وی افزود: دقیقا وقتی درباره قومیتها فیلم و سریال ساخته شود، نشاندهنده توجه رسانهها از جمله صداوسیما به مناطق و اقوام مختلف است. نمایش درست، راستگو و باورمند آنها بدون دخالت سلایق شخصی و گاه مدیریتی در تولید این آثار، میتواند افزون بر اینکه خود اقوام را پای تماشای این آثار بنشاند، سبب آشنایی و وابستگی ملی برای مجموعه مخاطبان شود.
آذین، درباره ملاحظات بازنمایی اقوام در آثار هنری، تصریح کرد: بدیهی است که به صرف اینکه یک هنرمند، مرکز، مدیر و شبکه بخواهد اثری با محوریت یک قوم بسازد، بدون اینکه نقش پژوهش در آن پررنگ باشد - مانند برخی موارد استفاده نادرست از لباسها و لهجهها و برخی آیینها در بعضی آثار قبلی- سبب اعتراض آن اقوام میشود. در نتیجه تولید چنین آثاری کار هر هنرمندی نیست. ساخت آثار با محور اقوام، هنرمندی متخصص، ایرانشناس و قومشناس میخواهد که بتواند وفادارانه، کارهایی تماشایی و تاثیرگذار در این زمینه تولید کند بهگونهایکه سبب استحکام ملی شود. ممکن است یک اثر با رویکرد قومی در برههای از تاریخ معاصر به روایت بپردازد یا ممکن است سوژه آن در ارتباط با وقایع و رخدادهای روز جامعه باشد اما در تمامی این موارد درنظر گرفتن سلیقه، درک و دانش مخاطب و اتحاد ملی باید حرف اول را بزند.
این منتقد سینما در پایان یادآور شد: یکی از موانع در این زمینه، استفاده مکرر از برخی مقاطع تاریخی است؛ بهطور مثال، سریالهای متعددی در قالب عاشقانه و حماسی در ارتباط با دوره قاجار ساخته شده که استفاده بیش از حد از این مقطع تاریخی باعث دلزدگی مخاطب میشود. میتوان به اینگونه روایتها در مقاطع گوناگون تاریخی پرداخت. همه اینها اگر از مجرای توجه به اقوام مختلف ایرانی با هدف اتحاد ملی و در قالب هنرمندانه عبور کنند، میتواند حرفهای خوبی در پی داشته باشد و منجر به ارتباط افزونتر مخاطب با رسانه ملی شود.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد