فیک بیوتی

تبلیغات ومدشدن محدود به اینها نیست وبه سایز واندازه بدن هم رسیده تاکار وکاسبی جراحان زیبایی حسابی سکه شود؛ جراحی‌هایی که امروزه بی‌رویه‌ شده‌اند و به‌جرات می‌توان گفت یک اپیدمی خطرناکند.به‌واقع باید گفت درهیچ قرنی به اندازه قرن اخیر، معیارهای زیبایی متغیر نبودند. قرن اخیر را می‌توان دوره اپیدمی جراحی‌های زیبایی و دستکاری درظاهر آدم‌ها نامید. تغییراتی که از شکل و ظاهر بینی گذر کرده و به رنگ پوست، سایز بدن، برجسته‌سازی نقاط مختلف بدن وصورت وحتی رنگ چشم‌ها هم رسیده است؛ تجارت کثیفی که جز افسردگی، سرخوردگی و...برای افراد وبی‌هویتی و بی‌اعتبار کردن ارزش‌های واقعی جوامع عایدی دیگری نداشته؛ هرچند سود این تجارت در جیب صاحبان صنایع می‌رود، البته سلبریتی‌ها هم در این تجارت سود می‌کنند، چون همچنان می‌توانند دیده شوند.دنیای مجازی وترویج جرای‌های زیبایی جراحی‌های زیبایی دردنیای امروز پدیده‌ای بسیار گسترده واپیدمیک است که رسانه‌ها،سلبریتی‌ها ودنیای مجازی نقش مهمی درافزایش این پدیده،به‌خصوص دردهه‌های اخیر داشته‌اند. مصطفی آب‌روشن به جام‌جم می‌گویدباپیشرفت فناوری وعلم پزشکی،امکانات متنوعی برای انجام این نوع جراحی‌ها وجود دارد و این امر باعث شده تعداد افرادی که به جست‌وجوی زیبایی و جذابیت هستند، به‌شدت افزایش یابد.این آسیب‌شناس اجتماعی می‌گوید سلبریتی‌ها به‌عنوان گروه‌های مرجع ومحبوب درجامعه،تأثیر بسزایی بر نگرش افراد دارند و بارفتارو ظاهر خود،الگو و الهام‌بخش بسیاری از افراد هستند، بنابراین بسیاری از جوانان به‌دنبال شباهت به سلبریتی‌ها هستند و تلاش می‌کنند تا ظاهر و سبک زندگی آنها را تقلید کنند.به گفته آب‌روشن،دنیای مجازی نیز نقش مهمی درترویج جراحی‌های زیبایی داردو شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، فضای گسترده‌ای برای نمایش زندگی‌های لوکس و به‌ظاهرمتقاعدکننده فراهم کرده است.او می‌افزاید: افراد دراین فضا با مشاهده عکس‌ها، فیلم‌های سلبریتی‌ها وشخصیت‌های معروف،تحت فشارقرارمی‌گیرندتا به آنچه استاندارد زیبایی تعریف شده،دست یابند.این فضا باعث شده تا جوانان زیادی به جست‌وجوی روش‌های متنوع برای بهبود ظاهر خود باشند. 
 
این جراحی‌ها مد و پرستیژ اجتماعی تلقی می‌شود
این جامعه‌شناس باتاکید براین مسأله که زیبایی ظاهری با جلوه‌های مختلف و متنوع آن یکی ازارزش‌های مهم اجتماعی درهمه جوامع دنیا به‌شمار می‌آید ودرتعاملات اجتماعی تاکید زیادی برآن می‌شود،به شکلی که عدم مدیریت بر بدن یا محرومیت فرد از زیبایی، به‌ شکل ضمنی ممکن است باعث طرد اجتماعی فرد شود وتسری وپیامد این افکار از منظر روان‌شناختی اشخاص را دچار انزوا، پریشانی و ناکامی ‌کند، می‌گوید: هرقدر فاصله وضعیت موجود چهره با وضعیت مطلوب و آرمانی بیشتر باشد، شخص دچار اختلال ذهنی شده و اعتمادبه‌نفس خود را ازدست می‌دهد،براین مبناجوان امروزی میل شدیدی دارد تامتمایزو پسندیده‌تر در جامعه ظاهر شود.بنا برنظر این آسیب‌شناس هرقدر فراوانی افرادی که به جراحی‌های زیبایی روی می‌آورند، بیشتر می‌شود، به همان اندازه انگیزه برای افرادی که تمایلی به این کار نداشته‌اند نیز بیشتر می‌شود؛ زیرا در وضعیت یادشده، این الگوی رفتاری به‌عنوان یک مد و پرستیژ اجتماعی تلقی می‌شود و با توجه به آنچه در جامعه ما در حال رخ‌دادن است،درمی‌یابیم که افراد ناخواسته این الگوی تقلیدی رادرذهن‌شان ضرورت‌انگاری می‌کنند و جراحی زیبایی را جزو اولویت‌های زندگی قرار می‌دهند.جامعه ایران تمایل دارد در هر حوزه‌ای قالب‌های سطحی مدرنیته را به‌عنوان سبک زندگی انتخاب کند.در جامعه ما شکل طبیعی بدن نه‌فقط از تاثیرپذیری مدرنیته بی‌نصیب نمانده، بلکه رکورددار بالاترین عمل‌های زیبایی در جهان شده که این الگوی رفتاری جمعی معیاری برای بازنمایی وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه است. به گفته آب‌روشن جامعه توده‌وار ایران تمایل دارد تا درهر حوزه‌ای قالب‌های سطحی مدرنیته را که بیشتر جنبه نمایشی دارد، به‌عنوان سبک زندگی انتخاب کند. افراد در دنیای مدرن، به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی به علت شناخت‌های سطحی و گذری، ناگزیر بر مبنای وضعیت ظاهری‌شان مورد قضاوت و انتخاب قرار می‌گیرند؛ بر این اساس افراد می‌کوشند که فرم طبیعی بدن خود را به شکل پذیرفته‌‌شده اجتماعی تغییر دهند؛ چراکه از منظر افرادِ جامعه، این تلقی وجود دارد که زیبایی ظاهری با ویژگی‌های شخصیتی شایسته و مطلوب رابطه معناداری دارد، به ‌عبارتی چهره زیبا نشان از شخصیت زیبا دارد.

زنان برای بالا بردن شانس دیده‌شدن دست به جراحی می‌زنند 
بنابرنظر این آسیب‌شناس اجتماعی کسانی که باورهای سنتی زیباشناختی دارند،تصویری کاملا پسندیده ازظاهر خوددارند و برعکس کسانی که اندیشه‌های مدرن را در سر می‌پرورانند، تصویری غیرقابل تحمل از فرم بدن خود دارند.با توجه به الگوهای پذیرفته‌شده مدرن، فرم بدن باید لاغر، جذاب، متناسب وجوان به نظر برسدکه درجامعه ما به علت باورهای فرهنگی، دینی و عرفی این‌گونه خصوصیت‌ها کمتر قابل عرضه در حوزه عمومی است.در نتیجه جوانان و دختران در واکنش به این محدودیت‌های قانونی که هر نوع کام‌جویی زن و مرد رادرچارچوب نظام خانواده تعریف کرده، به جراحی‌های مختلف بدن، به‌خصوص جراحی بینی و صورت جهت تاثیرگذاری بیشتر روی آورده‌اند. به ‌عبارتی در جامعه‌ای که به علت منعیات اجتماعی و فرهنگی زن به‌طور آزادانه قدرت انتخاب در همسریابی ودوستی با جنس مخالف را نداشته و نگاهی شیءواره درمورد زنان حاکم بوده،بدیهی است که زنان تلاش می‌کنند به اشکال مختلف خود راعرضه کنند.براین اساس تنها عضوی ازبدن که امکان وقابلیت عرضه درحوزه عمومی را دارد، مورد توجه افراطی قرارمی‌گیردبنابراین زنان سعی می‌کنندبیشترین تغییرات ومدیریت را درقرص صورت اعمال کنند تا شانس دیده‌شدن و مورد انتخاب قرار گرفتن را به شکل معناداری افزایش دهند.