لیگ برتر فوتبال ایران مثل همیشه با اشک و لبخند به پایان رسید. شادمانی برای تیم‌هایی که سهیمه گرفتند یا در لیگ باقی ماندند و اشک و آه برای دو تیمی که سقوط کردند. گریه بعضی از بازیکنان در دقایق پایانی لیگ آن‌قدر تلخ بود که از ذهن پاک نمی‌شود.
کد خبر: ۱۰۲۶۹۶۹

در مورد پرسپولیس تیمی که از هفته‌ها قبل قهرمانی‌اش را سند زد حرف ناگفته‌ای نمانده است. آنها فاتح عناوین و رکوردها و قهرمانی شایسته‌ بودند. استقلالی‌ها هم یک پایان خوب را جشن گرفتند. علیرضا منصوریان که در هفته‌های ابتدایی لیگ برخی ساعت شنی رفتنش را هم وارونه کرده بودند، دست به کارستانی بزرگ زد و با نتایجی خوب در مکان دوم قرار گرفت. استفاده از جوانان لایق، مهم‌ترین تغییر او در این فصل بود.

تراکتورسازی تبریز که در طول فصل بارها سر به آسمان سایید، با بهترین بازیکنان و امکاناتی عالی، نه تنها قهرمان نشد که نایب قهرمان هم نشد و دلیل این را باید روی نیمکت این تیم جست‌وجو کرد. سپاهان اصفهان بعد از آمدن کرانچار عالی عمل کرد و هواداران این تیم امیدوار هستند او در فصل بعد سپاهان را به آنچه لیاقت دارد، برساند.

تحسین ویژه این ستون اما شایسته اکبر میثاقیان است. حتی اگر او را دوست نداشته باشید و سبک فوتبالش را نپسندید اما نمی‌توانید توان او را در مدیریت تیم‌های بحران‌زده انکار کنید. سوپرمن، این بار سیاه‌جامگان را در لیگ برتر نگه داشت.

در پایان امیدواریم صبا و ماشین‌سازی با قدرت به لیگ برتر برگردند. البته کار آنها در لیگ یک سخت است چون لیگ یک این فصل نشان داد رقابت در آن تا چه اندازه دشوار است.

مهدی توتونچی

جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها