جاه طلبی امارات در غارت یخ‌های قطبی

با توجه به پیش‌بینی‌ها مشخص شده که امارات در ربع قرن آینده برای تأمین آب مورد نیاز خود باید دست به کار بزرگی بزند که یدک کشیدن کوه یخ از جنوبگان را می‌توان به عنوان یکی از جاه‌طلبانه‌ترین تلاش‌های بشر برای مقابله با کمبود آب به شمار آورد. این قطعات عظیم یخی از جزیره‌ای موسوم به هیرد (Heard) جدا خواهند شد. این جزیره فاصله حدود هزار کیلومتری از محدوده اصلی جنوبگان دارد. امارات برنامه ریزی دقیقی انجام داده که طی آن، کوه‌های یخی به جزیره فجیره منتقل خواهد شد. این نقل و انتقال هیجان انگیز در مسافتی به طول 8000 کیلومتر انجام می‌شود.

مقامات اماراتی مدعی هستند، از این طریق، می‌توان آب آشامیدنی مورد نیاز برای حدود یک میلیون نفر را به مدت پنج سال تأمین کرد. این یعنی حداقل نگرانی از بابت تأمین آب یک دهم جمعیت امارات در پنج سال وجود نخواهد داشت، اما همزمان یک نگرانی بزرگ دیگر شکل گرفته است: بسیاری بر این باورند که این اقدام امارات، نوعی غارت زیست‌محیطی در مقیاس کلان محسوب می‌شود. ساعاتی پس از انتشار این خبر، بسیاری از کارشناسان حوزه اقلیم‌شناسی و محیط زیست، انتقاداتی را مطرح کردند. به باور آنها جدا کردن بخشی از جنوبگان و کشاندن آن به نقطه‌ای دیگر از جهان برای تأمین آب جمعیتی اندک، نه‌تنها منطقی است بلکه زیرپا گذاشتن اصولی است که نهادهای بین‌المللی برای حفاظت از زمین و به جای گذاشتن میراث آن برای آیندگان ترسیم کرده‌اند.

امارات در زمره 10 کشور اول دنیا از حیث تولید نفت خام قرار دارد و دلارهایی که از این بابت روانه این شیخ‌نشین می‌شود، به شیوه‌های گوناگون صرف توسعه آن شده است، اما این که از همین دلارها برای غارت یخ‌های قطبی آن هم با صرف هزینه چشمگیر استفاده شود، جای سؤال دارد.

پیش بینی شده است، فرآ یند این انتقال یک سال طول بکشد. امارات خود را برای کشاندن این کوه‌های یخی در سال آینده آماده می‌کند. اگرچه این قطعات یخی برای مدتی محدود، بخشی از کم آبی این کشور را برطرف می‌کند، اما پرسش این است که چنین انتقالی با چه مجوزی و براساس کدام معیار جهانی انجام می‌شود؟

منبع: دیلی میل

مترجم: مهدی پیرگزی