مطالبه‌گری به سبک تهران ۲۰

دعوت از چهره‌های شاخص سیاسی و اجتماعی، گفتگو با آن‌ها و تلاش برای گره‌گشایی یا تفهیم پرونده‌هایی که بخش بزرگی از جامعه را همواره به خود مشغول ساخته ازجمله اهداف تهران ۲۰ تلقی می‌شود. در حال حاضر این برنامه با اجرای علی مروی و با تهیه‌کنندگی مجتبی احمدی، عضو ثابت خانواده تلویزیون است.

اساس این برنامه همان‌طور که از نامش پیداست رسیدگی به مسائل کلانشهر تهران است، اما در بسیاری از موارد به ابهامات موجود در مسائل سراسر کشور نیز پرداخته می‌شود. همه و همه از تیم سردبیری تا مجری در تکاپوی ارائه یک برنامه جاندار در شأن مخاطب تلویزیون هستند.

با مجتبی احمدی، تهیه‌کننده این برنامه که علاوه بر تهران بیست این روز‌ها در دقایق ابتدایی روز برنامه صبحگاهی شهر امن را نیز برای شبکه تهران تهیه و کارگردانی می‌کند به گفتگو نشستیم.

بی‌تعارف با مردم و مسئولان

این تهیه‌کننده درباره اهداف برنامه جام‌جم می‌گوید: وقتی که دو سال پیش تهیه‌کنندگی برنامه تهران ۲۰ به من پیشنهاد شد در قدم اول به این نکته رسیدم که این برنامه بخشی از تاریخ رسانه‌ملی و شبکه تهران است و در واقع زحمات و تلاش‌های گروهی از دوستان و پیشکسوتان عزیز در این عرصه برای مدتی به دست من رسیده است و هدف اول باید حفظ جایگاه برنامه نزد مخاطبی باشد که سال‌ها مطالبات خود را در قالب تهران ۲۰ از رسانه‌ملی دنبال کرده و توقعاتی دارد که باید لحاظ شود. در واقع هدف اول ما در تهیه و تولید تهران ۲۰ حفظ جایگاه و ریل برنامه و در ادامه پر‌رنگ و لعاب کردن نقاط قوت برنامه در پیگیری مطالبات شهروندان تهرانی و حتی هموطنان عزیز بود.

وی ادامه می‌دهد: برای رسیدن به اقبال در برنامه تهران ۲۰ رودربایستی و مماشات را کنار گذاشتیم تا بی‌تعارف به سراغ خواسته‌های منطقی مخاطب‌مان با رعایت چهارچوب و قواعد رسانه برویم. در طراحی هدف برنامه در قدم اول سعی کردیم مخاطب را به برنامه نزدیک و از همین طریق فاصله مسئولان را نیز به مخاطب از طریق برنامه کم و حتی از بین ببریم.

احمدی در پاسخ به این پرسش که آیا به اهداف‌تان رسیده‌اید، عنوان می‌کند: پیگیری تا رسیدن به هدف در راس دستورات ما در اتاق سردبیری قرار گرفت و در واقع موضوعی را رها نکردیم مگر این‌که در اتاق فکر و اتاق سردبیری به این نتیجه رسیدیم که موضوع حالا به مرحله درستی از مطالبات مخاطب رسیده است. جالب است بدانید برنامه تهران ۲۰ امروز چند پرونده ثابت از موضوعات مرتبط با زندگی شهرنشینی و چالش‌ها و خواسته‌های مردم را مورد بررسی قرار می‌دهد که مدام روی میز تهران ۲۰ قرار می‌گیرد و مسئولان مرتبط باید گزارشی از آنچه را که در برنامه به آن قول داده‌اند به شکل مستمر با مخاطب در میان بگذارند. همین نکته کمک کرد تا بتوانیم به گزارشی منطقی از آنچه در اهداف‌مان طراحی کرده‌ایم در پایان هر فصل برسیم به‌طور مثال در بحث پرونده حمل‌ونقل عمومی، مدیران شهری، از شورای شهر گرفته تا شهرداری و حتی پلیس راهنمایی‌ورانندگی ارتباطی تنگاتنگ با برنامه دارند و به‌جرات می‌توانم بگویم به شکل ماهانه گزارش اقدامات و تلاش‌های آن‌ها در مورد قول‌هایی که به مردم داده‌اند، در برنامه منعکس می‌شود. در برنامه تهران ۲۰ پرونده‌ای مانند ساختمان‌های ناایمن تهران استارت خورد و مدام گزارش ماهانه از آنچه در پیشرفت و معرفی ساختمان‌های ناایمن به مبادی مرتبط بایستی رخ می‌داد، روی میز اصلی برنامه باقی ماند.

وی می‌افزاید: در پرونده‌هایی مانند خودرو، مسکن، آموزش‌وپرورش، آلودگی هوا، محیط زیست، ارز، اقتصاد شهری، بورس و... تلاش تیم برنامه‌ساز بر این بود که تا حصول نتیجه موضوع را کنار نگذاریم و امروز هم به شما این نوید را می‌دهم که تمام پرونده‌های ثابت تهران ۲۰ در آرشیو برنامه موجود است و مدام به آن‌ها سرکی می‌کشیم و مسئولان را برای قول و قراری که در برنامه به مخاطبان داده‌اند، دعوت به گفت‌وگوی جدید می‌کنیم. جا دارد اعلام کنم از طریق همین گفتگو در سه، چهار فصل اخیر، مدیران شهری، نمایندگان مجلس و دولت بیشترین میزان همکاری را با برنامه در حوزه‌های مختلف داشته‌اند و به‌جز چند موضوع که برای دعوت از مسئولان پاسخگو با مشکلاتی روبه‌رو بودیم، در سرفصل‌های متفاوت از سناریوی اتاق فکر برنامه این اقبال را در رساندن کلام مخاطب به مسئول داشته‌ایم.

چالش‌های مسیر تهران ۲۰

این تهیه‌کننده در مورد چالش‌ها در این مسیر هم توضیح می‌دهد: طبیعتاً در خصوص برنامه‌ای با قد و قواره‌های تهران ۲۰ و ساختاری که برای این برنامه گفت‌وگومحور و مطالبه‌گر طراحی شده، چالش اصلی رسیدن به یک سناریوی جامع و کامل از موضوع مدنظر است و پرواضح است که گاهی در این مسیر با خطوط قرمزی نیز مواجه شویم که به بررسی عمیق در اجرا و انعکاس آن نیاز دارد.

احمدی بیان می‌کند: اگر در ساخت برنامه‌ای مانند تهران ۲۰ حمایت مدیران شبکه و البته در رأس آن مدیران محترم رسانه‌ملی نباشد، این جسارت به تیم برنامه‌ساز؛ از تهیه‌کننده در رأس تا مجری و اعضای اتاق فکر و نویسندگان و گروه تحقیق منتقل نمی‌شود که بتوانند بی‌تعارف و بدون رودربایستی به موضوعات ورود کنند و تمام آنچه را که باید در برنامه به بحث بکشانند.

در بسیاری از مواقع برای پرداختن به موضوعی که می‌توانست دردسرساز شود، اتاق فکر برنامه فراتر از تیم تهران ۲۰ تشکیل می‌شد و با مدیریت مدیر گروه تهران و شهروندی و در نهایت مدیر محترم شبکه تهران ابعاد مختلف برنامه و موضوع مدنظر تحلیل و بررسی می‌شد و در نهایت سناریویی جامع و کامل با رعایت قواعد و چارچوب رسانه‌ای طراحی می‌شد و روی آنتن می‌رفت.

وی ادامه می‌دهد: اگرچه گاهی اوقات با آزردگی خاطر مهمانان و کارشناسان‌مان مواجه می‌شدیم، اما با توجه به سبک پرونده‌محور و سناریومحور برنامه تمام این چالش‌ها اگر در یک قسمت از میز تهران ۲۰ به پایان نمی‌رسید، این فرصت را ایجاد می‌کردیم که در روز‌های آتی مدیر یا مسئول مرتبط مجددا در برنامه حاضر شود و آنچه را که در برنامه‌های قبلی به نتیجه اصلی نرسیده‌ایم، کامل کنیم.

احمدی عنوان می‌کند: یکی دیگر از چالش‌های تجربه‌شده ما در تهران ۲۰ مدیرانی بودند که نیاز داشتند در برنامه حاضر شوند و پاسخگوی مسئول یا مدیری باشند که در برنامه قبلی سرفصل‌هایی مرتبط با تلاش‌های آن دوستان را مطرح کرده یا به چالش کشیده بود؛ به همین دلیل ما مدام این فرصت را برای سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف که در برنامه نامی از آن‌ها برده شده بود، یا نقدی به اقدامات آن‌ها از طریق مهمانان دیگر وارد شده بود قائل بودیم تا روی خط برنامه بیایند یا حتی در برنامه حاضر شوند و ایجاد فرصت برای این گپ‌و‌گفت میان مسئولان مرتبط با یک سوژه و محور در برنامه از نقاط عطف تهران ۲۰ محسوب می‌شود. اما چالش دیگر در این برنامه پاسخگو نبودن معدودی از مدیران بود که گروه هماهنگی و مرتبط با مهمانان برنامه تهران ۲۰ خستگی‌ناپذیر از مدیران پاسخگو برای حضور در این برنامه دعوت می‌کردند. گاهی اوقات برخی وزارتخانه‌ها یا مسئولان مرتبط با یک موضوع شهری علاقه‌ای نداشتند در برنامه حاضر شوند، اما طبیعتا وظیفه رسانه‌ای ما پیگیری‌هایی مجدد بود که در موارد مختلف به نتیجه رسیدیم.

وی می‌افزاید: به‌عنوان تهیه‌کننده برنامه تهران ۲۰ باید عرض کنم، شاید مهمانان حاضر نشده در برنامه با توجه به موضوع مد نظر به انگشتان یک دست هم در این چند فصل اخیر نمی‌رسد و گرچه برنامه ما به عنوان یک برنامه چالشی و گفتگو محور و البته بدون مماشات در پرداختن به موضوعات مختلف شناخته شده است، با این حال توانسته‌ایم میز تهران ۲۰ را پربار و پر اثر برای مخاطب‌مان طراحی و تقدیمشان کنیم.

تجربه‌هایی که به کار آمد

احمدی درباره تمرکز محتوایی برنامه و حفظ لحن مطالبه‌گرانه ضمن رعایت خطوط قرمز هم می‌گوید: سال‌ها برنامه‌سازی در حوزه اجتماعی و تولید مستند‌های ژانر آسیب، مانند شکلات تلخ و تولید برنامه‌های گفت‌وگومحور در رسانه‌ملی فرصتی بوده است تا با کسب تجربه به فرمول‌های مختلف ساخت یک برنامه مطالبه‌گر در برنامه تهران ۲۰ برسم. تولید برنامه‌های مجله‌محور پیش از تهران ۲۰ تجارب گران‌قیمتی بود که در برنامه مطالبه‌گر فعلی، قابل استفاده است، اما نمی‌توانم کتمان کنم سال‌ها فعالیت در رسانه‌های مکتوب سایت‌ها و خبرگزاری‌ها به عنوان خبرنگار، دبیر و سردبیر کمک کرده است تا به محتوا و سبک و سیاق ارائه آن در یک برنامه گفتگو‌محور چالشی نزدیک باشم و از چالش‌های دنیای خبرنگاری در جست‌وجوگری و خستگی ناپذیر بودن در رسیدن به هدف حالا در برنامه‌سازی نیز نهایت سود را ببرم. تردید نکنید افرادی که در رسانه‌های خبری فعالیت کردند در حوزه تهیه و تولید به‌خصوص در بحث سردبیری محتوا به شدت افرادی پخته و کاربلد هستند.

وی عنوان می‌کند: به همین دلیل است که امروز شاهد حضور خبرنگاران و با‌تجربه‌ای در حوزه خبر به عنوان سردبیر در تولیدات رسانه‌ملی هستیم و این اعتماد می‌تواند فرصتی مغتنم برای رسانه‌ملی باشد که با نگاهی فکورانه و در برخی موارد جسورانه از سوی مدیران رسانه‌ملی اتفاق افتاده است. با اشراف کامل به رسانه و چارچوب‌ها و تعاریفی که رسانه برای ما تکلیف می‌کند حالا کار سختی نیست که بتوانیم هوشمندانه و البته با نگاهی کاملا تکنیکال به موضوعات خط‌قرمزی نزدیک شویم، اما آن را لمس نکنیم و البته از مخاطرات این حرکت بر لبه تیغ نیز صدمه‌ای نبینیم.

نزدیک شدن به خط‌قرمز‌ها

احمدی درخصوص نزدیک‌شدن به خط‌قرمز‌ها در بیان مطالبات مردمی نیز توضیح می‌دهد: بار‌ها شده که در برنامه تهران ۲۰ خواسته بحق مخاطب برای ارائه، نیازمند نزدیک‌شدن به خط‌قرمز است در این شرایط کار ما در اتاق سردبیری و اتاق فکر برنامه به‌مراتب مشکل می‌شود. حالا باید موضوع را روی کاغذ بیاوریم، زوایای مختلف آن را بررسی کنیم، آسیب‌های مرتبط با آن را به تحلیل بنشینیم و در نهایت با یک سناریوی هوشمندانه بدون کوچک‌ترین عدول از آنچه باید، موضوع را به یک طرح قابل بررسی در برنامه تبدیل کنیم. در کل باید بگویم شیوه‌های مختلفی برای نزدیک‌شدن به خط‌قرمز‌ها در عین مراقبت از چارچوب‌ها وجود دارد. این تهیه‌کننده ادامه می‌دهد: نکته‌ای که بد نیست به آن اشاره داشته باشم این است که گاهی اوقات نزدیک‌شدن به خطوط قرمز بهانه‌ای است برای بازنشر و وایرال در شبکه‌های اجتماعی. با دو دلیل محکم و منطقی باید عرض کنم که هرگز به خطوط قرمز به بهانه وایرال‌شدن نزدیک نشدیم. درواقع ماهیت برنامه تهران ۲۰ هرگز این نیاز را به خود ندیده است که برای بازنشر در شبکه‌های اجتماعی دست به تغییر در ادبیات برنامه یا رفتاری متفاوت در مقابل مهمان‌ها بزند. تهران ۲۰ معمولا با توجه به جایگاه مسئولان و مهمانانش و البته موضوع طراحی‌شده در شبکه‌های اجتماعی دیده شده‌است. حضور برخی مسئولان که از آن‌ها نام نمی‌آورم گاهی ما را ۷ ــ ۶ ماه در شبکه‌های اجتماعی پرسروصدا کرده است، اما به جرات می‌توانم بگویم در همان برنامه پرسروصدا هم تنها رساندن مطلب به یک جایگاه درست و مورد نیاز مخاطب هدف اصلی گروه برنامه‌ساز بوده است و به‌هیچ‌وجه دنبال سروصدای کاذب در برنامه‌سازی نبوده‌ام و نخواهم بود.

تفاوت با فصول قبل

احمدی بیان می‌کند: یک برنامه تلویزیونی برای ماندگارشدن و در ذهن مخاطب جای‌گرفتن به چند فاکتور مشخص و معین نیازمند است. قبل از هر چیز موفقیت یک برنامه تلویزیونی به حمایت مدیران مربوط می‌شود. اگر برنامه‌ای را در شبکه‌ای از رسانه‌ملی ماندگار دیدید و متوجه شدید برنامه در اوج روزگار سپری می‌کند تردیدی نداشته باشید که این برنامه قبل از هر چیز حمایت مدیران مرتبط، از مدیران راس رسانه‌ملی تا مدیر شبکه و مدیر گروه پروژه را با خود به همراه داشته است. نکته بعدی مستقیما به انگیزه تیم برنامه‌ساز برمی‌گردد. گروه برنامه‌ساز بایستی به برنامه و جایگاه رسانه معتقد باشد تا بتواند اتفاقی ماندگار را رقم بزند. اگر گروه برنامه‌ساز به اتفاقی که روی آنتن رخ می‌دهد اعتقاد نداشته باشد نمی‌تواند با مخاطب روراست باشد و مخاطب نیز این نارسایی را در ارتباط متوجه خواهد شد و عملا برنامه نمی‌تواند برای مخاطب اثری دوست‌داشتنی از آب درآید؛ و نکته دیگر در مورد موفقیت یک برنامه تلویزیونی مستقیما با تلاش و توانمندی تیم محتواساز، تحقیق و نگارش ارتباط دارد. بخش عمده‌ای از موفقیت مجری هر برنامه تلویزیونی به گروه کارگردانی و نگارش مرتبط می‌شود که نمی‌توان از کنار آن به‌سادگی عبور کرد. چه بسیار برنامه‌هایی را با هم مشاهده کرده‌ایم که مجری از اتاق سردبیری راهنمایی نمی‌گیرد یا در مقابل آن مقاومت می‌کند و عملا نتیجه روی آنتن محسوس است که نتوانسته آنچه را باید منتقل کند. آشنایی مجری با حس و تکنیک و اعتقاد به آنچه روی آنتن می‌گوید طبیعتا یکی از برگ‌های برنده یک برنامه موفق است؛ و درنهایت همه مطالب بالا به این نکته ختم می‌شود که برنامه باید با مخاطبش صادق و روراست باشد و در سبد رسانه‌ای مخاطبان جایی ثابت به خود بگیرد.

امتداد جریان‌سازی

«برنامه سال‌ها جریان‌ساز بوده، در امتداد این مسیر چه کردید که همچنان برند تهران ۲۰ حفظ شود؟» این پرسشی است که از مجتبی احمدی می‌پرسیم و او پاسخ می‌دهد: یک برنامه تلویزیونی برای ماندگارشدن و در ذهن مخاطب جای‌گرفتن به چند فاکتور مشخص و معین نیازمند است. قبل از هر چیز موفقیت یک برنامه تلویزیونی به حمایت مدیران بستگی دارد. اگر برنامه‌ای را در شبکه‌ای از رسانه‌ملی ماندگار دیدید و متوجه شدید برنامه در اوج روزگار سپری می‌کند تردیدی نداشته باشید که این برنامه قبل از هر چیز حمایت مدیران مرتبط، از مدیران راس رسانه‌ملی تا مدیر شبکه و مدیر گروه پروژه را با خود به همراه داشته است.

نکته بعدی مستقیما به انگیزه تیم برنامه‌ساز برمی‌گردد؛ گروه برنامه‌ساز باید به برنامه و جایگاه رسانه معتقد باشند تا بتوانند اتفاقی ماندگار را رقم بزنند. اگر گروه برنامه‌ساز به اتفاقی که روی آنتن رخ می‌دهد اعتقاد نداشته باشند نمی‌توانند با مخاطب روراست باشند و مخاطب نیز در ارتباط متوجه خواهد شد و عملا برنامه نمی‌تواند برای مخاطب اثری دوست‌داشتنی از آب درآید. نکته دیگر در مورد موفقیت یک برنامه تلویزیونی مستقیما به تلاش و توانمندی تیم محتواساز، تحقیق و نگارش مرتبط می‌شود. بخش عمده‌ای از موفقیت مجری هر برنامه تلویزیونی به گروه کارگردانی و نگارش مرتبط می‌شود که می‌توان از کنار آن به سادگی عبور کرد. چه بسیار برنامه‌هایی را با هم مشاهده کرده‌ایم که مجری از اتاق سردبیری فرمان نمی‌گیرد یا در مقابل آن مقاومت می‌کند و عملا نتیجه روی آنتن محسوس است که نتوانسته است آنچه را باید، منتقل کند.

وی ادامه می‌دهد: آشنایی مجری با حس و تکنیک و اعتقاد به آنچه روی آنتن می‌گوید طبیعتا یکی از برگ‌های برنده یک برنامه موفق است و در نهایت همه مطالب بالا به این نکته ختم می‌شود که برنامه باید با مخاطبش صادق و روراست باشد و این اتفاق کمک می‌کند تا برنامه در سبد رسانه‌ای مخاطبان جایی ثابت به خود بگیرد.

تهران ۲۰ در انتخابات

احمدی، تهیه‌کننده تهران ۲۰ بیان می‌کند: یک اتفاق ناگوار و فراموش ناشدنی باعث شد که امروز مجددا در شرایط انتخابات قرار بگیریم. حادثه هلیکوپتر شهدای خدمت انعکاس رسانه‌ای آن در دو برنامه شهر امن و تهران ۲۰ یکی از متفاوت‌ترین تجارب شخصی من در برنامه‌سازی است. موقعیتی غم‌انگیز و عجیب و غریب را در برنامه‌سازی تجربه کردم و مدیریت محتوایی و ادبیاتی برنامه و رعایت آنچه را که باید مخاطب بداند و آنچه را که باید مخاطب از من بشنود، به شدت حساسیت کار را بالا برد. در برنامه‌هایی که به همین مناسبت تولید کردیم سعی کردیم جامع و کامل آنچه را باید منعکس کنیم و البته در این مسیر نیازمند تحقیقات و مشاوره‌های متفاوتی بودیم. در حدود چهار یا پنج برنامه مناسبتی سعی کردیم ضمن اطلاع‌رسانی از حادثه ناگوار رخ داده که همه مردم کشورمان را در غم و اندوه فرو برد، حق مطلب را در مورد شهدای خدمت و اقدامات رئیس‌جمهور شهید در طول دوران ریاست‌جمهوری ایشان ادا کنیم. 

وی بیان می‌کند: البته در این مسیر فرصت چندانی نداشتیم چرا که باید برنامه حال و هوای انتخاباتی به خود می‌گرفت و از آنجا که دکتر محمد باقر اعلمی، مدیر محترم شبکه تهران رئیس ستاد انتخابات سیما نیز هستند کار و مسئولیت ما دوچندان است و باید در پرداختن به ابعاد مختلف انتخابات و معرفی آنچه را که نیاز است مخاطبان‌مان بدانند، سنگ تمام بگذاریم.

 احمدی می‌گوید: طبیعتا شناساندن موقعیت خطیر انتخابات به مخاطب و البته ایجاد فضای مناسب رسانه‌ای برای انعکاس اخبار و رخداد‌های انتخاباتی از وظایف برنامه محسوب می‌شود. تلاشمان بر این است که تا هفته پایانی انتخابات هر هفته دو برنامه را به شکل تخصصی به موضوع انتخابات مرتبط کنیم و البته در این مسیر ضمن دعوت از دکتر سید عباس جوهری، سخنگوی ستاد انتخابات استان تهران همه آنچه را که نیاز است مخاطب درباره انتخابات بداند را برای او تشریح می‌کنیم. رعایت انصاف و قواعد رسانه‌ای برای مراقبت از حق و حقوق نامزد‌ها از وظایف ما برنامه‌سازان است که سعی می‌کنیم در این مسیر بی‌طرف و البته منصف باشیم تا همه نامزد‌های ریاست جمهوری به صورت یکسان از ظرفیت رسانه‌ملی سود ببرند. امیدوار هستیم با همان فرمول همیشگی تهران ۲۰، حالا در مناسبت انتخابات نیز بتوانیم ماموریت‌هایی که به برنامه محول شده است و در اتاق فکر برنامه نیز در حال چکش‌کاری است را به شکل کامل و مفید به نتیجه برسانیم.

این تهیه‌کننده درباره فضای انتخاباتی برنامه می‌گوید: در مدت زمانی که تا انتخابات باقی مانده است سبک و سیاق اجرا متفاوت خواهد شد و دیگر حس‌وحال مطالبه‌گر همیشگی در برنامه در اوج نخواهد بود و تمام تلاش‌مان بر این است که بتوانیم در گفتگو‌هایی روشنگرانه مخاطبان را برای حضور پررنگ در انتخابات آماده کنیم. در روزگاری که رسانه‌های نامرغوب آن‌سوی آبی تلاش بر نمایش دروغین اتفاقات و رخداد‌های چشمگیر و پررونق ایران اسلامی دارند حداقل وظیفه ما به‌عنوان صاحبان برنامه در رسانه‌ملی این است که حقیقت را به مردم نمایش دهیم و واقعیت آنچه را که باید بدانند روی آنتن تلویزیون کشور ملاحظه کنید. 

