گفت‌وگو با قدرت‌الله ایزدی، آقا رشید معروف تلویزیون

با همین روحیه کمدی ناظم مدرسه شدم!

گفت‌وگو با قدرت الله ایزدی، معروف به رشید در این روزهای کرونایی

هنوز هم باید بخندیم

اول که به پروتکل‌های بهداشتی گفت «پرتقال‌های بهداشتی». فکر کردم اشتباه لپی بوده اما برای بار دوم که تکرار کرد و بعد با تاکید گفت که از مردم خواهش می‌کنم، استدعا دارم و تمنا می‌کنم پرتقال‌های بهداشتی را جدی بگیرند چون جان میلیون‌ها ایرانی و هموطن ما به همین رعایت‌کردن‌ها وابسته است، متوجه شدم که دارد مثل همیشه شوخی و جدی را قاطی می‌کند تا نظر مردم را بیشتر جلب کند.
کد خبر: ۱۲۸۷۸۰۴

قدرت ا... ایزدی معروف به رشید 40،30 سالی است که مردم را می‌خنداند. اصالتا اصفهانی است و زمانی که هنوز استندآپ‌های کمدی در تلویزیون باب نشده بود و سریال‌های طنز پایه اصلی برنامه‌های پربیننده تلویزیون نبود و وقتی هنوز چیزی به نام شبکه‌های اجتماعی و بروز و حضور کمدین‌ها و طنازها در این شبکه‌ها باب نشده بود، کل مردم ایران را یک تنه می‌خنداند.

هنوز هم سعی می‌کند این کار را انجام دهد. همه چیز تغییر کرده، اما رشید همان رشید سابق است و مخاطبان خاص خود را دارد. هنوز هم با همان لهجه اصفهانی‌اش شوخی می‌کند، حتی با کرونا.

از کرونا به عنوان ویروس لعنتی نام می‌برد که همه را بیچاره کرده است. وقتی به او تلفن می‌کنم، می‌گوید من قرنطینه‌ام ؛ کوبید 19 مرا گرفتار کرده است! و وقتی متوجه باور من می‌شود ، می‌گوید شوخی کردم ! این ویروس هر چند نامش «کوبید» است، اما نمی‌تواند مرا بکوبد چون پروتکل‌ها را رعایت می‌کنم و ماسک می‌زنم و دورهمی‌ها و رفت‌وآمدها را به حداقل رسانده‌ام.

سلامتی یا نان شب؛ مسائله این است

ایزدی می‌گوید: من بازنشسته آموزش و پرورش هستم و حقوق بازنشستگی می‌گیرم و با همین حقوق زندگی را سپری می‌کنم، اما قبول کنید که خیلی سخت است. 9 ماه است که اصلا کار نمایشی نداشته‌ام و تئاتری روی صحنه نبرده‌ایم و با همین حقوق بازنشستگی سر می‌کنیم، اما سخت است. اگر در این 9 ماه دوره جنینی را طی می‌کردم الان دنیا آمده بودم و اقوام و آشناها به دیدن مادرم آمده بودند و پولی پر قنداقم گذاشته بودند که شرایط را بهتر سپری کنم، اما این روزها آنقدر شرایط سخت شده که حتی خیرین هم برایشان کمک‌کردن سخت شده است. خیلی از مردم خیر را می شناسم که تا قبل از کرونا دستگیر نیازمندان بودند اما الان خود آنها هم با مشکل روبه‌رو شده‌اند و دیگر مثل سابق نمی‌توانند به نیازمندان کمک کنند. درست که مسؤولان به مردم می‌گویند از خانه بیرون نیایید اما راستش را بخواهید من مدام از خودم می‌پرسم خب اگر کارگر و کاسب خانه بنشینند در این گرانی و وانفسای اقتصادی از کجا بیاورند شکم خود و خانواده‌شان را سیر کنند؟ درست است سلامتی مهم است اما نان شب هم مهم است و به نظرم دولت باید کاری برای قشر آسیب‌پذیر کند. می‌دانم دولت هم مشکلات خاص خودش را دارد، اما حداقل مایحتاج روزانه را باید به یک گروهی بدهد که آنها بتوانند در خانه بمانند و فاصله‌گذاری را رعایت کنند.

از مسؤول یارانه‌ها یاد بگیرید!

رشید می‌گوید: چند روز قبل کلیپ طنزی ساختم و در اینستاگرام منتشر کردم که مضمونش این بود: گوشی به دست قدم می‌زدم و می‌گفتم: قیمت دلار: بالا. قیمت طلا: بالا، قیمت اجناس: بالا، حقوق مسؤولان: بالا...آقایون مسؤولان خسته نباشید، خدا قوت که همه چیز را بالا نگه داشته اید. فقط یک نکته؛ اگر نمی‌توانید قیمت اجناس را پایین یا ثابت نگه دارید آن را بسپارید به مسؤول یارانه‌ها ! ببینید چند سال است رقم یارانه‌ها را ثابت نگه داشته! همه چیز رفته بالا اما یارانه ثابت است، آدم کاربلد یعنی مسؤول یارانه‌ها !

بیداد گرانی

گرانی بیداد می‌کند و این موضوع بیشتر از کرونا حال مردم را بد کرده است.کرونا بیماری خطرناکی است، نه‌تنها برای مردم ایران که برای کل جهان. باید صبر کنیم که دارو یا واکسنش پیدا شود. دانشمندان در این زمینه کار می‌کنند و امیدوارم به زودی تلاش‌شان به نتیجه برسد. کرونا بلاست و مسؤولان چاره‌ای برای آن ندارند اما برای گرانی که می‌توانند کاری بکنند. من بیرون از خانه که هستم به مردم مدام توصیه می‌کنم ماسک بزنند. برخی وقتی مرا می‌بینند که ماسک زده‌ام و فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت می‌کنم به من می‌گویند ( با لهجه اصفهانی) آقا رشید ! شما دیگه چرا؟ شما هم باور کردی ماسک بزنی کرونا نمی‌گیری؟ من هر چند همیشه با مردم شوخی می‌کنم اما در این یک مورد واقعا جدی می‌شوم و می‌گویم باید همه ماسک بزنیم، اگر سلامتی خود و دیگران برایمان مهم است باید پرتقال‌ ها (پروتکل‌ها)ی بهداشتی را رعایت کنیم.کرونا با کسی شوخی ندارد. در شبکه‌های اجتماعی هم مدام می‌گویم لطفا ماسک بزنید. اما وقتی خانواده‌های نیازمند را می‌بینم یا درباره آنها می‌شنوم که قدرت خرید ماسک ندارند و مجبورند بیرون از خانه کار کنند خیلی ناراحت و شرمنده می‌شوم. در این شرایط آدم نمی‌داند چه باید بکند.

چراغ امید باید روشن بماند

با همه اینها باز هم معتقدم که نباید اجازه بدهیم چراغ امید در دلمان خاموش شود.خدا حتما به دادمان خواهد رسید. دلم روشن است که تا پایان سال از شر کرونا نجات پیدا خواهیم کرد. در این روزها فقط باید به هم دلگرمی بدهیم. باید متحد بمانیم، به هم کمک کنیم و تا جایی که می‌توانیم یکدیگر را شاد کنیم و بخندانیم. شوخی فقط در یک مورد ممنوع است، آن هم کروناست. با این ویروس نباید شوخی کرد. در بقیه موارد می‌توان شوخی کرد و خنداند. روزهای سخت و دلگیری است، اما باور کنیم که تمام می‌شود و نگوییم که ای بابا این روزها کی حال و حوصله شوخی و خنده دارد؟ اگر امید و توکل‌مان به خدا را حفظ کنیم این دوره را بهتر سپری خواهیم کرد.هنوز هم خنده بر هر درد بی‌درمانی دواست.من به عنوان رشید همه تلاشم را می‌کنم که مردم را بخندانم.با موضوعات جدی شوخی می‌کنم.وظیفه من الان بیشتر خنداندن مردم است تا برای دقایقی هم که شده اخم‌های‌شان باز شود.

دانش‌ آموزان بی‌بضاعت را فراموش نکنیم

قدرت ا... ایزدی 30 سال معلم بوده و با دانش‌آموزان زیادی سر و کار داشته است. با دانش‌آموزانش همیشه رفیق بوده. او می‌گوید: این روزها، هم کار معلمان سخت شده هم دانش آموزان. درس‌خواندن و درس‌دادن آنلاین سخت است اما چاره‌ای نیست. برای سلامتی باید مدارس آنلاین را تجربه کنیم. این هم برای خودش تجربه‌ای است.اما به فکر دانش‌آموزان کم‌بضاعتی که داشتن گوشی هوشمند و تبلت برایشان دشوار است هم باشیم.آنها هم باید درس بخوانند.چند روز قبل شنیدم که مرد جوانی ارثی که از پدر مرحومش به او رسیده را صرف خرید تبلت برای دانش‌آموزان بی‌بضاعت کرده، شگفت‌زده شدم از کار زیبایی که کرده. شماره‌اش را پیدا و به او تلفن کردم و به او دست‌مریزاد گفتم. به نظرم باید این گونه کارها را گسترش بدهیم.بهترین کار خیری که این روزها می‌شود کرد، کمک به دانش‌آموزان بی‌بضاعت است که خدای‌ناکرده آنها از درس‌خواندن بازنمانند.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها