به گزارش جام جم آنلاین، مراقبت از مسائل دندانی در این مرحله از زندگی اساسی است. این تضمین می کند که دندان های دائمی که باید در طول دوران بزرگسالی ما را همراهی کنند، سالم و قوی باقی می مانند.
استقلالی که نوجوانان در این مرحله از زندگی خود تجربه می کنند می تواند آنها را به نادیده گرفتن برخی از جنبه های بهداشتی از جمله مراقبت از دهان و دندان سوق دهد. تجربیات جدید، تغییرات در رژیم غذایی، و مداخله کمتر بزرگسالان در مراقبت از بدن، باعث بروز برخی از عوارض دهانی می شود.
پوسیدگی دندان یکی از شایع ترین آسیب شناسی ها در سراسر جهان است. این بیماری نوزادان، کودکان، جوانان و بزرگسالان را به طور یکسان تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه سنین خاصی با خطر بالاتر مرتبط هستند.
این یک فرآیند مزمن است که در آن باکتریها در دهان قند را از غذایی که مصرف میکنیم، انباشته و متابولیزه میکنند. این منجر به ایجاد اسیدی می شود که می تواند بافت های سخت دندان ها را از بین ببرد.
نوجوانی یکی از آن مواقعی است که شرایط دهانی باعث بروز این آسیب شناسی می شود. ترکیب رژیم غذایی سرشار از قند با بهداشت نامناسب دندان بزرگترین عوامل ایجاد مشکلات دندانی در نوجوانان است.
در دوران نوجوانی مصرف شیرینی ها و نوشابه های گازدار بیشتر است. این سطوح بالای قندهای ساده در دهان به تکثیر باکتری های مسئول پوسیدگی دندان کمک می کند.
علاوه بر این، بهداشت دهان و دندان اغلب در این مرحله نادیده گرفته می شود. فقدان انگیزه برای مسواک زدن، فراموشی، تکنیک های ناکافی و عدم مشارکت والدین در این فرآیند نیز باعث تجمع پلاک باکتریایی می شود.
اگر حفره ها به موقع درمان نشوند، عوارضی ایجاد می شود که باعث درد یا عفونت می شود. و اگر این وخامت اوضاع به موقع متوقف نشود، نوجوان ممکن است دندان های خود را به طور کامل از دست بدهد.
شایان ذکر است که از سن 12 یا 13 سالگی تمام دندان هایی که نوجوانان دارند دائمی هستند. بنابراین از دست دادن دندان در این سن غیر قابل برگشت است.
انسداد دندان یکی دیگر از مشکلات رایج دندانی در نوجوانان است. این رابطه دندان های بالا با دندان های پایین هنگام گاز گرفتن است. انسداد نامناسب در جویدن، غذا خوردن، گفتار و زیبایی شناسی اختلال ایجاد می کند. همچنین بر زندگی روانی اجتماعی افراد تأثیر می گذارد و بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی می گذارد.
مشکلات اکلوژن شامل دندانهای کج یا نامناسب، شلوغی و دیاستم است. همچنین موقعیت های پیچیده تر، مانند اپن بایت یا کراس بایت.
در مرحله رشد و تکامل استخوان های فک بالا و رویش دندان ها، برخی از عوامل می توانند باعث ایجاد رابطه نادرست بین قوس بالا و پایین شوند. علل این اختلالات متفاوت است. در میان آنها، رایج ترین موارد زیر است:
عوامل ارثی و ژنتیکی: دندانها یا استخوانهای خیلی بزرگ یا خیلی کوچک میتوانند ناهماهنگی ایجاد کنند که نحوه گاز گرفتن را تغییر میدهد.
وجود عادات مضر: مکیدن شست، تنفس دهانی، اونیکوفاژی، بلع غیر معمول.
از دست دادن زودرس دندان ها: نبود دندان بر ظاهر دندان های جایگزین و همچنین موقعیت دندان های همسایه و آنتاگونیست تأثیر می گذارد. این در رابطه بین دندان های مختلف اختلال ایجاد می کند.
علل دیگر: برخی از شرایط حفره دهان نیز باعث بروز این مشکلات نیش می شود. شقاق لب یا کام، کیست، تومور، ضربه، یا دندان اضافی یا از دست رفته چند نمونه هستند.
نوجوانی یک مرحله عالی برای حل مشکلات انسداد است. استخوانها هنوز در حال رشد هستند و میتوان از آن برای بهبود دندان استفاده کرد. درمان ارتودنسی در این دوره به بهبود انسداد کمک میکند.
با این حال، حتی اگر درمان ارتودنسی در دوران نوجوانی بسیار خوب عمل کند، نوجوانان ممکن است از درمان خودداری کنند. ظاهری که آنها هنگام استفاده از بریس ها خواهند داشت، اغلب دلیل مقاومت است. در این مرحله که ظاهر بسیار مهم است، گذاشتن قطعات فلزی یا پلاستیکی در دهان مانعی برای زیبا به نظر رسیدن است.
با این حال، اکنون گزینههای زیبایی شناختی متعددی برای بهبود انسداد و در عین حال به حداقل رساندن ظاهر بد وجود دارد. بریس های سرامیکی و یاقوت کبود، ارتودنسی لینگوال و تراز کننده های نامرئی چند نمونه هستند.
ناراحتی و درد ناشی از بریسها نیز میتواند دلیلی برای رد کردن آن توسط نوجوانان باشد. تأمل در نتایجی که با درمان به دست می آید به پذیرش مداخله کمک می کند.
بر اساس یک مطالعه ، عدم مداخله و مال اکلوژن مداوم دندانی بر عزت نفس نوجوانان تأثیر منفی می گذارد. با این حال، عدم درمان به مراتب بدتر از داشتن بریس برای مدتی است. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که هنگام انجام درمان ارتودنسی، بیمار باید تعهدات خاصی را انجام دهد.
مراقبت از رژیم غذایی آنها، اطمینان از بهداشت کامل دندان و شرکت در معاینات برنامه ریزی شده دندانپزشکی ضروری است. استفاده از ارتودنسی میتواند باعث شود نوجوانان از مشکلات دندانی دیگری در دهان خود رنج ببرند. این به تجمع پلاک های باکتریایی کمک می کند و بهداشت دهان را دشوار می کند.
ترومای دندان یکی دیگر از مشکلات رایج در نوجوانان است. ضربات و تصادفات در این مرحله شایع هستند و دهان با این نوع آسیب غریبه نیست.
ورزش و بازی های تماسی رایج ترین موقعیت هایی است که نوجوانان ممکن است دچار ضربه به دهان شوند. راگبی، هاکی روی چمن، بوکس، دوچرخه سواری، اسکی و اسکیت بورد نمونه هایی هستند. تصادفات رانندگی و دعوا نیز شرایطی هستند که می توانند منجر به شکستگی دندان شوند.
ترومای دندان با توجه به بافت هایی که تحت تاثیر قرار می گیرند متفاوت است. ضربه به دهان ممکن است منجر به شکستگی دندان در ناحیه تاج یا ریشه شود. این آسیب ممکن است باعث حرکت دندان، فرو رفتن در استخوان، جابجایی و یا افتادن کامل از دهان شود.
زخم و بریدگی در غشاهای مخاطی مانند لب ها، زبان و گونه ها نیز شایع است و در جدی ترین موارد، استخوان آلوئول ممکن است آسیب ببیند.
در مورد ترومای دندان، بهترین کار این است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. متخصص می داند که چگونه وضعیت را حل کند و از عوارض جلوگیری کند.
استفاده از محافظ دهان در حین انجام ورزش های پرخطر یکی از بهترین راه ها برای پیشگیری از این نوع آسیب های دهانی است.
ژنژیویت یا التهاب لثه یک آسیب شناسی است که معمولاً با بزرگسالی همراه است. با این حال، این یکی از مشکلات دندانی است که بیشتر نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد.
شایعترین علت این اختلال، وجود پلاک باکتریایی روی دندانها و لثهها است که به دلیل عدم رعایت یا عدم رعایت بهداشت دندان ایجاد میشود. باکتریهای دهان و بقایای غذا روی سطوح دهان رسوب میکنند و وقتی حذف نمیشوند، تجمع مییابند. آنها همچنین با مواد معدنی موجود در محیط دهان کلسیفیک می شوند و باعث ایجاد جرم دندانی یا جرم دندانی می شوند.
پلاک باکتریایی و تارتار بافت لثه را تحریک می کند و باعث ایجاد پاسخ التهابی می شود. بنابراین، لثه ها متورم می شوند، بزرگ می شوند، قرمز می شوند، به راحتی خونریزی می کنند و ناراحت کننده یا دردناک می شوند. تنفس دهانی، ناهنجاری های دندانی، شلوغی و وجود پوسیدگی، موقعیت هایی هستند که باعث بروز این عارضه نیز می شوند.
به همین ترتیب، تغییرات هورمونی معمول در دوران بلوغ، خطر ابتلا به ژنژیویت را در دوران نوجوانی افزایش میدهد. افزایش سطح استروژن اثری گذری بر وضعیت التهابی لثه دارد و حتی با سطوح کم پلاک باکتریایی میتواند این بیماری را تحریک کند.
اگرچه این یکی از شایع ترین مشکلات دندانی در نوجوانان نیست، اما اگر التهاب لثه به موقع درمان نشود، می تواند به پریودنتیت تبدیل شود. در اینجا بافت های عمیقی که از دندان ها حمایت می کنند در معرض خطر قرار می گیرند و می توانند منجر به از دست دادن دندان شوند.
دندان قروچه یک فعالیت تکراری عضلات جویدن است. با فشردن و ساییدن دندان ها و حرکت دادن فک مشخص می شود.
اگرچه این آسیب شناسی بیشتر به بزرگسالی مربوط می شود، اما امروزه یکی از مشکلات دندانی است که نوجوانان را درگیر کرده است. ممکن است در روز یا شب اتفاق بیفتد.
دندان قروچه باعث سایش دندان ها و ایجاد سردرد و گوش درد می شود. در نوجوانی نیز میتواند بر رشد عضلات صورت تأثیر بگذارد و مشکلاتی را در مفصل گیجگاهی فکی ایجاد کند.
در مورد کودکان و نوجوانان، تشخیص مشکل است. برخی از موارد دندان قروچه فیزیولوژیکی برای رشد صورت ضروری است. به همین دلیل برای والدین مهم است که فرزندان خود را نزد دندانپزشک ببرند تا علت بروز این مشکل را تشخیص دهند.
دلایل دندان قروچه چندتا است:
عوامل موضعی: به عنوان مثال، مال اکلوژن، ضربه، از دست دادن زودرس دندان، مواد پرکننده اضافی یا کیست.
علل سیستمیک: کمبود مواد مغذی و ویتامین، پارازیتوز، آلرژی، فلج مغزی، کمبود ذهنی، اختلالات گوارشی، غدد درون ریز و گوش و حلق و بینی.
عوامل روانشناختی: مشکلات خانوادگی، مشکلات شخصیتی، اعتماد به نفس پایین، استرس عاطفی، اضطراب، بحران، افسردگی یا اختلالات عصبی-رفتاری.
مشکلات شغلی: امتحانات مدرسه، قلدری، یا مسابقات ورزشی.
دندان عقل آخرین دندان آسیاب دائمی است که رویش می کند. آنها معمولاً بین 17 تا 21 سالگی ظاهر می شوند. آنها در پشت قوس دندانی، پشت دندان آسیاب دوم بیرون می آیند.
با این حال، رویش این دندان ها در دهان می تواند پیچیده باشد. کمبود فضا باعث عوارض می شود.
دندان های آسیاب نهفته، پریکورونیت یا دندان باقی مانده در داخل استخوان مشکلات شایعی هستند.
دندان هایی که در مکان نامناسب یا در جهت اشتباه فرو می روند نیز ممکن است رخ دهند.
به همین دلیل، اغلب کشیدن این عنصر دندانی ضروری است. معاینات دندانپزشکی و پیگیری توسط دندانپزشک در این مرحله از زندگی برای جلوگیری یا رفع عوارض بسیار مهم است.
مشکلات ذکر شده در بالا رایج ترین آنها هستند. اما برخی از عادات یا رفتارهای معمول این مرحله می تواند مشکلات دندانی دیگری را در نوجوانان ایجاد کند:
زیورآلات دهان: استفاده از سوراخها در دهان باعث تجمع پلاکهای باکتریایی میشود، به لثهها و سایر غشاهای مخاطی آسیب میرساند و میتواند دندانها را کنده کند. زیورآلات دهان نیز به پرکردگی های قدیمی آسیب می زند و صحبت کردن و غذا خوردن را دشوار می کند. عوارض جدی تری مانند عفونت، التهاب زبان و انسداد راه هوایی نیز ممکن است.
فرسایش دندان: مصرف زیاد نوشیدنیهای گازدار، اسیدی یا شیرین در دوران نوجوانی باعث افزایش فرسایش دندان میشود. اسیدی بودن این محصولات باعث از بین رفتن مواد معدنی از مینای دندان و نمایان شدن عاج می شود. حساسیت دندان پیامد آزاردهنده این اختلال است.
اختلالات خوردن: این اختلالات از ترکیب مشکلات پیچیده جسمی، عاطفی و اجتماعی ناشی میشوند. با دندان، اثرات متفاوت است. تغذیه نامناسب می تواند منجر به خونریزی لثه و سایر غشاهای مخاطی شود. خشکی دهان و بوی بد دهان شایع هستند. علاوه بر این، در صورت استفراغ مکرر، اسید معده به ساختارهای دندان آسیب می رساند و رنگ، شکل و اندازه آنها را تغییر می دهد.
دخانیات: سیگار کشیدن فعالیتی است که نوجوانان می توانند آن را به عنوان یک اقدام شورشی انجام دهند. پوسیدگی دندان، لکه شدن دندان، بوی بد دهان، خشکی دهان و سرطان دهان از جمله اثرات آن بر دهان است.
متامفتامین: نوجوانان ممکن است در معرض مصرف داروهای غیرقانونی مانند متامفتامین قرار گیرند. این محرک خطرناک باعث ایجاد حفره ها و دندان های سیاه، لکه دار و شکسته می شود.
مانند تمام مراحل زندگی، مراقبت از دندان در دوران نوجوانی ضروری است. اگرچه این زمانی است که کودکان به دنبال خودمختاری و استقلال هستند، اما راهنمایی والدین ضروری است.
تقویت و یادآوری اهمیت مسواک زدن صحیح و مکرر به جوانان و استفاده از نخ دندان کمک بزرگی است. در این مرحله که ظاهر شخصی از اهمیت بالایی برخوردار است، ایجاد انگیزه در آنها برای انجام این فعالیت ها به عنوان بخشی از مراقبت از بدن می تواند استراتژی خوبی باشد.
جنبه دیگری که باید در نظر گرفت این است که اطمینان حاصل شود که غذا کافی و مغذی است. اجتناب از مصرف زیاد نوشیدنی ها و تنقلات اسیدی و شیرین برای مراقبت از سلامت دهان و دندان ضروری است.
همچنین، بازدیدهای منظم از دندانپزشک اهمیت زیادی دارد. معاینات هر 6 ماه به تشخیص هر گونه آسیب شناسی به موقع کمک می کند. علاوه بر این، دندانپزشک قادر خواهد بود رفتار پیشگیرانه و خودمراقبتی را تقویت کند.
عدم علاقه و تعهد جوانان می تواند مانعی برای مراقبت از دندان های آنها باشد. اما با وجود والدین مسئولیت پذیری که به خوبی با فرزندان خود ارتباط برقرار می کنند، می توان از مشکلات دندانی در نوجوانان پیشگیری کرد.
منبع: بهداشت نیوز
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد