زیبایی حق شماست؛ قبول، اما این زیبایی چه تعریفی دارد؟ ناخنهایی بلند و کشیده و رنگارنگ و چهرههایی که همه به مدد استانداردهای خاص ارائه شده از سوی سلبریتیها و اینفلوئنسرهای اینستاگرامی و چهرههای هالیوودی همه شبیه یکدیگر هستند.
انگار آدمها مانند کالایی شدهاند که در کارگاه و کارخانهای همه از روی هم تکثیر میشوند و در کوچه، خیابان، سطح شهر و از همه مهمتر شبکههای اجتماعی و فضای مجازی به نمایش در بیایند. صنعت زیبایی، سودهای کلانی را به جیب خیلیها سرازیر کرده و بسیاری از افراد را سر کار گذاشته است. حالا ناخنکاری به یکی از بخشهای جدایی ناپذیر آرایشگاههای زنانه تبدیل شده و خانمهایی که جهت انجام کارهای زیبایی به این مراکز مراجعه میکنند برای داشتن ناخنهای زیبا، کشیده و رنگارنگ ترغیب میشوند ناخنهایشان را بتراشند و بهجایش ناخن مصنوعی بکارند. این آرایشگرها، اما واقعیت ماجرا را به مشتریان خود نمیگویند! واقعیتی که با کوچکترین اشتباه و رعایت نکردن مسائل بهداشتی از سوی ناخنکار یا حتی خود مشتری و فردی که ناخنش را کاشته است، میتواند تبعات جبران ناپذیری برای سلامت و زیبایی ناخنها داشته باشد. ناخنهایی که شاید چند روزی ظاهرشان به شبیه ناخن بازیگران و اینفلوئنسرهای زیبایی در فضای مجازی شبیه شود، اما به ازای این چند روز زیبایی ممکن است تا مدتها ناچار به درمانهای مختلفی باشند که بهواسطه عفونتهای قارچی یا عوارض دیگر کاشت طولانی مدت ناخن نصیبشان میشود. این در حالی است که هر کدام از ما زیباییهای خاص خود را داریم و اینکه تصور کنیم با داشتن ناخنهای رنگارنگ و بلندتر از حد معمول زیباتر میشویم بر اثر القائاتی است که صنعت زیبایی ذهن ما را هک کرده؛ القائات نادرستی که گاهی وقتها برایمان زیادی گران تمام میشود.