بریز و بپاش عیدانه مدیران

به گزارش جام جم، روزهای پایانی سال را باید روزهای پر از اسراف شرکت‌هایی دانست که‌ به باقیمانده بودجه‌شان با پرکردن فاکتورهای به ظاهر فرهنگی چوب حراج می‌زنند.

هیچ‌کس با جشن گرفتن روزهای پایانی سال و عیدی دادن‌های معقول مخالف نیست، اما این روزها ریخت و پاش‌هایی که از سوی برخی سازمان‌ها و شرکت‌ها انجام می‌شود به نوعی در روزهای پایانی سال فقر و درماندگی محرومان را به ریشخند می‌گیرد و یادآور می‌شود که هنوز خیلی‌ها با مساله مهمی به نام مسئولیت اجتماعی بیگانه‌اند.

حد همسایگی تا 40 خانه است؛ این سفارش پیامبر به پیروان دینش است، مساله‌ای که این روزها رو به فراموشی است، زیرا خیلی از همسایه‌ها از حال و روز یکدیگر خبر ندارند.

به قول معروف نان خیلی‌ها در روغن است و کم نیستند افرادی که‌ سر گرسنه به بالین می‌گذارند، در شرایطی که خانه‌هایشان فاصله چندانی از هم ندارد.

فاصله ‌طبقاتی روزبه‌روز بیشتر می‌شود و طغیان آسیب‌های ا‌جتماعی شرایط زندگی را در جامعه‌ها دشوارتر می‌کند، چون افراد حقیقی و حقوقی فراموش کرده‌اند در قبال جامعه مسئولند و باید به اندازه توانشان گره از کار جامعه باز کنند.

پز‌ عالی،‌ ‌ جیب خالی

‌برخی سازمان‌ها در روزهای پایانی سال آنقدر ریخت و پاش می‌کنند که به نظر می‌رسد اگر در روزهای باقیمانده سال بودجه‌شان را هزینه نکنند، سال آینده به آنها بودجه‌ای تعلق نمی‌گیرد، این درحالی است که وظیفه اصلی بسیاری از این سازمان‌ها برآورده کردن نیازهای اولیه محرومان جامعه است‌.

مشکل اینجاست که هدایای این شرکت‌ها به اهدای سررسید و کارت تبریک به افرادی که ارتباط مستقیمی نیز با آنها ندارند، محدود نمی‌شود.

سوءمدیریت در این مراکز چندسالی است که سبب شده بودجه این سازمان‌ها به جای این‌که صرف باز شدن گره از کار نیازمندان شود، به عنوان عیدی‌های میلیونی به حساب افرادی که در حاشیه این سازمان‌ها فعال هستند و حتی گاه برخی اصحاب رسانه ریخته شود.

‌اگر این سازمان‌ها دست‌کم به فکر پرسنل خود باشند، می‌توانند به سهم خود در حل‌شدن مشکلات جامعه سهیم باشند، چون رفع مشکلات شهروندان منجر به کاهش مسائل جامعه خواهد شد، اما مدیران چنین شرکت‌ها و سازمان‌هایی به این فکر هستند که در روزهای پایانی سال فقط نمایشی پر زرق و برق اجرا کنند.

این درحالی است که توجه مدیران سازمان‌های مختلف به بحث مسئولیت اجتماعی می‌تواند کمکی جدی به سازمان‌های حمایتی مانند کمیته امداد و بهزیستی نیز باشد.

حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی کشور نیز این مساله را تائید می‌کند.

او دراین باره می‌افزاید: اگر مسئولیت اجتماعی گسترش پیدا کند، ‌سازمان‌های حمایتی نیز کوچک‌تر می‌شوند و به این شکل هدف واقعی این سازمان‌ها که توانمندسازی مددجویان است، زودتر و بهتر محقق می‌شود.

‌مسئولیت اجتماعی برندی معتبر

ورود سازمان و شرکت‌های مختلف به مساله مسئولیت اجتماعی در کنار رفع مشکلات جامعه می‌تواند بازار مناسبی نیز برای این سازمان‌ها فراهم کند، زیرا وقتی شهروندان ‌متوجه شوند یک شرکت بخشی از درآمد خود را صرف برطرف شدن مشکلات جامعه می‌کند، حساب دیگری روی او باز می‌کنند.

این اتفاق مثبتی است که اخیرا نیز از سوی برخی شرکت یا سازمان‌ها رخ می‌دهد؛ برای نمونه یکی از بانک‌ها برای نجات جنگل کمپینی را به نام جنگل جای زباله نیست طراحی کرده است یا یکی از شرکت‌های بیمه هزینه‌ای را که قرار بود، صرف خرید سررسید برای مشتری‌هایش کند، به سازمان بهزیستی داده تا در اختیار محرومان جامعه قرار گیرد.

انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کشور با بیان این‌که اقداماتی که در جهت خیر جمعی است باید توسعه پیدا کند‌، می‌گوید: این شرکت بیمه 200 میلیون تومان در اختیار سازمان بهزیستی گذاشت تا صرف نیازهای مددجویان چهار استان شود‌.

آن‌طور که رئیس سازمان بهزیستی توضیح می‌دهد مبلغی که این شرکت بیمه در اختیار بهزیستی گذاشته صرف اقدامات تخصصی، توانبخشی و مراقبت مددجویان در استان‌های ایلام، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان‌ و کهگیلویه و بویراحمد می‌شود.

گسترش مسئولیت اجتماعی

در کشورهای توسعه‌یافته شهروندان به این نتیجه رسیده‌اند که دیگر نمی‌توان فقط برای خود زندگی کرد و نسبت به سرنوشت دیگر اعضای جامعه بی‌تفاوت بود؛ به همین خاطر افراد تلاش می‌کنند از هر فرصتی برای رفع مشکلات جامعه استفاده کنند‌.

رئیس سازمان بهزیستی می‌گوید: تا مدتی پیش مسئولیت اجتماعی به مسائلی مانند حقوق شهروند و محیط‌زیست محدود می‌شد، اما امروزه مسائلی مانند توسعه‌ جامعه، حقوق نیروی کار، رهبری سازمانی و اقدامات خیرخواهانه نیز به آن اضافه شده است‌.

درواقع این روزها در دنیا به بحث مسئولیت اجتماعی بیش از گذشته پرداخته می‌شود؛ زیرا به این نتیجه رسیده‌اند که مشکلات جامعه به دست شهروندان خیلی زودتر حل می‌شود، به همین منظور تلاش می‌شود زمینه را برای فعالیت‌های این چنینی فراهم کنند.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی کشور می‌افزاید‌:‌ در بسیاری از کشور‌ها مهم‌ترین منابع حمایت‌های اجتماعی از سوی شرکت‌ها و سازمان‌ها تامین می‌شود.

آن‌طور که او می‌گوید براساس ماده 172 قانون مالیات‌های مستقیم در کشورمان شخصیت‌های حقیقی و حقوقی می‌توانند بخشی از مالیات خود را برای ساخت مراکز بهزیستی و توانبخشی هزینه کنند.

به این شکل افراد حقیقی و حقوقی می‌توانند در برطرف کردن نیاز سازمان‌های حمایتی مانند ساخت آسایشگاه، مراکز نگهداری از ایتام یا حمایت از زنان سرپرست خانوار سهیم شوند‌.

اما به نظر می‌رسد، چون در این زمینه بدرستی اطلاع‌رسانی نشده بسیاری از سازمان‌های حمایتی از آن بی‌خبرند.

نام نیک؛ اعتبار بازار

چند روز بیشتر به سال نو باقی نمانده و خیلی از شرکت‌ها و سازمان‌ها تلاش می‌کنند با استفاده از عید نوروز خدماتشان را به جامعه معرفی کنند، اما چون خلاقیت لازم را ندارند، تلاش‌هایشان به چاپ کارت‌های تبریک و سررسید محدود می‌شود؛ این درحالی است که راه‌های بهتری نیز برای معرفی وجود دارد.

ابراهیم باغبانی، مدیرکل تحقیقات، پذیرش و خدمات مددکاری کمیته امداد کشور نیز دراین باره می‌گوید: اگر بودجه‌ای که شرکت‌ها و اشخاص برای این هدف در نظر می‌گیرند، در مسیر درست هزینه شود می‌توان نتایج بهتری گرفت.

با انتخاب مسیر درست می‌توان با یک تیر دو نشان زد، یعنی هم شرکت خود را معرفی کرد هم در حل و فصل مشکلات جامعه سهیم شد.

آن‌طور که او می‌گوید: چنانچه شرکت‌ها بخشی از درآمدشان را که برای تبلیغ در نظر می‌گیرند، صرف حل مشکل نیازمندان کنند، در بین مردم از محبوبیت بیشتری برخوردار می‌شوند.

هیچ کارشناسی مخالف تبلیغات نیست، اما تبلیغ را نباید به چاپ تقویم و سررسید محدود کرد؛ زیرا امروز شهروندان نیز نگاهی ویژه به اقدامات خیرخواهانه شرکت‌ها می‌کنند و از این طریق با خدمات آنها آشنا می‌شوند.‌

مهدی آیینی - جامعه