سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بازیهای خوب
مومیایی 3: اولین بازی مهم جوان در سینما در مومیایی 3 ساخته محمدرضا هنرمند است. ترکیب بازیگری فیلم از نقاط قوت این کمدی خوب بود و بازی جوان در کنار بازی متفاوت پرویز پرستویی، مهتاب کرامتی، سیروس ابراهیمزاده و... به چشم میآید. نقش بهروز با آن کلاهگیس و بازیهای کارتونی و فانتزی مبتنی بر میمیک، خوراک جوان بود. آن سالها بازی او شباهت زیادی به جنس بازیهای جیم کری داشت.
صورتی: بازی رامبد جوان در فیلم صورتی ساخته فریدون جیرانی، شاید الان چندان بازی ویژه و مهمی به حساب نیاید، اما در آن سالها که جوان را بیشتر در نقشهایی فانتزی و کمیک میدیدیم، آن جنس بازی و شخصیتی که به دور از اغراقهای کمدی بود، بخش دیگری از تواناییهای جوان را به عنوان بازیگر نشان میداد. در آن فیلم جوان نقش شهرام شباویز، یک کارگردان تئاتر را بازی میکرد که تصمیم میگیرد از همسرش جدا شود، اما آنها میخواهند پسرشان متوجه این جدایی نشود.
گناهکاران : تا اینجا مهمترین و متفاوتترین نقشآفرینی رامبد جوان در سینما، همین فیلم گناهکاران است. او به معنای واقعی کلمه تماشاگری که عادت کرده جوان را همیشه در فضای شوخ و شنگ ببیند، غافلگیر میکند. جوان در عین حال در این فیلم، همراه فرامرز قریبیان - که کارگردانی فیلم را هم بهعهده دارد- یکی از بهترین تیمهای دونفره سینمای ایران را هم شکل میدهند؛ سرگرد تدین (قریبیان) و سرگرد روانگر (جوان)، در این فیلم برای یافتن سرنخ یک جنایت با هم همکاری میکنند، اما وقتی میفهمیم که کارآگاه جوانتر، خودش عامل اصلی ماجراست، دیگر هیچوقت به خندهها و شوخیهای رامبد جوان اعتماد نمیکنیم!
جوان برای بازی خوبش در این فیلم، برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر در سال 91 شد. این البته سرنوشت تقریبا مشترک بسیاری از کمدین هاست و به محض اینکه پس از سالها نقشآفرینی در فیلمهای کمیک، نقشی جدی و متفاوت بازی میکنند، با روی خوش منتقدان و داوران و جوایز روبهرو میشوند. علیرضا خمسه، رضا عطاران و سعید آقاخانی، نمونههایی از این دست هستند که جوایزشان را با نقشهایی جدی به دست آوردند.
آذر، شهدخت، پرویز و دیگران: بازیگری این فیلم بهروز افخمی البته روی کاکل مهدی فخیمزاده و گوهر خیراندیش، بازیگران نقشهای اصلی میچرخد و بار اساسی جذابیت فیلم روی قهر و آشتیها و کشمکشهای این زوج است، اما رامبد جوان با این که نقشی کمرنگتر و بیحاشیهتر دارد و در کنار حرکت میکند، به دلیل بازی درست و بدون هیچ تاکید گل درشتی، به خوبی دیده میشود و در یاد میماند.
رامبد، پشت دوربین
اسپاگتی در هشت دقیقه : اسپاگتی در هشت دقیقه به عنوان نخستین ساخته سینمایی رامبد جوان، ویژگی خاصی نداشت و باید صرفا به آن به عنوان فیلمی برای ورود به عرصه کارگردانی سینما نگاه کرد. فیلم، قصه یک وکیل شلخته و حواسپرت به نام پدرام آرام را روایت میکند که با دخترش در یک برج روزگار میگذراند، اما آشناییاش با گلشید، زندگیاش را تغییر میدهد.
شاید مهمترین نکته درباره بازیگری فیلم، حضور آتیلا پسیانی باشد که پیشتر و در تلویزیون، حضور درخشانی در سریال گمگشته به کارگردانی رامبد جوان داشت.
پسر آدم، دختر حوا: فیلم دوم جوان در سینما به عنوان کارگردان، یک گام رو به جلو برای او به حساب میآید و یک کمدی سرپا و اجتماعی را به تصویر میکشد. فرهود و مینا، دو وکیل جوان بر سر تصاحب دفتر کاری که با کلاهبرداری به آن دو داده شده، به رقابت میپردازند. در این بین ناصر و محبوبه میخواهند از هم جدا شوند. فرهود و مینا وکالت این دو را میپذیرند و رقابتشان وارد دور تازهای میشود.
انتخاب و بازی خوب حامد کمیلی و مهناز افشار در نقشهای اصلی از امتیازات فیلم است. همینطور باید به بازی خوب خود جوان در فیلم اشاره کرد.
ورود آقایان ممنوع: این فیلم نهتنها تا اینجا بهترین و بامزهترین کمدی رامبد جوان در سینما و تلویزیون است، بلکه قطعا یکی از بهترین آثار کمدی سالهای اخیر سینمای ایران هم محسوب میشود. همه چیز این فیلم درست است؛ از فیلمنامه پیمان قاسمخانی تا ترکیب بازیگران و البته کارگردانی جوان. خلاصه یک خطی فیلم و همان خانم مدیر ضد مرد، بستری عالی برای خلق یک کمدی بامزه است و جوان هم به خوبی از این ظرفیت برای فیلمی سراسر خنده استفاده میکند.
شیمی ترکیب رضا عطاران و ویشکا آسایش در نقشهای اصلی عالی از آب درآمده و حتی هنوز هم تماشای آن باعث خنده تماشاگر میشود.
ورود آقایان ممنوع، گیشه بسیار موفقی هم داشت و دومین اثر پرفروش سال 90 بود.
نگار: دقیقا همان غافلگیریای که با تماشای رامبد جوان در گناهکاران اتفاق افتاد، در «نگار» و در کارگردانی جوان هم رخ داد. کمتر کسی فکر میکرد فیلم چهارم جوان بعد از آثار کمیکی چون اسپاگتی در هشت دقیقه، پسر آدم دختر حوا و ورود آقایان ممنوع، اثری همچون نگار باشد. اما فراموش نکنیم حتی آن سه کمدی پیشین جوان هم نسبتی در قصه و روایت با هم نداشتند و متفاوت بودند.
در نگار اما تفاوتها به اوج خود رسید و جوان در کارگردانی، چهره دیگری از خودش نشان داد. قصه خشن دختر جوانی که برای انتقام قتل پدرش، آستین بالا میزند. از جوان بعید بود، اما او به شیوهای متفاوت و هنرمندانه سراغ آن رفت و در مجموع از این آزمون سخت، سربلند بیرون آمد. بازی نگار جواهریان، از نقاط قوت فیلم است. همینطور باید به موسیقی و فیلمبرداری و صحنههای خوش ریتم و اکشن آن هم اشاره کرد.
جوان برای کارگردانی این فیلم، نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر هم شد.
قانون مورفی: طبق شنیدهها و تیزر کوتاهی که از این فیلم منتشر شده، ظاهرا تجربهگرایی جوان در کارگردانی سینما همچنان ادامه دارد و او میخواهد با پنجمین و تازهترین اثرش «قانون مورفی»، باز هم ما را غافلگیر کند. ترکیب بازیگری فیلم هم جذاب و وسوسهکننده است؛ امیر جدیدی، امیر جعفری، رامبد جوان، هادی کاظمی، ارشا اقدسی، سروش صحت و... .
قانون مورفی که از آن به عنوان یک کمدی اکشن نام میبرند، ظاهرا قید حضور در جشنواره فیلم فجر را زده و قرار است بهزودی اکران شود.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد