرد دیگری شد تا بعد از ازدواج آرامش از زوجها سلب نشود.