با اضافه‌شدن «روزنامه انتخابات» و البته آیتم «تا انتخابات ...» تمام تلاش‌مان این است که ضمن اطلاع‌رسانی به موقع، کامل و البته تحلیلی هرآنچه نیاز است تا مردم کشورمان در مورد انتخابات بدانند را با آن‌ها در میان بگذاریم.

درواقع جدا از دو میز ثابت انتخابات در طول هفته به شکل مستمر در تمام برنامه‌ها تا انتخابات آیتم‌های فوق را به شکل ویژه تولید خواهیم کرد و تلاش داریم به‌خصوص در آیتم تا انتخابات ... حرف‌های مهمی برای مخاطبان تهران ۲۰ داشته باشیم.

احمدی درباره احتمال تغییر گروه اجرا در دوره انتخابات نیز توضیح می‌دهد: طبیعتا تیم اجرا در برنامه روتین تهران ۲۰ تغییر نخواهد کرد، اما بلافاصله بعد از ماموریت انتخابات و قرارگرفتن در این موقعیت خاص تلاش کردیم تیم اتاق‌فکر و اتاق سردبیری برنامه را تقویت کنیم تا درخصوص مطالب و اطلاعات مورد نیاز برنامه تا روز انتخابات به هرآنچه مورد نیاز است دست پیدا کنیم.

چند کلمه حرف حساب

تهیه‌کننده تهران ۲۰ می‌گوید: فراموش نمی‌کنیم که اگر امروز برنامه تهران ۲۰ یا هر برنامه دیگری در رسانه با اقبال مواجه است به مدیران و گروهی که برنامه را روی آنتن می‌آورند برمی‌گردد. برنامه تهران ۲۰ حاصل تلاش یک گروه ۱۵نفری است که به شکل ثابت با برنامه درگیر هستند و روزانه بیش از ۱۰ تا ۱۲ ساعت از زمان خودشان را بایستی به شکل‌گیری محتوا و مطالب و موضوعات برنامه اختصاص دهند. در طول مدت‌زمان ساخت برنامه تهران ۲۰ بار‌ها با تجارب مختلفی مواجه بوده‌ایم، ازجمله این‌که تا چند دقیقه مانده به برنامه، مهمان مشخص نبوده یا مهمانی در آخرین لحظات تصمیم گرفته است که در برنامه حضور پیدا نکند. در این شرایط کار گروه برنامه‌ساز بسیار سخت و اضطراب و نگرانی خاصی بر فضای برنامه و پشت‌صحنه برنامه حاکم می‌شود. در این شرایط اگر گروه تولید برنامه از پختگی و توانمندی خاصی در مدیریت لحظات بحرانی برنامه برخوردار نباشند نمی‌توان به یک برنامه در کمال آرامش، اما پر از سروصدای محتوایی دست پیدا کرد.

احمدی تاکید می‌کند: به‌عنوان تهیه‌کننده برنامه تهران ۲۰ که عضو کوچکی از این برنامه ماندگار رسانه‌ای به‌شمار می‌آید از تمام مسئولان و مدیران مرتبط با مطالبات مردم خواهش می‌کنم از پاسخ‌دادن و حضور در برنامه تهران ۲۰ که بخشی از آن مستقیما به ظایف ذاتی شما در پاسخگویی به مردم مرتبط می‌شود اجتناب نکنید و از خاطر نبرید جایگاهی که شما امروز در آن صاحب منصب هستید مستقیما به مردم و افرادی که شما را مستقیم یا غیرمستقیم انتخاب می‌کنند مرتبط می‌شود. تجربه تولید بیش از ۲۵۰ قسمت برنامه تهران ۲۰ به من و گروه برنامه‌ساز این برنامه نشان داد و ثابت کرد هرگاه مدیر یا مسئولی با مخاطبانش روراست و صادق باشد تماشاگران تلویزیونی که آحاد مردم کشور هستند هم امیدوار از این اعتماد از حضور مسئولان در برنامه استقبال می‌کنند.