قدر لحظه‌های‌مان را بدانیم

این گذر زمان و روند طبیعی عمر غیر قابل اجتناب است و به هر صورت ما در این مسیر پیش خواهیم رفت. آنچه میتواند مسیر پیشرو را برایمان جذابتر کند و از سوی دیگر با بازگشت به مسیر طیشده حس خوبی نسبت به خودمان داشته باشیم، دستاوردهایی است که در مسیر طیشده به دست آوردهایم. این دستاوردها لزوما مادی نیست. ممکن است شما در سنین میانسالی باشید و از امکانات و مزایای مادی چیز زیادی نصیبتان نشده باشد اما بهطور نمونه به سهم خودتان در زندگی کارهای مثبت و آثار ماندگاری داشتهاید که میتواند حتی بعد از شما مایه خیر و برکت شود. بهطور نمونه یک کار عامالمنفعه، کمک و یاری به دوستان و خانواده یا تربیت فرزندی صالح که حتی بعد از خود ما نام و یادمان را زنده نگه دارد و با نیکوکاریاش موجب شود از ما به نیکی یاد شود، میتواند از دستاوردهای بزرگ در زندگی هر انسانی باشد. قطع به یقین دستاوردهای زندگی ما آدمها به تناسب شرایط، محیط و نوع زندگیمان متفاوت خواهد بود. برای یکی خانهای که خریده دستاورد است و برای دیگری موفقیتهایی که در شغل و حرفهاش داشته، یکی ممکن است به واسطه یک ازدواج خوب در زندگی موفق باشد و دیگری برای فرزندان خوبی که تربیت کرده است. تلخترین بخش سپریشدن عمر ما آنجایی است که احساس کنیم عمرمان گذشته و چیزی تا پایان زندگی باقی نمانده اما در زندگیمان به دستاورد قابل تاملی نرسیدهایم. البته انسان تا زنده است و نفس میکشد برای تلاش و کوشش و خیر و نیکی دستش باز است و قرار نیست باقیمانده زندگیمان را در حسرت روزهای گذشته طی کنیم. فقط نباید فراموش کرد فرصت زندگی خیلی زودتر از آنچه فکرش را میکنیم، میگذرد و تمام میشود. پس قدر لحظههایمان را بدانیم.