اول سلامت، بعد زیبایی!

اما فارغ از چیستی و چرایی این اتفاقات، شاید بهتر باشد که موشکافانه‌تر به ماجرا نگاه کنیم و مقدمات، لازمه‌ها و از آن مهم‌تر، عوارض این نوع جراحی‌های پیکرتراشی که در بیشتر موارد صرفا برای زیبایی و لاغری و بدون ضرورت پزشکی صورت می‌گیرد را بررسی کنیم. این نوع جراحی‌ها به چه پیش‌زمینه‌هایی نیاز دارد تا به چنین سرنوشت‌های تلخی ختم نشود؟
     
متخصص و لاغیر
تجربه نشان می‌دهد بسیاری از افراد که به‌دنبال لاغری و پیکرتراشی هستند، صرفا هدف‌شان را دنبال می‌کنند و توجهی به این موضوع که باید حتما تحت نظر متخصص قرار بگیرند ندارند؛ آن‌قدر که به‌جای این‌که این مسائل را زیر نظر جراح و فوق‌تخصص جراحی پلاستیک دنبال کنند، گاهی آن را به یک پزشک عمومی می‌سپارند: «واقعیت این است که عمل‌های جراحی لاغری فقط و فقط باید توسط فوق‌تخصص جراحی پلاستیک انجام شود و انتخاب دیگری به‌جز این، می‌تواند احتمالات خطر بسیار بالایی برای فرد مراجعه‌کننده داشته باشد.» این را مریم عمادی، مشاور تغذیه و رژیم‌درمانی با سابقه سال‌ها همکاری با جراحان زیبایی می‌گوید که معتقد است اولین امکان و مهم‌ترین احتمال برای بروز خطرات در چنین عمل‌هایی، انتخاب پزشک‌عمومی به‌جای متخصص این حوزه است که افراد بسیاری این موضوع را جدی نمی‌گیرند. 
     
آمادگی لازم
یکی دیگر از مسائلی که می‌تواند این نوع از جراحی‌ها را دچار خطر کند و بیمار را به دردسرهای جبران‌ناپذیر یا حتی به کام مرگ بکشاند، عجله و سرعت در انجام آن است؛ چنان‌که ممکن است شرایط قبل از عمل به‌طور کافی در نظر گرفته نشود. متخصصان این حوزه معتقدند پیش از هرگونه جراحی، لازم است که فرد آزمایش‌های کاملی بدهد که پزشک متخصص مطمئن شود بیمار مشکل خاصی ازجمله کم‌خونی ندارد و در حین عمل با مسأله پیش‌بینی‌نشده‌ای مثل خونریزی زیاد روبه‌رو نمی‌شود. در‌واقع چه بسیار بیمارانی که مشاوره‌های پیش از عمل را جدی نمی‌گیرند؛ حتی ممکن است پیش یک نفر مشاوره ‌کنند و فرد دیگری آنها را جراحی ‌کند، درصورتی‌که اینها وظیفه یک ‌نفر، یعنی همان جراح متخصص است نه فرد دیگری: «در برخی موارد، فرد دارویی مصرف می‌کند که ممکن است به‌عمد یا غیرعمد، این موضوع را به پزشک متخصصش نگوید که این موضوع می‌تواند در حین عمل، پزشک و بیمار را به دردسر بیندازد؛ البته این موضوع تنها تقصیر بیمار نیست و نشان می‌دهد پزشک هم به اندازه کافی موضوع را بررسی و پیگیری نکرده است.» خوب است بدانید که فارغ از آزمایش‌های کلی پیش از عمل، لازم است در روز عمل هم بیمار آزمایش دهد که اگر مشکلی در آزمایش‌های همان روز به وجود آمده باشد، عمل لغو و به روز دیگری موکول شود؛ اما برخی برای این‌که عمل لغو نشود یا حتی به‌دلیل تنبلی، این آزمایش را ضروری نمی‌دانند و انجام نمی‌دهند و خب، چه تصمیمی اشتباه‌تر از این، برای چنین عمل مهمی؟
     
بیمارستان یا کلینیک؟
البته که بیمارستان! چرا؟ تصور کنید بیماری کم‌خونی داشته باشد و در اثر خونریزی زیاد حین عمل، به تزریق خون نیاز پیدا کند؛ آن‌وقت چه اتفاقی می‌افتد؟ خون کافی برای تزریق به بیمار در کلینیک‌ها وجود ندارد! شاید برای همین است که مریم عمادی معتقد است که این نوع عمل‌ها فقط و فقط باید در بیمارستان‌ها که تجهیزات و امکانات لازم را دارند انجام شود. درواقع این جراحی‌ها به‌خاطر سنگینی و بروز عوارض بعدی، تحت هیچ‌شرایطی نباید در کلینیک‌های سرپایی انجام شود، چراکه این بیمارستان است که متخصص دارد، وسایل احیا دارد و اتاق‌های عملش به تجهیزات کافی مجهز است: «اما برخی از افراد به‌دلیل هزینه پایینی که در کلینیک‌ها پرداخت می‌کنند، حاضر هستند این جراحی‌های مهم را حتی در کلینیک‌های پوستی انجام دهند که آن‌وقت است که دیگر نمی‌توان منکر عوارض عمل شد.» عوارضی که گاهی ممکن است به خونریزی بیش از اندازه یا بیماری‌های قلبی و نهایتا ازدست‌رفتن جان بیمار ختم شود. 
     
و جراحی که در اتاق عمل حضور ندارد!
شگفتی‌های حوزه جراحی‌های پلاستیک ازجمله عمل‌های لاغری و پیکرتراشی انگار خیلی بیشتر از این حرف‌هاست که ما دیده و شنیده‌ایم. این ماجرا گاهی آن‌قدر پیش می‌رود که برخی جراحان، تنها امضای نهایی عمل را روی برگه می‌زنند، خودشان بیمار را عمل نمی‌کنند و آن را به تکنیسین‌های اتاق عمل می‌سپارند! درصورتی‌که چنین رفتاری اصلا قانونی نیست و سلامت و جان بیمار را به‌شدت به خطر می‌اندازد، چراکه همان‌طور که گفتیم، این‌گونه عمل‌ها فقط باید توسط متخصص صورت بگیرد و هرکسی جز متخصصان جراحی پلاستیک این کار را انجام دهد، یعنی وارد احتمالات خطرناکی شده‌ است.