رادیو، شریف‌ترین رسانه است

با این حال از ابتدای سال 96 طی بخشنامه‌ای که هرگز علت و دلیل منطقی آن را نمی‌فهمم چیست و از طرف سیاستگذاران فرهنگی سازمان طراحی و مهندسی شد، دیگر زمینه ساخت آن‌گونه آثار (آثار غیرایرانی) فراهم نبود و امکانش را از دست دادیم. قرار شد صرفا آثار ایرانی ساخته و تولید شود و تنها راه همکاری و ادامه فعالیت‌هایم را با رادیو بر آن دیدم که به متون کهن و باارزش و فاخری بپردازم که روی آنها کار نشده بود و «هزارویک شب» یکی از آنها بود. دوستانی را به عنوان تنظیم‌کننده معرفی و جلدهای متفاوت را بدان‌ها سپرده و بعد از تنظیم و پیرایش و پالایش‌شان، ارائه و مشغول ضبط شدیم . این روند از تیرماه 96 شروع شد و تا امروز ادامه پیدا کرده است و بیش از 180 قسمت از این اثر ارزشمند را ضبط کرده‌ایم. شایان ذکر است از حضور تهیه‌کننده فهیم و خلاق (محمد مهاجر)، صدابردار محترم (علی حاجی‌نوروزی)، افکتور زحمتکش و جوان (نرگس موسی‌پور) و عزیزان هنرمندی نظیر خانم‌ها مهین نثری، ژاله علو، صدیقه کیانفر و سروران دیگری که از ذکر نامشان معذورم ـ چراکه در این سیاهه نمی‌گنجد ـ هم بهره‌مند بودم که بدون وجود آنها این مهم محقق نمی‌شد.

بی‌گمان فضاسازی‌ها، نوع قصه‌ها و ظرفیت دراماتیک اثر، کاری ارزشمند و پرکشش را برای مخاطبان رادیو فراهم می‌کند؛ تردید ندارم این نمایش‌های جذاب و شنیدنی مخاطبان رادیو را پای رادیوهایشان خواهد نشاند تا هر شب قصه‌های این مجموعه را که به نام «هزار افسان» ضبط و ساخته شده است، دنبال کنند. ظرفیت این مجموعه پنج جلدی (ابراهیم اقلیدی)، 50 قصه پنج قسمتی برای هر جلد و در مجموع 250 قسمت در کل خواهد بود. جا دارد از تنظیم‌کنندگان این مجموعه پرزحمت خانم‌ها لیدا جدائیان، باران امیرحسینی، سمیرا شکوهی و آقای عباس شادروان تشکر و قدردانی کنم.

هنوز به نظرم رادیو شریف‌تر و مظلوم‌تر از سایر رسانه‌هاست. با کمترین و نازل‌ترین بودجه، ارزشمندترین آثار در این رسانه شنیداری ساخته شده و هنوز هم اگر زمینه‌اش فراهم باشد، می‌تواند ساخته شود. البته با تغییر رویه مدیریت کلان سازمان و نگاه منطقی، مهربانانه و درست‌تر نسبت به این سخت‌ترین نوع تولید رادیویی یعنی «نمایش». باز هم یادآور می‌شوم اگر قرار بود این سریال در تلویزیون ساخته شود، باید بودجه‌ای حداقل ده ساله را بابتش هزینه می‌شد؛ آن هم نه با تکنیک فضاسازی و شکلی که در رادیو ممکن است و در تلویزیون و رسانه‌های تصویری ما هنوز علم و تکنولوژی‌اش را نداریم. این در حالی است که با بودجه‌ای بسیار نازل این مجموعه در رادیو ساخته شده و دارد می‌شود و می‌تواند مخاطبان میلیونی داشته باشد. امیدوارم از طرف مدیران وقت قدر هنرمندانی که در سخت‌ترین شرایط دست به تولید چنین پروژه باارزشی زده‌اند دانسته شود. در همین‌جا دست یک‌یک همکاران عزیزم را که در فواصل متفاوت چه بلند و چه کوتاه در نقش‌های گوناگون تنهایم نگذاشتند، می‌فشرم.

میکائیل شهرستانی

کارگردان نمایش هزار افسان