بابایی از آنجا که خود رزمنده بوده، در سال‌های جنگ به معنای حقیقی کلمه با شهدا زندگی کرده و بعد از جنگ نیز همان ضرورت و رسالت را حس کرده و همان مسیر را ادامه داده است.
کد خبر: ۱۲۶۹۹۶۶

درواقع می توان گفت رسالتی که بر دوش رزمندگان در جبهه‌ها بوده است را حالا امثال گلعلی بابایی در حوزه ادبیات دفاع مقدس و تاریخ شفاهی بر دوش دارند.

نکته مهم این است که در تمام این سال‌ها بابایی هیچ الزامی به چنین کار طاقت‌فرسایی نداشته و می‌توانسته مثل خیلی از دوستانش در این سال‌ها کارمند یک اداره دولتی باشد و به زندگی ادامه دهد.

اما او به جای چنین کاری، تشکیلاتی را در لشکر 27 محمد رسول‌ا...‌(ص) راه‌اندازی کرد تا در حوزه تاریخ شفاهی جنگ فعالیت‌های مفیدی انجام شود و تنها یکی از خروجی‌های این تشکیلات شخصیتی چون حسین بهزاد است.

این تشکیلات دلی بابایی، نمونه درخشانی مثل کتاب «همپای صاعقه» را خلق می‌کند که تقریظ مقام معظم رهبری بر آن را همه خوانده‌ایم. یکی دیگر از زیبایی‌های زندگی بابایی که در کتاب «از تبار حبیب» هم به آن اشاره شده، این است که او هم‌محلی شهید حبیب غنی‌پور بوده و آنان مسجدی در محله‌شان داشتند که در آن روحانی مسجد که خادم مسجد نیز بوده، تعدادی از جوانان و نوجوانان را به مسجد جذب می‌کند.

در میان این جوانان و نوجوانان کسانی مثل گلعلی بابایی، مسعود ده‌نمکی، بهزاد بهزادپور و حتی حسین یاری نیز به چشم می‌خورند.

نقش مسجد در زندگی گلعلی بابایی اینجا بسیار پررنگ است همان‌طور که ما در زندگی بسیاری از بزرگان و شهدا نیز این مسجدمحوری را می‌بینیم، شهید حسین همدانی و حاج قاسم سلیمانی نیز همین‌طور بوده‌اند. از طرفی همان‌طور که «شهید خرازی» گفته بود: جنگ، درشت نوشته شد، نه درست! گلعلی بابایی از کسانی است که جنگ را درست نوشته است.

مصداق این حرف این است که برای مثال ما در کتاب همپای صاعقه می‌بینیم که برخی دعواها و بحث‌های فرمانده‌ها نیز وجود دارد. برای این اتفاق خیلی‌ها بابایی را مورد نقد قرار دادند و گفتند که لزومی به بیان این صحبت‌ها نیست. اما بعدها دیدیم که رهبر معظم انقلاب روی همین نکات کتاب تاکید کردند و آن را نقطه‌قوت «همپای صاعقه» دانستند.

این شیوه بابایی در نوشتن بعدها به یک سبک در مستندنگاری تبدیل شد و حسین بهزاد و دیگران هرکدام سبک‌های منحصر به خودشان را دارند و صاحب سبک شده‌اند. در عین حال زمانی که شهید حسین همدانی که یک سردار فرهنگی بوده است، وارد لشکر می‌شود با بابایی و بهزاد ارتباط نزدیک می‌گیرد و عرصه را برای آنها فراهم می‌کند.

همچنین این شهید همدانی بود که به گلعلی بابایی گفت روی تاریخ شفاهی جنگ در استان همدان کار کند و خاطرات رزمندگان لشکر 32 انصارالحسین‌(ع) را منتشر کند. نتیجه این توصیه، کتاب «از الوند تا قراویز» شد که از مهم‌ترین کتاب‌های تاریخ شفاهی جنگ است.

وهب همدانی - فرزند شهید همدانی / روزنامه جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها