نمایش رادیویی«سفربه آن سوی منهای بینهایت»بهکارگردانی بهرام سرورینژاد وتهیهکنندگی وسردبیری ملیحه مرادیجعفری، داستان یک استاد دانشگاه اسطورهشناس را روایت میکند که طی اتفاقی درگیر غول چراغ جادو میشود. این داستان شامل پنج قصه تودرتو ازاتفاقاتی است که تاکنون برای غول افتاده است ودرهرداستان در گفتوگوی بین دکتر اسطورهشناس وغول مباحثی از کیهانشناسی و مفهوم کلمه «هیچ» باز میشود. این نمایش که با محوریت داستانی علمی ــ تخیلی و ماورایی تهیه شده است بهزودی از موجFM ردیف ۱۰۷.۵مگاهرتز رادیونمایش پخش میشود.«سفر به آن سوی منهای بینهایت» به نویسندگی زحل رضوی، صدابرداری محمدرضا محتشمی و بازیگری ایوب آقاخانی، مهدی نمینیمقدم، بهادر ابراهیمی، محمد مجدزاده، مروارید کریمپور، سعیده فرضی، محمد پورحسن، محمد شریفیمقدم، سینا نیکوکار و محمد رضاعلی تولید شده است. درباره این اثر با دستاندرکاران این نمایش گفتوگو کردیم.
تصویرسازی از یک دنیای خیالی
ملیحه مرادیجعفری، تحصیلکرده حوزه نویسندگی رادیو، سالهاست با اداره کل هنرهای نمایشی همکاری میکند. وی درباره تفاوتهای تهیهکنندگی دررادیو وسینما به جامجم میگوید: تهیهکننده دررادیو نقش پررنگتری در کنار کارگردان ایفا میکند. کار دررادیو نیازمند ابزارهای بیشتری برای انتقال حس است.برای مثال انتخاب موسیقی مناسب میتواندبه خلق فضای دراماتیک نمایش کمک کند.این نمایش رادیویی فضایی ذهنی دارد ومخاطبان را به دنیای خیال میبرد. مرادیجعفری با اشاره به این موضوع بیان کرد: نمایشهای علمی ــ تخیلی برای مخاطبان بسیار جذاب است وآنان رابه تخیل و تصویرسازی وادار میکند.این تهیهکننده و سردبیر در ادامه افزود: من همیشه از نویسندهها خواستهام نمایشهایی بنویسند که فضای علمی ــ تخیلی یا فضایی ماورایی داشته باشد، چراکه معتقدم این نوع فضاها برای مخاطب بسیار جذاب است و اورامجبوربه تخیل و تصویرسازی میکند و این دقیقا همان کاری است که یک نمایش رادیویی باید انجام دهد. خوشبختانه زحل رضوی، نویسنده این کار کاملا متوجه نقطهنظرمن شد واین نمایش راآنطورکه باید قلم زد.جعفری درپایان خاطرنشان کرد:بیمرزشدن موسیقی دردهکده جهانی باعث زیباوجذابترشدن آثارنمایشی ما میشود ومن ازاین مطلب به نفع ساختن فضاهای دراماتیک در کارها استفاده میکنم.
سیال در زمان
بهرام سرورینژاد، علاوه بر کارگردانی، بهعنوان بازیگر نیز در نمایش حضور دارد.وی درباره چالشهای کارگردانی و بازیگری همزمان به جامجم میگوید: بازیگری و کارگردانی توأمان کار سادهای نیست، اماهمکاری با بازیگران حرفهای و تیمی هماهنگ دراتاق فرمان به روند کار کمک میکند.اوکه دراین نمایش نقش«غول محبوس درچراغ»را ایفا میکند، افزود: تغییرات زمانی با استفاده از افکتهای رایانهای بهخوبی اجرا شده است.وی در ادامه به بازی روان و حرفهای نقش مقابلش، ایوب آقاخانی اشاره کرد که کار را برای این کارگردان راحتتر کرده است.سرورینژاد همچنین اشاره کرد: این کار در سه فضای مختلف ضبط شد. فضای رئال، زمان حال و یک فضای داخلی داشتیم ویک فضا در زمانهای گذشته. یعنی گاهی هزار سال به عقب میرفتیم و گاهی ۲۰۰ سال.ما این تغییر زمانها را توانستیم بهوسیله افکتهای رایانهای با همراهی تهیهکننده و صدابردار انجام دهیم.
برآوردهکردن سه آرزو
مونا صفی، دیگر بازیگر این نمایش است که در پنج نقش متفاوت حضور دارد. این بازیگر گفت: تغییرات زمانی بین حال و گذشته برای من چالشبرانگیز و جذاب بود والبته برای مخاطبان نیز میتواندجالب باشد.صفی ادامه داد: من گاهی در یک نمایش نقش یک مادر ۳۰ ــ ۲۰ ساله و همزمان نقش بچه او را نیز بازی میکنم و این برایم بسیار جذاب است، چراکه باید خودم را در لحظه قرار دهم و این برمیگردد به هوش بازیگر.
سیما خوشچشم، از بازیگران نمایش سفر به آن سوی منهای بینهایت هم درباره نقش خود توضیح داد: من در یک اپیزود نقش کنیزی در زمان سلطانسلیمان را بازی میکنم و داستان از جایی آغاز میشود که غول از من میخواهد سه آرزو کنم.
نرگس موسیپور، افکتور نمایش نیز عنوان کرد که بهدلیل فضای خاص و ذهنی نمایش، چالشهای عمدهای نداشته و افزود: استفاده از افکتها و موسیقیهای فانتزی به خلق فضای رویاگونه نمایش کمک کرده است.