به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از دیجیاتو، شمار زیادی از خودروسازان نسبت به استانداردهای بسیار سختگیرانه یورو 7 ابراز نگرانی کردهاند. آنها معتقدند هزینه انطباق با این استانداردها آنقدر زیاد است که بدون بهرهگیری از پیشرانههای هیبریدی شارژی یا تمام الکتریکی، تولید خودروهای سواری سودده نخواهد بود.
آنطور که نشریه اتونیوز اروپا گزارش کرده، یورو 7 بیش از پیش بر کاهش گازهای آلاینده تمرکز داشته و از حوالی سال 2025 خودروسازان ملزم به رعایت آن خواهند شد. پیشبینی میشود کاهش اکسید نیتروژن (NOx) به 30 میلیگرم در هر کیلومتر، یکی از بندهای یورو 7 باشد. جالب آنکه طبق استانداردهای کنونی، این رقم کمتر از حاشیه خطای اندازهگیری میزان آلایندگی توسط دستگاههای حملشدنی (پرتابل) است.
با الزامی شدن استاندارد یورو 6d از ژانویه، اکسید نیتروژن خودروهای تولیدی چه در تست و چه در شرایط واقعی نباید بیشتر از 80 میلیگرم در هر کیلومتر باشد.

مروری بر استانداردهای یورو از ابتدا تاکنون
به اعتقاد یکی از مهندسان ارشد فولکس واگن، در صورت الزامی شدن یورو 7، این شرکت نخواهد توانست مدل کوچکی مثل پولو را با قیمت 15 هزار یورو راهی بازار کند. وی در این رابطه گفته اگر حمل یک تریلر در سربالایی به تستها اضافه شود، این امر به معنای مرگ اتومبیلهای درونسوز خواهد بود و حتی سیستم هیبرید 48 ولتی نیز نخواهد توانست کمکی به پاس کردن استانداردهای یورو 7 بکند.
مهندس ارشد فولکس واگن که نامی از وی برده نشده، در ادامه صحبتهای خود افزوده برای اینکه خودروسازان بتوانند استاندارد یورو 7 را پاس کنند، باید گیربکسهای دستی را کنار گذاشته و از نمونههای خودکار استفاده کنند تا دندهها در دقیقترین زمان ممکن تعویض شده و شتابگیری به صورت تدریجی انجام شود.

وی در مثالی جالب رفتار خودرو در چنین شرایطی را به فردی که قرص خواب مصرف کرده، تشبیه نموده است! این مهندس باور دارد یورو 7 نه تنها قیمت خودروها را بالاتر خواهد برد، بلکه فاکتوری به نام لذت رانندگی را نیز به دست فراموشی خواهد سپرد.
شاید برخی افراد با شنیدن خبر الزامی شدن استاندارد یورو 7 و حذف خودروهایی که فقط به موتور درونسوز مجهز هستند، ابراز خوشحالی کنند. اما باید این را نیز در نظر گرفت که خیل زیادی از مشتریان توانایی خرید خودروهای جدید با پیشرانه هیبریدی شارژی یا تمام الکتریکی را ندارند.

به باور مهندس ارشد فولکس واگن آن دسته از افرادی که توان خرید مدلهای پاکتر را نداشته باشند، به خودروهای فعلی خود وفادار باقی خواهند ماند که آن هم حداقل در کوتاه مدت کمکی به کاهش میزان گازهای آلاینده نخواهد کرد.
تمامی این موارد در حالی است که گروه ACEA میگوید اهداف یورو 7 نزدیک به صفر تعیین خواهد شد تا خطاهای مربوط به اندازهگیری پوشش داده شوند. فارغ از زمان اجرایی شدن یورو 7، آنچه واضح است اینست که نفسهای موتور درونسوز به شماره افتاده و دیر یا زود باید با آن خداحافظی کنیم؛ البته به عبارت صحیحتر جهانیان باید با این پیشرانه ها خداحافظی کنند، چرا که هیچ چشم اندازی برای پایان تولید موتورهای درون سوز در ایران قابل تصور نیست!