۷۵سال، فراتر از ورزش

جنبشی که به دنبال فراهم کردن فرصتهای بیشتر برای برابری بشر است؛ از هر نژاد، رنگ، جنسیت و با هر سطحی از توانایی جسمی، حسی و ذهنی. جنگ و صلحپس از میزبانی پارادوکسیکال هیتلر از بازیهای المپیک، در برلینِ ۱۹۳۶، جنگ جهانی دوم زندگی بشر را زیر و رو کرد و بازیهای المپیک هم برای دو دوره متوالی به تعویق افتاد... اما با بالا رفتن پرچم صلح، لندن برای میزبانی بازیهای المپیک پیشقدم شد و ورزشکاران خسته و جنگزده جهان بعد از ۱۲ سال انتظار به آغوش ورزش بازگشتند. بعدازظهر ۲۹جولایدرست همان روزی که شعلههای افتتاحیه بازیهای المپیک ۱۹۴۸ لندن، در استادیوم ومبلی افروخته شد، نخستین بارقههای تولد الهامبخشترین جنبش ورزشی جهان هم، جایی دیگر در انگلستان روشن شد. در آن بعدازظهر گرم ۲۹ جولای ۱۹۴۸، هیچکس حتی دکتر گاتمن هم هنوز تصوری از برگزاری شکوهمند اولین دوره رسمی بازیهای تابستانی پارالمپیک ۱۹۶۰ در رم نداشت، اما همان روز و در همان بیمارستان استوکمندویل با چیدن آن شانزده سیبل مقابل دو زن و دوازده مردی که مجروح از جنگ جهانی دوم بازگشته بودند، نشان داد که رویاهای خود را چطور از روی ویلچر در ورزش دنبال کنند. دکتر گاتمنسر لودویگ گاتمن، عصبشناس آلمانی-انگلیسی که به اثربخشی ورزش در توانبخشی جسمی و روحی مجروحان جنگ پی برده بود همزمان با افتتاحیه بازیهای المپیک ۱۹۴۸ و با پایهگذاری اولین دوره بازیهای استوکمندویل، در واقع الهامبخش شکلگیری جنبش پارالمپیک شد. گاتمن که سال ۱۹۳۹ با افزایش قدرت نازیها و خشونتشان نسبت یهودیان، همراه خانواده خود به آکسفورد فرار کرده بود به دلیل تخصص و تجاربی که داشت سال ۱۹۴۳، از سوی دولت بریتانیا مسوول تأسیس مرکز ملی آسیبدیدگان نخاعی استوکمندویل شد. او در طول حیات خود خدمات ارزندهای انجام داد. بعدها ورزشگاه استوکمندویل، مرکز ملی ورزش افراد دارای معلولیت در بریتانیا، توسط او در کنار بیمارستان ساخته شد. یک بیمارستان تخصصی توانبخشی عصبی نیز در بارسلون به نام انستیتو گاتمن به افتخار او نامگذاری شده است. IPCکمیته بینالمللی پارالمپیک (IPC) سال۱۹۸۹ به صورت رسمی در آلمان تأسیس شد. از رم۱۹۶۰ تا توکیو ۲۰۲۰ تاکنون ۱۶دوره تابستانی و ۱۳دوره زمستانی این بازیها برگزار شده است. اولین دوره بازیهای زمستانی پارالمپیک، سال ۱۹۷۶ به میزبانی سوئد و آخرین آن نیز در پکن ۲۰۲۰ برگزار شد.