شکار مدال در لحظه سقوط

او با اشاره به اتفاق روز آخر رقابت‌ها و این که چطور شد دختران ایران برنز بازی‌ها را گرفتند، می‌گوید: با توجه به این که رکورد نسبتا خوبی داشتم، اما از کسب مدال ناامید شده بودم. ما به عنوان تیم چهارم وارد مرحله فینال شده بودیم و احتمال مدالمان با توجه به قدر بودن رقبا زیاد نبود. قرار شد با هم متحد شویم و تلاش کنیم و نتیجه را به خدا بسپاریم. در مرحله قبل مقابل اندونزی یکی از بچه‌ها سنسور رو نزد و خطا داد و شانس اول دومی را از دست دادیم. حریف ما تیم قزاقستان بود و هر سه نفر، رکوردهای خوبی داشتند. این بار همان اتفاق اشتباه برای قزاقستان پیش آمد و ما با صعود‌های خوبی که داشتیم، در آخرین لحظه مسابقات توانستیم مقابل قزاق‌ها پیروز شویم و مدال برنز بگیریم. این مدال که در اوج ناامیدی به دست آمد، برای من غیرمنتظره و خوشحال‌کننده بود و بخش کوچکی از فشار و ناراحتی نتایج انفرادی و زحماتمان جبران شد.

اسماعیل‌زاده که بتازگی از مسابقه‌های ایتالیا بازگشته، درباره تمرینات و مسابقه‌های سنگ‌نوردی می‌گوید: در تمام لحظه‌های تمرینم، تنها چیزی که می‌بینم هدفم است و تصویرسازی لحظه پیروزی. با همین انگیزه، فشار تمرینات را تحمل می‌کنم و درد و سوزش دست‌های زخمی‌ام برای من لذتبخش می‌شود.

ملی‌پوش سنگ‌نوردی و رکورددار سنگ‌نوردی سرعت زنان ایران، دست‌هایش بعد از مسابقه پایانی به دلیل تاول‌هایی که با گرفتن گیره‌ها و زخم‌هایی که به دلیل چنگ انداختن با قدرت و سرعت به گیره‌ها داشت احساس ناراحتی می‌کرد. او می‌گوید: حس می‌کنم درد، ضعفی است که به شکل زخم از بدنم خارج می‌شود و مرا قوی تر می‌کند. برای یک سنگ‌نورد، لذت مدال در اوج بلندی به همه این زحمات‌ها می‌ارزد. زمان مسابقه که می‌شود، سعی می‌کنم سختی‌های تمرین را به خاطر بیاورم و به همین دلیل در روز مسابقه با تمام وجودم تلاش می‌کنم تا بهترین عملکردم را داشته باشم.

اسماعیل‌زاده درباره لذت سنگ‌نوردی با وجود مشکلاتی که دارد، ادامه می‌دهد: رشته ما سختی‌های خاص خودش را دارد و به دلیل متفاوت بودنش، دوستش دارم. چون خیلی‌ها آمدند، اما ادامه ندادند. در این رشته کسی موفق است که وسط راه جا نزند و تا آخرش ادامه بدهد، با وجود هر سختی یا کم و کاستی که دارد. هیچ پیروزی در دنیا آسان به دست نیامده و پشتش هزاران فراز و نشیب است.

ویژگی‌های دیگری که سنگ‌نوردی به انسان می‌دهد، از زبان اسماعیل‌زاده این‌گونه بیان می‌شود: سنگ‌نوردی، آدم‌ها را نه فقط جسمی بلکه روحی و روانی قوی می‌کند و می‌تواند از یک آدم ضعیف و ترسو یک آدم شجاع بسازد. چون ماهیت اصلی این ورزش رقابت انسان با خودش است و عبور از مرز محدودیت‌های ذهنی در قالب صعود و رسیدن به تعالی خود. سنگ‌نوردی بی‌انتهاست و نامحدود.

قهرمان سنگ‌نوردی آسیا صحبت‌هایش را با نقل‌قول یکی از فاتحان اورست پایان می‌دهد و می‌گوید: این حرف ادموند هیلاری (نخستین فاتح اورست) همیشه در ذهنم است که پس از موفق نشدن در صعود به اورست خطاب به این قله گفته بود: تو یک کوهی و نمی‌توانی رشد کنی، اما من انسانم. قوی‌تر برمی‌گردم و تو را فتح می‌کنم.

طلا و برنز ایران در سنگ‌نوردی در آسیا

بیست و پنجمین دوره رقابت‌های سنگ‌نوردی قهرمانی آسیا در تهران به پایان رسید و تیم ملی سنگ‌نوردی ایران با مجموع سه مدال طلای رضا علیپور در بخش سرعت انفرادی و مدال نقره (حمیدرضا توزنده جانی، محمدرضا احتشام‌نیا، احسان اسرار) در بخش سرعت امدادی مردان و مدال برنز سرعت (فرناز اسماعیل‌زاده، اعظم کرمی، حدیث نظری) در جایگاه سوم رتبه‌بندی تیم‌ها قرار گرفت. تیم‌های ژاپن و اندونزی به ترتیب با 10 و هفت مدال در جایگاه اول و دوم جدول ایستادند.

تیم ایران در دو بخش لید و بولدرینگ موفق به کسب مدال نشد و در بخش زنان، مدال برنز امدادی تنها مدال کسب شده سنگ‌نوردان بود.