با تلاش پژوهشگران دانشگاه کارولینای جنوبی صورت گرفت؛

درمان سرطان با کمک اسفنج‌های دریایی

پژوهشگران «دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی» در بررسی‌های خود دریافتند که مولکول موجود در نوعی اسفنج دریایی می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را متوقف کند.
پژوهشگران «دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی» در بررسی‌های خود دریافتند که مولکول موجود در نوعی اسفنج دریایی می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را متوقف کند.
کد خبر: ۱۲۶۳۱۰۵

به گزارش جام جم آنلاین از ایسنا، پژوهشگران دریافته‌اند نوعی اسفنج که در اندونزی کشف شده، حاوی مولکولی موسوم به «مانزامین ای» (Manzamine A) است که می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را متوقف کند.

پژوهشگران دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی با همکاری پژوهشگران دانشگاه چارلستون، دانشگاه گادجه مادا اندونزی و دانشگاه مالایا مالزی، در بررسی‌های خود دریافتند که می‌توان با کمک مولکولی که در نوعی اسفنج وجود دارد، رشد سلول‌های سرطانی دهانه رحم را متوقف کرد.

انجمن سرطان آمریکا (ASC) تخمین زده است که تعداد بیماران جدید مبتلا به سرطان دهانه رحم در سال ۲۰۲۰، به ۱۳۸۰۰ نفر و تعداد مرگ و میر به ۴۲۹۰ خواهد رسید. سرطان دهانه رحم، چهارمین سرطان متداول در میان زنان است.

پژوهشگران در این پروژه، اثرات مانزامین ای را در متوقف کردن رشد و از بین بردن سلول‌های سرطانی مورد بررسی قرار دادند. مانزامین ای در این بررسی‌ها توانست رشد سلول‌های سرطانی را متوقف کند و بدون تاثیر گذاشتن بر سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.

دکتر مارک هامان، از نویسندگان این پژوهش گفت: این یک کاربرد جدید و هیجان‌انگیز برای مولکولی به شمار می‌رود که قابلیت خود را پیشتر در کنترل مالاریا نشان داده است و ویژگی‌هایی شبیه به دارو دارد.

وی افزود: محصولات طبیعی همیشه به ابداع بیشتر آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان‌های ضد سرطان و کنترل درد کمک کرده‌اند.

گروه هامان پیش از این نیز از ترکیبات شناسایی شده در اسفنج، برای مقابله با بیماری‌هایی نظیر ملانوما و سرطان پروستات استفاده کرده بودند. آنها در این بررسی جدید دریافتند که مازامین ای، سطح بیان پروتئینی را که با بسیاری از سرطان‌ها از جمله سرطان دهانه رحم مرتبط است، کاهش می‌دهد.

مدل‌های رایانه‌ای نشان دادند که مانزامین ای، ساختار مشابهی با مهارکننده‌های شناخته شده این پروتئین دارد.

هامان ادامه داد: هدف ما این است که مطمئن شویم مانزامین ای، در حیوانات کارآیی دارد و سپس سعی کنیم تا از آن برای کاربردهای بالینی استفاده کنیم.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها