آیا این کودکان را دیدید؟

در دولت گذشته چنان این حوزه رها شده بود که نشر‌های بسیاری تمام‌قد در خدمت تولید محصولات‌شان براساس سند۲۰۳۰ صورت می‌گرفت و اگر هشدار‌های مکرر مقام معظم رهبری نبود این رویه همچنان ادامه داشت.

در این میان برای رفع ظاهری این مشکلات نهاد‌های جهانی هم در کشور‌های دیگر حضور یافته‌اند. یکی از سیاست‌های آشنای دخالت این نهاد‌ها در مسائل داخلی کشور‌ها عموما از این طریق صورت گرفته است. به این معنا که آن‌ها با تابلوی بشردوستانه وارد می‌شوند و در خفا آن کاری را می‌کنند که جزو اهداف ابتدایی‌شان بوده است. یکی از این موارد که حالا با توجه به اتفاقات اخیر برای عموم مردم آشکار شده ایجاد صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در ایران است. رویه به این گونه است که این نهاد‌ها با انتخاب چهره‌های به‌ظاهر سرشناس در ایران درصد نفوذپذیری سیاست‌هایشان را افزایش می‌دهند. با همین فرمول بود که ۱۰شهریور۱۳۸۵ مهتاب کرامتی، بازیگر به‌عنوان سفیر حسن‌نیت و صلح این سازمان در ایران منصوب شد.

 

هرچند دوره انتصاب او دوساله بود، اما او آن‌قدر در نقش فرو رفته بود که همچنان این فعالیت‌ها را ادامه داد، ولی وقتی از جریان نفوذ در پوشش چنین نهاد‌هایی حرف می‌زنیم می‌توان به عملکرد نمونه‌ای این بازیگر هم اشاره کنیم، چراکه تنها زمانی فعالیت‌های او شدت می‌گیرد که این فعالیت‌ها در راستای اهداف همان جریان‌ها باشد و در موارد مشابه دیگر که پای جان کودکان بیمار ایرانی در میان بود صدایی از این افراد بلند نمی‌شود. نمونه آشنا و آشکار این رفتار متناقض و دوگانه از سوی مهتاب کرامتی مربوط به تاثیر تحریم‌ها بر روند درمانی کودکان قبلا به بیماری پروانه‌ای مشهود است. همین خرداد امسال بود که سفیر ایران در سوئد در توییتی نوشت که شرکت سوئدی تولیدکننده ملزومات پزشکی همچنان به بهانه تحریم ظالمانه آمریکا از فروش پانسمان برای کودکان پروانه‌ای ایران امتناع می‌کند. این فرشتگان معصوم هر روز در مقابل چشم مدعیان حقوق بشر زجر می‌کشند و پرپر می‌شوند. آیا این نقض فاحش حقوق کودک و جنایت علیه بشریت نیست؟

آیا صدایی از مهتاب کرامتی در میانه این رفتار جنایت‌بار بلند شد؟ آیا او به این رفتار ظالمانه شرکت‌های غربی واکنشی نشان داد؟ یا گزارشی به یونیسف فرستاد؟ ظلم بر کودکان ایرانی از این آشکارتر؟ نادیده‌انگاشتن تاثیر تحریم‌ها بر زندگی و معیشت جامعه ایرانی برای بازیگر سفیر سودی ندارد. البته که این سود و منفعت را نه او، که همان نهاد و سازمان‌های سفارش‌دهنده مشخص می‌کنند.

روزنامه جام جم