پدیده هندبال اروپا در سال 2016

استکی: حال خوبم را به بارسلونا ترجیح دادم

محمدجواد معنوی‌نژاد، لژیونر ایرانی در تیم والیبال ایتالیا:

باند باز نیستم باند پیچم!

مسافر ایتالیا و شهر وروناست. امروز در 22 سالگی و در گفت‌وگو با ما 11 سالگی‌اش را مرور کرد. زمانی که تشویق‌های پدر سبب شد با سعید معزی و حسن افغان والیبال را در اصفهان آغاز کند. سال 90 در اردوی استعدادیابی فدراسیون والیبال و در تیم نوجوانان شرکت کرد و از همان ابتدا استعدادش را به رخ کشید و عضو تیم والیبال نوجوانان ایران شد. بعدها تیمی که قهرمان نوجوانان آسیا شد کاپیتانش، محمدجواد معنوی‌نژاد بود.
کد خبر: ۱۰۴۸۷۵۱
باند باز نیستم باند پیچم!

محمدجواد معنوی‌نژاد در رقابت‌های جوانان جهان در سال 2015 به درخشش خود ادامه داد و امتیازآورترین بازیکن رقابت‌ها لقب گرفت.

اسلوبودان کواچ نخستین کسی بود که این جوان بلندبالا را به تیم ملی دعوت کرد و او اینک روند باثبات پیشرفت در تیم ملی را طی می‌کند.

موفقیت با تیم‌های رده‌های سنی، درخشش در لیگ برتر به همراه پیکان و سپس حضور در لیگ جهانی، معنوی‌نژاد را به عنوان یکی از خوب‌های والیبال ایران در عرصه والیبال دنیا معرفی کرد تا این‌که پیشنهاد تازه‌ای به دستش رسید.

باشگاه ورونا ایتالیا از ستاره جوان و پدیده والیبال ایران دعوت کرد. معنوی نژاد برای ادامه دادن مسیر پیشرفتش به این پیشنهاد پاسخ مثبت داد و روانه ایتالیا شد.

ورونا کجاست؟

در شمال ایتالیا و یکی از شهرهای تاریخی است که در کنار والیبال، جاذبه‌های گردشگری زیادی دارد.

چرا ایتالیا؟

من می‌خواهم پیشرفت کنم و به‌دنبال تجربیات جدید هستم. ایتالیا یکی از بهترین‌های والیبال جهان است و جا برای پیشرفت من دارد. من همیشه برای رسیدن به هدف تلاش می‌کنم.

لیگ ایتالیا؟

بهترین لیگ جهان. یک برند واقعی در والیبال دنیاست. در این لیگ ابتدا تلاش خودم و رقابت با بهترین‌های جهان برای من لذتبخش و جذاب خواهد بود.

جایگاه ورونا؟

این تیم در سال 2005 تاسیس شده است و فصل گذشته با کسب 50 امتیاز در جایگاه پنجم جدول رقابت‌های سری A لیگ ایتالیا قرار گرفت.

پیشنهادهای دیگر؟

داشتم، اما برای لژیونر شدن ایتالیا بهترین جاست. سال گذشته هم به من پیشنهاد شده بود، اما به دلایلی نتوانستم این پیشنهاد را قبول کنم.

چرا؟

سن من کم بود و با پیکان قرارداد داشتم. برای بازی کردن در سطح لیگ ایتالیا باید تجربه بیشتری داشت. از طرفی نمی‌توانستم وسط بازی‌ها تیم خودم را رها ‌کنم. ما در کورس قهرمانی بودیم و این کار اخلاقی نبود.

با گربیچ حرف زدی؟

با گربیچ سرمربی تیم صربستان و سرمربی تیم ورونا به‌طور مستقیم برای قراردادم حرف نزدم، اما زمانی که همراه تیم ملی صربستان در تهران بود ترتیب کارهای انتقالم داده شد.

مشورت؟

برای پیوستن به ورونا با مربیان تیم ملی بخصوص سعید رضایی که سابقه حضور در لیگ ایتالیا را داشت و سعید معروف مشورت کردم و با آشنایی کامل روی تیم‌های ایتالیایی تصمیم به لژیونر شدن گرفتم.

لژیونرهای ایرانی در ایتالیا؟

من پس از بهنام محمودی و سعید رضایی به عنوان نماینده والیبال ایران به لیگ ایتالیا وارد می‌شوم و با من می‌شویم سه نفر. این دو پیشکسوت راه بازیکنان ایرانی را به اروپا باز کردند و امیدوارم من هم بتوانم بازیکنان جوان را به لیگ ایتالیا معرفی کنم.

سخت‌ترین کار؟

دوری از خانواده، اما برای پیشرفت باید این سختی را به جان بخرم و تحمل کنم. طبیعی است که ماندن در ایران برایم خیلی راحت باشد، اما ورونا تاثیر بیشتری روی آینده والیبال من خواهد گذاشت.

خوش‌آمدگویی ورونا؟

آنها در سایت باشگاه با انتشار عکسی از من به من خوش‌آمد گفتند. قراردادم یک فصل است، اما قابل تمدید.

پول آنها؟

خیلی کمتر از ایران، اما سطح لیگ ایتالیا بالاست و چون به پیشرفتم فکر می‌کنم دوست دارم با قرارداد پایین‌تر بازی کنم. اگر همه چیز پول بود در ایران می‌ماندم.

حاشیه داری؟

تاکنون که نداشتم و دوست ندارم داشته باشم زیرا برای پیشرفتم مانع بزرگی است. هرگز روی موضوعاتی غیر از مسائل فنی تمرکز نمی‌کنم.

مثل باندبازی در تیم ملی؟

این پرسش‌ها را اصلا جواب نمی‌دهم. باند من موقع آسیب‌دیدگی کمکم می‌کند تا با دست و پای باند پیچی شده بتوانم بازی کنم. به عبارتی من
باندباز نیستم، باندپیچم. (خنده)

کولاکوویچ؟

راه ما با ایگور کولاکوویچ تازه آغاز شده است و باید به یک مربی حرفه‌ای وقت داد تا تفکراتش را پیاده کند.

نیمکت‌نشینی؟

بستگی به مربی دارد. این که بازی کنم یا روی نیمکت بنشینم نظر مربی است، اما من همیشه تمرین می‌کنم و تشنه بازی کردنم.

المپیک؟

خاطره تلخی بود نمی‌خواهم یادآوری شود. از تیم ملی که راهی المپیک بود خط خوردم و ناراحت شدم، اما اعتراضی نکردم.

مشوق؟

پدرم بود. موفقیت‌هایی که تاکنون به‌دست آورده‌ام را مدیون پدرم هستم. پدرم والیبالیست بود و مرا از دوران کودکی در مسیر درست این ورزش قرار داد.

هدف؟

قهرمانی با تیم ایران در المپیک یا فتح یکی از سکوهای سه‌گانه.

پایان؟

می‌خواهم سفیر والیبال ایران در ایتالیا باشم و قدرت جوانان ایرانی را به همگان در اروپا نشان بدهم.

محمد رضاپور - روزنامه‌نگار

ضمیمه چمدان جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها