پلیس هالیوودی به مردم نشان ندادیم!

چرا قالب مینی‌سریال را برای این اثر انتخاب کردید؟ با توجه به عواملی که در کنار هم چیدید و بازیگرانی هم که برگزیدید، فکر نمی‌کنید کار می‌توانست کشش تعداد قسمت‌های بیشتری را داشته باشد؟ همچنان از انتخاب قالب مینی‌سریال راضی هستید؟

ابتدا قرار بود کار 14 قسمتی باشد، اما بعد به دلایل مختلف قرار شد مجموعه را در قالب دو فصل هفت قسمتی بسازیم و فصل اول آن در هفته پلیس امسال روی آنتن برود؛ اما به دلیل برخی اختلافات، این اتفاق نیفتاد.

چه دلایلی؟

بهتر است این را از تهیه‌کننده بپرسید؛ چون اختلاف بین سیمافیلم و تهیه‌کننده بود.

و سرنوشت فصل دوم به چه صورت است؟ آیا ساخته شده؟

زمان دقیقی برایش مشخص نشده و هنوز ساخته هم نشده است.

آثار پلیسی جزو آن دسته موضوعاتی هستند که عموما تکراری نمی‌شوند و همیشه سوژه‌ای برای روایت کردن وجود دارد. بر این اساس معتقد نیستید علاوه بر این 14 قسمت، همچنان می‌شود مجموعه را ادامه داد؟ در این خصوص صحبتی شده است؟

من چنین صحبتی نکرده‌ام. فعلا فقط در خصوص این دو فصل تصمیم گرفته‌ایم و در واقع فیلمنامه فصل دوم از هم‌اکنون آماده است. قصه فصل دوم هم داستان همین شخصیت‌هاست و بر پایه داستانی پیش می‌رود که در همین فصل اتفاق می‌افتد و در فصل بعد ادامه پیدا می‌کند. در واقع داستان این پرونده بسته شده و پرونده دیگری در ادامه‌اش باز می‌شود.

ساخت فصل اول چقدر طول کشید؟

دو ماه فیلمبرداری کردیم.

چه شد سراغ انتخاب این سه بازیگر اصلی (فرهاد قائمیان، امیررضا دلاوری و برزو ارجمند) رفتید؟

می‌خواستیم سه شخصیت اصلی‌مان متفاوت از هم باشند. فرهاد قائمیان را از ابتدا به عنوان فرمانده انتخاب کردیم. امیررضا دلاوری را از قبل می‌شناختم. می‌دانستم ورزش می‌کند و با توجه به این‌که نقش پلیسی را دارد که اسلحه نمی‌کشد، آمادگی جسمانی‌اش برایم مهم بود. برزو ارجمند هم شخصیتی است که اصلا پلیس نیست و به دلیل تمایل شخصی دوره می‌بیند و به پلیس می‌پیوندد.

در واقع به نظر می‌رسد خودخواسته سراغ یک چینش تکراری رفتید. چون شبیه به این ترکیب (حضور یک فرمانده جدی، مامور میانه‌رو و فرد شوخ‌طبع) را پیش از این در مجموعه‌ها و فیلم‌های دیگر هم دیده بودیم.

بالاخره همه فیلم‌های پلیسی یک‌سری فرمول‌های اولیه دارند.

استقبال مخاطبان را چطور دیدید؟ با وجود این‌که این مجموعه بلافاصله پس از بانوی عمارت روی آنتن رفت، اما چندان دیده نشد و توجه ویژه‌ای را به خود جلب نکرد. خودتان دلیل این قضیه را در چه می‌دانید؟

شما آمارتان را از کجا آورده‌اید؟

اطرافیانی که می‌دانم تلویزیون را دنبال می‌کنند...

خب اطراف شما وضع آن‌طور است؛ در اطراف من همه مجموعه را می‌بینند و می‌گویند سریالی است که از همان قسمت اول مخاطبان را جذب کرده است. نظرات مخاطبان در صفحه اجتماعی‌مان هم موجود است و می‌توانید به نظراتشان مراجعه کنید و تمامش را بخوانید. ضمن این‌که سفارش دهنده‌ها خیلی راضی هستند و گفته‌اند موافق ادامه مجموعه هستند، چون مجموعه ما شخصیت‌هایی واقعی دارد؛ هرکدامشان خانواده‌ای دارند و مثلا یکی با باجناقش مشکل دارد و رابطه این سه‌نفر با هم نیز طبیعی است. تابه‌حال در کمتر سریال پلیسی دیده بودیم که یک پلیس با پشت دست توی دهان متهم بکوبد و بعد سرهنگ بازخواستش کند و بگوید حق نداشتی این کار را بکنی. اینها عبور از خط قرمزهایی هستند که این سریال را متفاوت کرده است.

نظارت ناجی هنر چطور بود؟ آیا از طرفشان کسی بود که در هر سکانس حضور داشته باشد و مشکلات را همانجا بگوید و راهنمایی بدهد؟

بله؛ کارشناس همیشه هست و نظر می‌دهد. به هر حال به تعامل می‌رسیم و همدیگر را راضی می‌کنیم. در خصوص بعضی صحنه‌ها پلیس مخالف بود و معتقد بودند باید حذف کنیم، اما ما پای کارمان ایستادیم و صحبت کردیم و در تعامل با مدیر ناجی هنر، گفتیم اگر از ممیزی‌ها عبور نکنیم، مجموعه به آن صورت دیده نخواهد شد. خودشان هم بر اساس بازتاب‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که پخش شدن برخی صحنه‌ها خوب است و اشکالی هم ندارد، چون مردم استقبال می‌کنند. الان گشت پلیس با کمترین میزان سانسور از طرف تلویزیون و ناجی هنر پخش می‌شود.

خیلی وقت‌ها در مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی می‌بینیم تصویری که از پلیس نمایش می‌دهند، تصویری به اصطلاح هالیوودی است و از واقعیت دور. شما در این مجموعه چقدر تلاش کردید از آن تصویر کلیشه‌ای دور شوید و تصویر درست پلیس ایرانی را نمایش دهید؟

ما تمام تلاشمان را کردیم تا تصویری باورپذیر از پلیس به نمایش بگذاریم. تنها مشکلمان کم بودن قسمت‌ها بود؛ وگرنه ایده‌های زیادی داشتیم. به عنوان مثال، پلیس به صورت روزمره از کوادکوپتر استفاده نمی‌کند و این‌طور نیست که همیشه در ماشین داشته باشد؛ این قضیه پیشنهاد ما بود.

در این نوع آثار می‌بینیم تاکید بر استفاده پلیس از فناوری‌های روز دنیا است؛ به عنوان مثال در مجموعه شما که با فرمانده‌شان به صورت تماس تصویری صحبت می‌کنند...

مگر خود شما با دوستانتان تماس تصویری نمی‌گیرید؟ این که فناوری عجیبی نیست. اتفاقا خیلی هم دم دستی است!

بله؛ ولی برای خیلی از مخاطبان این سؤال ایجاد می‌شود که مگر پلیس ما واقعا از همه این فناوری استفاده می‌کند؟

ما از همه امکانات پلیس در مجموعه استفاده نکردیم؛ وگرنه شما اثر ما را هم هالیوودی می‌نامیدید. ما حداقل‌ها را استفاده کردیم. استفاده از کوادکوپتر اتفاق عجیبی نیست؛ این روزها کوادکوپترهایی هستند که به گوشی تلفن‌همراه وصل می‌شوند و قیمت زیادی هم ندارند و از اسباب‌بازی‌فروشی‌ها هم می‌شود تهیه‌اش کرد. فقط خواستیم بگوییم می‌شود از این امکانات بهینه استفاده کرد؛ این‌که بعضی پلیس‌ها از این امکانات استفاده نمی‌کنند یا کم استفاده می‌کنند، نکته دیگری است. باید به یک نکته هم توجه کنیم. پلیس نیروی اجرایی کشور است و خیلی وقت‌ها دستوری برای اجرا کردن می‌گیرد که ممکن است خودش هم با آن موافق نباشد. چیزی که در درجه اول اهمیتشان است، امنیت کشور است و برای این قضیه آموزش دیده‌اند. به عقیده خود من، پلیس قشر مظلومی در کشور است.

در حین ساخت مجموعه و در تعاملی که با پلیس داشتید به این قضیه رسیدید یا نه، اصلا این رویکرد و نگاه شما به پلیس عامل ساخت این مجموعه بود؟

من پیش از این هم فیلم پلیسی ساخته بودم و با آنها آشنایی داشتم. من هم در مواردی از عملکرد پلیس ناراضی هستم، ولی ما پشت صحنه را نمی‌بینیم، فقط پلیسی که حکم را اجرا می‌کند، در نظر می‌گیریم و مقصرش می‌دانیم. ببینید، پلیس نیروهای گشت ویژه را قبلا هم داشته است؛ برای مدتی ملغی شد و حالا دوباره به دنبال احیای این بخش پلیسی هستند. 110، محدوده اختیارات کمی دارد، تحقیقات اولیه را انجام و بعد به آگاهی ارجاع می‌دهد. خود آگاهی با دایره وسیعی از مشکلات و موضوعات مواجه است و از پرونده‌ دزدی‌های کوچک تا قبل عمد به آن‌جا فرستاده می‌شود. بنابراین محدوده اختیارات 110 را بالاتر بردند تا بتوانند تحقیقات بیشتری انجام بدهند و پرونده‌ها بعد به آگاهی فرستاده بشوند. در واقع گشت پلیسی که ما در این مجموعه تعریف می‌کنیم، همین کار را انجام می‌دهد. این مجموعه می‌خواهد زمینه این اتفاق را آماده‌تر کند.

بر این اساس مخاطبان اصلی‌تان را مخاطبان عام تلویزیون در نظر گرفته‌اید یا مسؤولان پلیس و نیروی انتظامی کشور؟

بخش اصلی مخاطبان ما قطعا مردم هستند؛ بخش دیگر مسؤولان پلیس و دیگر مسؤولان کشورند که نسبت به نیروهای پلیس، آگاهی بیشتری کسب کنند و هدف ناجی هنر هم همین بوده که بتواند تاثیری بر این قضیه داشته باشد.

زهرا غفاری

رسانه