روی نام آیرین آرتونیان و همه هم‌نسل‌هایش می‌توان لقب‌های زیادی گذاشت. «نسل سوخته بسکتبال بانوان»، «نسل طلایی بسکتبال بانوان» یا «ستاره‌های گمنام ورزش ایران.» این القاب نشان می‌دهد که آیرین آرتونیان و دیگر بازیکنان بسکتبال بانوان چه فرصت‌هایی را در سال‌های اخیر از دست دادند و چقدر استعدادهایشان به هدر رفت.
کد خبر: ۱۰۷۹۵۷۴

بسکتبال بانوان ایران به‌دلیل استاندارد نبودن نوع پوششی که داشت سال‌ها از سوی فیبا (فدراسیون جهانی بسکتبال) از حضور در میادین رسمی و بین‌المللی محروم بود. در واقع فیبا نوع پوشش اسلامی بازیکنان زن بسکتبال را قبول نداشت اما پس از سال‌ها رایزنی و مذاکره بالاخره فدراسیون جهانی رضایت داد که تیم ملی بسکتبال بانوان به صورت آزمایشی در رقابت‌های رسمی شرکت کند و این شد که تیم ملی بانوان ایران پس از سال‌ها در یک تورنمنت بین‌المللی شرکت کرد. آیرین آرتونیان یکی از چهار بازیکنی بود که در بسکتبال سه نفره ترکمنستان به میدان رفت و بعد از این بازی‌ها از تیم ملی بسکتبال بانوان خداحافظی کرد. او در گفت‌وگویی با جام‌جم آنلاین در پاسخ به این پرسش که آیا بسکتبال بانوان حالا می‌تواند به حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا هم فکر کند، می‌گوید:

سن من که دیگر قد نمی‌دهد. الان همین نوجوانانی که می‌خواهند به رقابت‌های زیر 16 سال قهرمانی آسیا بروند، می‌توانند امیدوار باشند که روزی در قهرمانی بزرگسالان آسیا بازی کنند. البته باید سرمایه‌گذاری کلانی صورت بگیرد. الان سطح رده بزرگسالان ما به‌گونه‌ای است که بتوان برای موفقیت در آسیا امیدوار بود.

آرتونیان اعلام کرد: قصد بازی کردن در لیگ فصل جاری را ندارد و می‌خواهد مربیگری را ادامه دهد. او می‌گوید: ده سال در بسکتبال سابقه قهرمانی دارم و فقط یک بار نایب قهرمان شدم. به آخرین آرزویم در بسکتبال رسیدم و لباس تیم ملی را در یک میدان رسمی بر تن کردم.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها