ارتباط بین رشد جمعیت و اجاره‌خانه

بخشی از سیاست‌گذاری‌های جمعیتی کشور عملا در بنگاه‌های معاملات ملکی شکل می‌گیرد! بنگاه‌ها و صاحبخانه‌هایی که اجاره خانه را به تعداد فرزندان و نفرات خانواده مشروط می‌کنند.
بر این اساس بسیاری از آگهی‌های اجاره خانه، اجاره را مشروط به تعداد نفرات می‌کنند و بسیاری از صاحبخانه‌ها ترجیح می‌دهند خانه‌شان را تنها به زوج‌ها یا خانواده‌هایی با حداکثر یک فرزند، اجاره دهند. توجیه‌شان هم این است که خانواده پر‌جمعیت استهلاک خانه را بالا می‌برد و خانه زودتر فرسوده می‌شود و از بین می‌رود! خلاصه این‌که یکی از شروط فرزند‌آوری برای خانواده‌های اجاره‌نشین، موافقت صاحبخانه است و این پدر و مادر نیستند که بتوانند با برنامه‌ریزی برای زندگی و تعداد فرزندان‌شان تصمیم بگیرند و افراد و شخصیت‌های متعددی در تصمیم شخصی این خانواده‌ها برای داشتن تعداد بیشتر فرزندان دخالت دارند!
از این‌که بگذریم، می‌رسیم به قیمت‌های سر به فلک کشیده اجاره‌خانه و خانه‌های کوچکی که حتی اگر صاحبخانه هم با تعداد نفرات ساکن در آن مشکلی نداشته باشد، فضای خانه اجازه زندگی بیشتر از سه یا چهار نفر را نمی‌دهد؛ خانه‌هایی کمتر از ۵۰ متر که این روزها با توجه به وضعیت نابسامان بازار اجاره‌خانه متقاضیان زیادی پیدا کرده است اما این خانه‌های قوطی‌کبریتی با حداکثر یک اتاق خواب کوچک، قطعا نمی‌تواند پذیرای بیشتر از یک زوج و نهایتا زوجی با یک فرزند باشد. اما قیمت‌های بسیار سرسام‌آور خانه و اجاره‌خانه موجب شده تا حتی خانواده‌های چهار و پنج نفره هم به‌سراغ چنین خانه‌هایی بروند و چهار و پنج نفر اعضای خانواده مجبور باشند، شبانه‌روز‌شان را در خانه قوطی‌کبریتی و زیر ۵۰ متر سپری کنند. بدیهی است در چنین خانه‌هایی نمی‌تواند یک زندگی طبیعی و نرمال برای اعضای خانواده جریان داشته باشد و بچه‌های خانواده در یک آپارتمان ۵۰ متری یا کوچک‌تر هیچ امکانی برای بازی کردن و بدو بدو و زندگی نرمال ندارند! بگذریم از این‌که قوانین آپارتمان‌نشینی و سروصدا و ایجاد مزاحمت برای همسایه‌ها هم نمی‌گذارد تا بچه‌ها در چنین خانه‌هایی بتوانند نیازهای‌شان به بازی و فعالیت را محقق کنند. در این خانه‌های قوطی‌کبریتی، بچه‌ها فضایی برای دویدن و بازی کردن ندارند و با قدم برداشتن از این سوی دیوار به آن‌سوی دیوار می‌رسند. همین یک مورد نشان می‌دهد سیاست‌های جمعیتی مجموعه گسترده‌ای از تدابیر و سیاست‌گذاری در حوزه‌های گوناگون را می‌طلبد که توجه به مسائل اقتصادی و به‌ویژه مسکن یکی از مهم‌ترین مسائل است. در خانه‌های قوطی کبریتی نمی‌توان از خانواده‌ها انتظار داشت،‌ سه، چهار یا پنج فرزند داشته باشند؛ چرا‌که این بچه‌ها نیازهایی دارند که بی‌تردید در چنین فضایی قابل تحقق نیست.