به گزارش جام جم آنلاین ، آنها با احترام درباره کادر فنی صحبت می کنند و تاکید می کنند که در رابطه با کنار گذاشتنشان از تیم ملی فقط سکوت خواهند کرد و البته آرزوی موفقیت برای تیم ملی هم دارند. اما در این میان برخی تاکید دارند که خودشان از مدت ها قبل تصمیم به بازنشستگی گرفته بودند که یکی از آنها فرانک بابلیان است. فرانک در حالی از والیبال کنار می کشد که فقط 25 سال دارد. او تازه عروس والیبال بانوان محسوب می شود و به همین دلیل از تیم ملی کنار کشیده است چرا که احساس می کند زندگی مشترک با حضور مداوم در اردوهای تیم ملی خیلی برای او سخت و اصلا غیر ممکن است. حالا او بین زندگی مشترک و تیم ملی والیبال اولی را انتخاب کرده است. گفت و گو با این بازیکن که یکی از برترین بازیکنان والیبال بانوان در سال های اخیر بود را در ادامه می خوانید:
شما به تازگی بازنشستگی خودتان را از تیم ملی والیبال بانوان اعلام کردید، چه شد که این تصمیم را گرفتید؟
این تصمیم قلبی من نبود چرا که از جان و دل تیم ملی را دوست دارم و برایش بسیار زحمت کشیدم. 10 سال از زندگی ام را در تیم ملی گذراندم اما اکنون شرایط من به گونه ای است که از هم لحاظ کاری و هم از لحاظ زندگی مشترک تصمیم به کناره گیری از تیم ملی گرفتم. این تصمیم قلبی نبود و واقعا مجبور بودم.
بازنشستگی شما فقط از رده ملی است ؟
بله . من تیم ملی را دیگر نمی توانم همراهی کنم اما در رقابت های باشگاهی حضور خواهم داشت. اردوهای تیم ملی حداقل سه ماه طول می کشد و هیچ استراحتی هم وجود ندارد. من اکنون کارمند شهرداری اصفهان هستم و حضور در تیم ملی باعث مشکل شده بود. البته من میخواهم زندگی مشترکم را آغاز کنم و برای اینکه به کارهایم در اینباره برسم به زمان نیاز دارم.
اعلام کناره گیری شما از تیم ملی والیبال بانوان بعد از بازگشت از رقابت های قهرمانی آسیا اتفاق افتاد. خیلی ها نسبت به عنوان نهمی ایران در این رقابت ها انتقاد کردند، شما به عنوان یکی از بازیکنان با تجربه تیم ملی والیبال بانوان حق را به منتقدان می دهید؟
خیر. انصاف نیست که مردم ما داخل خانه نشسته اند و فقط از روی نظر و ایده های خودشان حرف می زنند. برای نخستین بار ایران گروه بسیار سختی در این رقابت ها داشت و با قهرمان آسیا همگروه بود. چین تایپه هم مقام سوم آسیایی را در کارنامه دارد که یکی دیگر از تیم های همگروه ما بود. از گروه ما فقط دو تیم به جمع هشت تیم برتر رقابت ها راه پیدا می کرد. ما مقابل چین تایپه خیلی خوب بازی کردیم و سه بر یک مقابل این تیم قدرتمند باختیم ، آن هم با پوئن های 22 بر 25. مشکل دیگر این بود که ما چند بازیکن با تجربه تیم را به همراه نداشتیم.اینها همه در روند بازی ما تاثیر گذار بود.
احتمال این وجود دارد که فرانک بابلیان تصمیم بگیرد به تیم ملی والیبال بانوان برگردد؟ ورزشکارانی که پس از خداحافظی دوباره تصمیم به بازگشت می گیرند خیلی زیاد هستند.
من این تصمیم را گرفتم و دیگر به تیم ملی برنمی گردم. خیلی دوست دارم برگردم اما شرایط زندگی به من اجازه نمی دهد. اما دلم با تیم ملی است، با بازیکنانی که با دل و جان از صبح تا شب در تیم ملی زحمت می کشند. مردم ما کم لطف هستند که از تیم ملی والیبال بانوان ایران انتقاد می کنند. امیدوارم روند رو به رشد والیبال بانوان ادامه پیدا کند. من امیدوارم که در چند سال آینده والیبال بانوان ایران حتما جز مقام آوران آسیایی شود.
به نظر شما راهکار برای ارتقای سطح والیبال بانوان ایران چیست؟
برای رقابت های قهرمانی آسیا اردوها خیلی دیر شروع می شود. بعد از انقلاب نخستین گروهی که به تیم ملی نوجوانان دختر ایران دعوت شدند گروه بازیکنانی بود که من هم جزو آنها بودم. خب مشخص است که ما چقدر دیر شروع کرده ایم. ما باید روی بخش پایه تمرکز بیشتری داشته باشیم. پایه ما قوی نیست. بسیاری از کشورهایی که در سطح والیبال بانوان آسیا حرف های زیادی برای گفتن دارند کانون ها و مدارس جداگانه ای برای والیبال پایه خود در نظر گرفته اند. آموزش تکنیک و تاکتیک نیز موضوعی ثابت و مشابه در همه جاست اما متاسفانه در ایران هر مربی برای خودش یک نظر و ایده دارد. این اتفاقات باعث می شود یک بازیکن والیبال خوب رشد پیدا نکند . امیدوارم که این موارد درست بشود. باید جوانگرایی شروع شود.
خیلی ها اعتقاد دارند یکی از دلایل پیشرفت والیبال بانوان استفاده از مربی خوب خارجی است. شما هم چنین نظری دارید؟
ما مربیان خیلی خوبی در ایران داریم، مثل شعبانیان، شریف زاده، صادقی و مربیان دیگر. اینها مربیان خیلی خوبی هستند که سطح بالایی دارند اما مربی خارجی چون ممکن است تغییری را در تیم به وجود بیاورد خیلی خوب است. از طرفی بازیکنان به این نتیجه می رسند که فدراسیون برای آنها ارزش قائل شده و برایشان مربی خارجی آورده است. مربیان آسیای شرقی از جمله مربیان تایلندی تکنیک و تاکتیک های قدرتهای برتر این منطقه را دراختیار دارند و با حضورشان در والیبال بانوان ایران می توانند تاثیر گذار باشند. البته مربی خارجی برای رده بزرگسالان چندان مثمر ثمر نیست. چرا که بازیکنان دیگر شکل گرفته اند. حضور مربی خارجی در کنار این بازیکنان فقط تاثیر کمی بر روی بهبود عملکرد فنی آنها خواهد داشت. مربیانی از چین ، ژاپن و کره جنوبی می توانند به والیبال بانوان ایران کمک کنند.
خودتان هم به مربی گری علاقه دارید؟
بله علاقه دارم ولی در حال حاضر نمی توانم. قطعا در آینده مربی گری در یک باشگاه و یا یک کانون را در برنامه هایم دارم.
برنامه شما برای فصل بعد چیست، برای کدام تیم بازی خواهید کرد؟
هنوز چیزی مشخص نیست اما خیلی دوست دارم به تیم شهرم یعنی ذوب آهن کمک کنم.
تاثیرگذارترین فردی که در پیشرفت والیبال شما نقش داشته چه کسی بوده است؟
خواهرم و پس از آن خانم کرباسی که جز نخستین مربیان من بودند واقعا تاثیر زیادی روی پیشرفت من داشتند اما کسی که من را از یک اسپکر به پاسور تبدیل کرد خانم میترا شعبانیان بود. خانم ها صادقی و شریف زاده هم تاثیر زیادی بر روی پیشرفت فنی من در تیم ذوب آهن داشتند. آنها به من میدان بازی دادند و به من کمک کردند که به یک بازیکن خوب تبدیل بشوم.
با توجه به اینکه از رده ملی کنار کشیده اید دیگر تمام اهداف باقی مانده شما در والیبال به رده باشگاهی خلاصه می شود. به عنوان یک بازیکن حالا دیگر چه هدفی دارید؟
مربی گری اکنون مهم ترین هدف من است. دلم میخواهد تجاربی را که در تیم ملی والیبال به دست آوردم در اختیار بازیکنان کم سن و سال بگذارم. آرزوی من این است که تکنیک های صحیح را به دیگران آموزش بدهم.
سخن پایانی شما را هم می شنویم.
آرزو دارم که تیم ملی والیبال بانوان در آینده موفقیت های بزرگی به دست بیاورد و جز مقام آوران آسیایی شود هر چند کار بسیار سختی است چرا که برترین های والیبال جهان در واقع در آسیا حضور دارند.
هیلدا حسینی خواه /جام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد