نوسان بازیگران با نرخ ارز!

بازیگری را می‌شناسم که سال قبل دستمزد 350 میلیونی می‌گرفت ولی بعد از بالا کشیدن دلار دستمزدش سه برابر شد و نزدیک به یک میلیارد می‌خواهد تا در کاری بازی کند. آخر یکی به ما توضیح بدهد قیمت دلار چه ربطی دارد به دستمزد بازیگر مگر بازیگر هم وارداتی است که رقمش با نرخ دلار بالا می‌رود؟
کم نیستند تهیه‌کنندگانی که به‌خاطر دستمزدهای عجیب بازیگران، نتوانسته‌اند طرح‌هایشان را اجرایی کنند ولی برای من اگر فیلمنامه‌ای پیدا شود که قابل تکیه باشد، شک نکنید در کوتاه‌ترین زمان محصولم -چه سینمایی چه تلویزیونی - به تولید خواهد رسید چون من بعد از سال‌ها کار تولید لنگ بازیگر نمی‌مانم. یا می‌توانم بازیگر مدنظر را قانع کنم که دستمزد معقول بگیرد یا کلا قیدش را می‌زنم و تیمی می‌بندم بی‌ادعا و توانا.
برای حل مشکل دستمزدهای عجیب بازیگران هیچ بگیر و ببندی جواب نمی‌دهد و هیچ محدودیتی نمی‌شود روی دستمزدها گذاشت. تجربه فوتبال جلوی رویمان است که کنترل قراردادها منجر شد به قراردادهای صوری و زیرمیزی گرفتن!
در سینما و تلویزیون هم همین است؛ اگر بخواهند سقف قرارداد بگذارند، بازیگر، مازاد قرارداد را از طرق دیگر می‌گیرد؛ مثلا بازیگر به جای یک شماره حساب، چند شماره حساب مختلف به آدم‌های مختلف را به تهیه‌کننده می‌دهد و مازاد دستمزد را از طریق واریز به حساب‌های اقماری می‌گیرد تا به نوبه خود
بگیر و ببند را دور بزند.پیشنهاد من برای حل مشکل دستمزدهای نجومی بازیگران پرمدعا، تکیه به فیلمنامه‌های قوی است که هر بازیگری را راغب به بازی کند یا این‌که کارگردانان مطرح را بیشتر و بیشتر استفاده کنیم یا چهره‌های جدید را وارد تولیدات سینمایی و تلویزیونی کنیم. چرا یک مرد 40 ساله هنوز باید نقش پسر 20 ساله را بازی کند و مدام هم ژست و ادعاهایش بیشتر می‌شود؟ چرا تهیه‌کنندگان به سمت وارد کردن چهره‌های توانا نمی‌روند؟
از آن‌سو وزارت ارشاد هم نباید به هر که از راه می‌رسد پروانه دهد. بخش عمده دلیل بالا رفتن بی حساب و کتاب دستمزدهای بازیگران، ناشی از پروژه‌های پولشویان است ؛ چرا ارشاد بر این پروژه‌ها نظارت کافی ندارد. اخیرا پسرک جوانی وارد سینما شده که همزمان در هشت طرح نامش به عنوان سرمایه‌گذار یا مجری طرح آمده و سینما را بشدت گران کرده! چرا ارشاد درباره ریشه‌های سرمایه این پسرک مضر به حال سینما تحقیق نمی‌کند. همین جماعت باعث افزایش غیرمنطقی دستمزدها شده اند و در نتیجه آن بازیگران سواره محصولاتند و مابقی، پیاده. زمانی بود که کارگردان به خاطر اهمیت کارش دو برابر بازیگر دستمزد می‌گرفت ولی حالا بزرگ‌ترین کارگردانان ما هم حاضرند سرمایه تولیدشان فراهم شود به قیمت این‌که دستمزد نگیرند. مگر چند بازیگر داریم که قادر باشند سرمایه تولید را برگردانند؟ بعید است بیشتر از سه بازیگر داشته باشیم که نام و چهره‌شان توانایی فروش چندمیلیاردی باشد! در این اوضاع چه معنا دارد بازیگری که فروش ده فیلمش روی هم به پنج میلیارد نمی‌رسد، تقاضای دستمزد نیم میلیاردی دارد؟

حسین توکل‌نیا

تهیه‌کننده