رفتارهای عجیبی در مشایعت هنرمندان درگذشته دیده می‌شود که در فضای مجازی هم بازخوردهایی دارد

شادی روح مرحوم؛ دست و جیغ و هورا!؟

همین که خبر می‌رسید یکی رفته، لباس‌های تیره از کمد بیرون می‌آمدند و اطرافیان و آشنایان نه فقط به لباس و چهره که در درونشان هم عزادار می‌شدند و برای درگذشته سوگواری می‌کردند. این آیینی بود که برای همه یکسان بود، درست مثل خود مرگ که سراغ هر موجود زنده‌ای می‌آید و استثنایی در این مورد قائل نیست، سوگواری هم چنین حالتی داشت.
کد خبر: ۱۱۹۵۶۳۷

از رهبر سیاسی گرفته تا چهره‌های مشهور هنری و مردم عادی، هر کس که می‌مرد، سوگواری‌اش هر قدر ظواهری متفاوت از دیگری داشت، اما در باطن همان سوگواری بود با همان روح حاکم بر دیگر سوگواری ها. خرما و حلوا بود و دوره‌های ختم قرآن و گلاب. همه از خوبی‌های متوفی می‌گفتند و ذکر خیرش بود و طلب رحمت و مغفرت برای شادی روحش. حالا اما عزاداری‌ها هم حالت دیگری به خود گرفته‌اند، آنچه در مرگ یک نفر اتفاق می‌افتد می‌تواند صورتی کاملا متفاوت داشته باشد با آنچه در مرگ یکی دیگر رخ می‌دهد. مثلا در مرگ یکی سوگواری معمول جاری است و در مرگ دیگری یکی اظهار نظر شاذ سیاسی می‌کند و دیگری جایگاه سخنرانی را با صحنه استندآپ کمدی اشتباه می‌گیرد.
اگر اهل گشت و گذار در فضای مجازی باشید - که خوب یا بد این روزها اغلب اوضاعمان همین است - می‌توانید حدس بزنید موضوع مورد بحثمان چیست. به‌تازگی خشایار الوند، فیلمنامه‌نویسی که او را با آثاری چون قهوه تلخ، پایتخت و... می‌شناسیم درگذشت. در آیین مشایعت این هنرمند هم مانند دیگر مراسم‌ مشابه برخی حاضران که اغلب از همکاران، دوستان و اعضای خانواده متوفی هستند، به سخنرانی پرداختند تا یاد و خاطره الوند را گرامی بدارند و از جایگاه هنری او حرف بزنند. اما کار به همین جا ختم نشد و به صحبت‌های عجیب امیرمهدی ژوله نویسنده و فیلمنامه‌نویس و کیومرث پوراحمد کارگردان سینما رسید.
پوراحمد تریبونی که در اختیار گرفته بود تا از زنده‌یاد الوند حرف بزند را با یک میتینگ سیاسی اشتباه گرفت و فکر کرد باید اعتراضات سیاسی خود را از این تریبون مطرح کند. فارغ از این‌که اصلا نظریات سیاسی که در این‌گونه مراسم‌ مطرح می‌شوند، درست بوده یا نه باید به این نکته مهم فکر کرد که آیا اصلا آیین مشایعت با یک چهره هنری و آن هم از نوع کاملا غیرسیاسی‌اش، محملی برای بیان اندیشه‌های سیاسی افراد است؟‌ آیا این نوع حرکات بی‌حرمتی به مراسمی که در حال برگزاری است، نیست؟ واقعا چرا باید بدرقه یک غیرسیاسی را سیاسی کنیم و بخواهیم در خداحافظی با یکی جیغ و کف و هورا بگیریم!
این بخش ماجرا که اصلا خوب نبود، هیچ... بخش دیگر حرف‌های ژوله بود که برخی کاربران فضای مجازی هم بیان کردند او آیین خداحافظی با دوستش را با استندآپ کمدی اشتباه گرفته و فکر کرده باید نمایشی را بازی کند که تاثیرگذار باشد. هرچند ما نمی‌خواهیم ماجرا را این همه تلخ ببینیم و ژوله را متهم کنیم، اما رفتارش نمونه‌ای بود از آنچه که نباید! چه دلیلی دارد در آیین درگذشت یک نفر حرف‌هایی بزنی که فرزند کم سن و سالش که کنارت ایستاده بیشتر گریه کند و حال روحی‌اش به هم بریزد. هرچند تلاش کردیم با خود ژوله هم درباره این اتفاق صحبت کنیم و موفق نشدیم، اما هر طور که بررسی کنیم نمی‌شود این رفتار را توجیه کرد و گفت بر ژوله هم که رفیق از دست داده بود، حرجی نیست. چون هست و از او که کارش با کلمه‌هاست و آنها و بار معنایی‌شان را خوب می‌شناسد، نمی‌توان چنین برخوردی کرد.
و از همه مهم‌تر این‌که به نظرتان چه اتفاقی افتاده که تریبون‌های درگذشت هنرمندان تبدیل شده به محلی برای خودنمایی و گرفتن ژست‌های عجیب و غریب و خاص. مگر داغ از دست رفتن عزیز برای خانواده‌های درگذشتگان کم است که حاضران نمک برمی‌دارند و به زخم‌شان می‌پاشند؟

یک اتفاق از زاویه‌ای دیگر

همین چند وقت پیش بود که در یک گزارش بررسی کردیم در مراسم تشییع هنرمندان و چهره‌های سرشناس چه اتفاقی می‌افتد. موضوعی که سوم شهریور امسال سراغش رفتیم، این بود که هنرمندان کمتر در مراسم تشییع درگذشتگان حضور پیدا می‌کنند و ترجیح می‌دهند سوگواری هایشان را در فضای مجازی بیان کنند. البته همان‌جا هم اشاره‌ای کردیم به این‌که مراسم تشییع‌ها در حال تبدیل شدن به فضایی برای خودنمایی و از کارکرد اصلی خود خارج شده است. در گزارش امروز هم همین موضوع را مورد بررسی قرار داده و از زوایای مختلف به آن نگاه کرده‌ایم.

آنتی‌ژوله‌بازی در مجازآباد
کار ی که جناب ژوله در مراسم تشییع پیکر مرحوم الوند انجام داد در فضای مجازی هم با واکنش بسیاری از کاربران مواجه شد. همین قدر بدانید که واکنش بعضی از کاربران قابل انتشار نبود . با این حال ما در میان‌شان گشتیم و بعضی از پاستوریزه‌های قابل انتشارشان را پیدا کردیم که می‌توانید همین بغل آنها را بخوانید.

هیچ‌وقت تشییع جنازه هیچ هنرمندی در خانه هنرمندان نرفتم؛ خیلی‌ها از جمله من اعتقاد دارند صرفا یک شوآف برای امثال #امیر_مهدی_ژوله است که این‌قدر زشت و زننده سخنران مراسم #خشایار_الوند است. ثریا قاسمی با همین نگاه، حمیده خیرآبادی را بی‌سروصدا دفن کرد و اجازه این خیمه شب بازی را نداد.

حالا یه جوری از ژوله ایراد نگیرید که انگار تا به حال چنین حرف‌هایی از هیچ‌کدوم از فک و فامیلتون توی مراسم ختم نشنیدین. رفیق چندیدن و چند ساله‌ش فوت کرده و ناراحته. دیگه نتونسته خیلی لاکژری و با کلاس براتون صحبت کنه!

این چه فرهنگ مزخرفیه که تو مراسم یه نفر حرفای سوزناک می‌زنید اشک مردم رو دربیارید آخه؟ نمی‌تونید مثه آدم ۲ تا خاطره خوب از مرحوم تعریف کنید به خاک بسپرینش؟

حرف‌های #امیر_مهدی_ژوله واقعا جز شوآف چیز دیگه‌ای نیست. نقض حقوق کودکان هم هست. این‌که این طوری خون به جگر کنی و روضه بخونی من نمیدونم اسمش چیه؟ این وضع آرتیست‌های ماست .

کلیپ روضه ژوله رو دیدم و فقط میتونم بگم متاسفم براش! به قول یه دوستی تو خودت دلت نلرزید وقتی جلو بچه‌اش اون حرفا رو زدی؟!

زینب مرتضایی‌فرد

فرهنگ‌و‌هنر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها