بیشترین آموختههای ما به خصوص در حوزههای تربیتی و دینی اغلب از پدر ومادرهایمان است و والدین این معارف را به شکلی سینه به سینه با گفتار و رفتارشان به ما منتقل کردهاند. تربیت نسلی و خانوادگی یکی از بهترین و کارآمدترین نوع تربیتهاست. همچنان که آموزههای دینی و معرفتی از طریق والدین به فرزندان منتقل میشود و دلایل متعددی وجود دارد که بر انتقال این فرهنگ و آموزههای آن از طریق پدر و مادر تاکید میکند. در اسلام هم خانواده نقشی اساسی دارد و چراکه خانواده در تربیت نسل بشر و ایجاد انسانهای سالم از لحاظ معنوی و فکری و روانی نقش و جایگاهی منحصربهفرد دارد. بنابراین تأکید مضاعف دین اسلام برای تشکیل خانواده، فرزندآوری و تربیت دینی بهخاطر این است که در اجرای تربیت نسلی و خانوادگی و تشکیل جامعهای اسلامی «هیچچیز جای خانواده را نمیگیرد.» این امری است که مبانی دین میبن اسلام و آیات قرآنی هم بر آن تاکید ویژهای دارند. اما برای انتقال این مفاهیم و ارزشها والدین باید خودشان به آنچه میگویند عمل کنند و شاید رفتار آنها از گفتارشان مهمتر باشد. در مجموع باید بدانیم برای تربیت دینی فرزندان هیچ چیز جایگزین تربیت خانوادگی و رفتار و گفتار آنها نیست.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد