تاثیر ۵دقیقه فعالیت بدنی بر سلامتی

امانوئل استاماتاکیس (Emmanuel Stamatakis) پژوهشگر ورزش دانشگاه سیدنی که رهبری این پژوهش را برعهده داشت، میگوید: «این فعالیتها کاملا ساده است. بیشتر مردم و بسیاری از کارشناسان سلامت هنوز فعالیت بدنی را به عنوان کاری که در اوقات فراغت خود انجام میدهند و تصور میکنند برای انجام آن باید جایی بروند.» تیم او دریافت که انجام فعالیت بدنی شدید روزانه در سه دوره یک دقیقهای، میتواند خطر مرگ را تا ۴۰ درصد کاهش دهد. استاماتاکیس توصیه میکند که برای به حداکثر رساندن سلامتی، شدت فعالیتهای روزمره را افزایش دهید. گرچه او اذعان میکند که ورزش کردن به طور منظم، چهار یا پنج بار در هفته، مسلما فواید بیشتری برای سلامتی دارد. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، حدود ۲۵ درصد از بزرگسالان در آمریکا از نظر فیزیکی غیرفعال هستند و ۶۰ درصد فعالیت منظمی ندارند. انجام ندادن فعالیت فیزیکی، خطر ابتلا به دیابت نوع۲، بیماریهای قلبی- عروقی، ابتلا به اضطراب و افسردگی و مرگ زودهنگام را در فرد افزایش میدهد. وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا دستکم ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت فیزیکی با شدت متوسط، مانند راه رفتن سریع یا جمع کردن برگها با چنگک، یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدیدتر مانند دویدن یا پارو کردن برف را برای سلامتی توصیه میکند اما به عقیده استاماتیکس، در سالهای اخیر بر این که همه فعالیتها اهمیت دارد، تاکید شده است. ادوارد کویل (Edward Coyle) فیزیولوژیست ورزشی در دانشگاهتگزاس، به بررسی این موضوع پرداخته که چگونه چهار ثانیه فعالیت فیزیکی شدید میتواند اثرات مضر نشستن طولانیمدت را جبران کند. در طی مطالعهای هشتساعته، جوانان با بیشترین سرعتی که میتوانستند یک دوچرخه ثابت را هر ساعت پنج بار به مدت چهار ثانیه رکاب زدند. تیم او خاطرنشان کرد که این فعالیتهای کوچک پیوسته، سوختوساز چربی را بهبود میبخشد. او گفت: «از اینکه متوجه شدم این فعالیتهای چهار ثانیهای چقدر موثر بودند، شگفتزده شدم. تاثیر آنها به اندازه ۳۰ دقیقه ورزش پیوسته است.» استاماتاکیس و همکارانش تقریبا ۲۵ هزار بزرگسال بیتحرک را به نوعی دستگاه هوشمند سلامتی مجهز کردند. در طول هفت روز، آنها تمام حرکات فرد از جمله اینکه بیتحرک بوده، ایستاده، راه رفته یا درگیر فعالیتهای شدید مانند دویدن در بازههای زمانی ۱۰ ثانیه بوده را محاسبه کردند. محققان هر تحرکی را به سبک، متوسط و شدید دستهبندی کردند. سپس به مدت هفت سال با زیر نظر گرفتن شرکتکنندگان، علت مرگ آنهایی که فوت شده بودند را بررسی کردند. این تیم دریافت افرادی که روزانه دستکم چهار فعالیت بدنی یک تا دو دقیقهای با شدت بالا انجام میدهند، تقریبا ۴۰درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان و ۴۹ درصد کمتر در معرض احتمال مرگ ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی قرار میگیرند. این مطالعه نوعی پژوهش مشاهدهای بود و به بررسی بین فعالیت بدنی و خطرات مرگومیر پرداخت. بنابراین پژوهشگران نمیدانند چرا این فعالیتهای بدنی شدید و کوتاهمدت از افراد محافظت میکنند. حسن زوهال (Hassane Zouhal) فیزیولوژیست ورزشی در دانشگاه رن ۲ فرانسه که در این پژوهش مشارکت نداشت، عقیده دارد که چنین فعالیتهایی که منجر به افزایش ضربان قلب میشود، برای سلامتی مفید است. او تاکید میکند که شدت یا مدت زمان انجام این فعالیتها یا هر دو، عوامل کلیدی است. متیو احمدی(Matthew Ahmadi) پژوهشگر دانشگاه سیدنی و از محققان این مطالعه میگوید: «در حال حاضر بزرگترین راهکار این است که بیشتر تحرک کنید و کمتر بنشینید اما اگر بتوانید سرعت انجام آن فعالیتها را برای مدت کوتاهی افزایش دهید، در این صورت سلامت فردی خود را به حداکثر رساندهاید.» روزنامه جام جم