بازی با الجزایر در جام بین قارهای در ایران برگزار شد و تماشاگران خیلی زیادی داشت. این مسابقه در ذهن مردم ماند. آن زمان فرشاد پیوس آقای گل بود، ولی علی آقا (پروین) در آن مسابقه مدیرروستا را نوک گذاشته بود. فرشاد روی نیمکت نشست، فکر کنم مصدوم بود و شرایط خوبی برای بازی نداشت. ما آن بازی را ۲ بر یک بردیم.
صمد مرفاوی خیلی خوب بازی کرد و هر دو گل تیمملی ایران را زد. تیمملی الجزایر آن زمان تیم بسیار خوبی بود که بازیکنان معروفی هم داشت. رباح ماجر یکی از آنها بود. او در فینال جام باشگاههای اروپا هم گل زده و پورتو را قهرمان اروپا کرده بود. ماجر بازیکن بسیار بزرگی بود. البته دیگر بازیکنان تیمملی الجزایر اکثرشان در لیگهای اسپانیا و فرانسه به میدان میرفتند. به هرحال بازی مقابل این تیم و ستارههای بزرگش برای ما بسیار خاطرهانگیز شد. ایران مقابل الجزایر فوتبال بسیار خوبی ارائه کرد و نمایش خیلی خوبی داشت. این مسابقه روز خداحافظی آقای پنجعلی هم بود. قبل از بازی به محمد پنجعلی گفتم میخواهم در روز خداحافظیات یک بازی خیلی خوب برایت انجام بدهم. پنجعلی هنوز هم هرجا مینشیند میگوید مجید به من گفت میخواهم یک روز خاطرهانگیز برای خداحافظیات بسازم و ساخت. خدا را شکر آن بازی را بردیم. البته متاسفانه در بازی برگشت من به دلیل مصدومیت حضور نداشتم و آن بازی را یک بر صفر باختیم. در مجموع دو بازی، الجزایر قهرمان بین قارهای شد.