ماجرای عشق یک‌طرفه به تلگرام!

بعد از مدتی یاهو تصمیم گرفت این سرویس محبوب میان ما ایرانی‌ها را تعطیل کند؛ بنابراین تمام آرشیو و فعالیت‌ها و ارتباطات چند ساله‌مان را از دست دادیم.
چند سال بعد، توییتر برای من به مهم‌ترین و کاربردی‌ترین شبکه اجتماعی تبدیل شد. باز هم ارتباطات تازه و بستر مناسبی برای نشر و تبادل اخبار پیدا کرده بودم. گاهی مثل آقای ظریف برای یک توییت، یک ساعت وقت می‌گذاشتم و بتدریج اعتبار قابل قبولی در این شبکه اجتماعی پیدا کردم.
همه چیز به همین خوبی بود تا زمانی که تصمیم گرفتم طوماری در اعتراض به تحریم دارویی ایران ایجاد کنم. باز هم در یک سایت غیرایرانی (چون نمونه کاربردی ایرانی در دسترس نیست) بیانیه‌ای نوشتم و ماجرا را توضیح دادم. این اعتراض‌نامه را در توییتر معرفی کردم و اتفاقا با استقبال غیرایرانی‌ها مواجه شد و شروع به امضای آن کردند. اینجا بود که توییتر حساب مرا تعلیق کرد و در پاسخ به اعتراض من، بدون آن‌که مصداقی ذکر کند، با لحنی توهین‌آمیز مدعی شد قوانین توییتر را نقض کرده‌ام و دیگر اجازه استفاده از آن را ندارم و از این به بعد به هیچ پیام، اعتراض یا درخواست من توجهی نخواهد کرد!
یک‌بار دیگر تمام اعتبار و تلاش و هویت مجازی که نتیجه سال‌ها اعتماد به یک سرویس خارجی بود، ظرف چند دقیقه نیست شد. آن هم فقط به خاطر آن‌که فعالیت من به مذاق صاحبان آمریکایی و سعودی توییتر خوش نیامد.
من البته یکی از خوش‌شانس‌ها هستم. در چند ماه گذشته خدمات‌دهندگان آمریکایی از فیسبوک و توییتر گرفته تا گوگل و ردیت با همکاری یکدیگر «تمام» هویت مجازی صدها ایرانی را گرفته‌اند. افرادی را می‌شناسم که ظرف یک هفته حساب‌های ایمیل، فیسبوک، توییتر، یوتیوب و ... خود را از دست داده‌اند. بدتر آن‌که در برخی موارد کل محتوای حساب‌های آنها به‌طور خام منتشر شده است!
اما آیا باید به آنها اعتراض کنیم؟ آیا ما مقصریم که شاید باز هم به همین خدمات نامطمئن اطمینان می‌کنیم؟ خیر، نه ما و نه آنها مقصر نیستیم. مقصر سیاستگذار، مجری و متخصصانی هستند که نتیجه فعالیت‌های نکرده و تعهدات نداشته‌شان وابستگی نزدیک به صددرصدی ما به خدمات ارتباطی خارجی است.
مقصر آنها هستند که هنوز نتوانسته‌اند شبکه ملی ارتباطات را در اختیار مردم بگذارند تا ارتباطات الکترونیکی دولت و شهروندان را از دستبرد خارجی‌ها حفظ کند.
مقصر همان‌هایی هستند که به جای کمک به شکل‌گیری جایگزینی برای تلگرام، وقت و هزینه و تمرکز خود را روی پوسته‌های فارسی آن گذاشتند تا به مسخره‌ترین شکل ممکن ضعف فنی و عدم رشد فناوری ایرانی را بپوشانند.
بگذارید از آنها بپرسیم چه کسی مقصر است که اگر همین فردا تلگرام، ایمیل یا حتی توییتر وزیر ارتباطات، وزیر خارجه، مشاور رئیس‌جمهور و خیلی از مسؤولان دیگر جمهوری اسلامی بسته و محتوای آن به حراج گذاشته شود؟

سید مجتبی موسوی

روزنامه‌نگار