بی‌نشان مثل آتش‌نشان

برای آنها دیگر فرقی نمی‌کند «شهید خدمت» صدای‌شان بزنند یا «شهید ایثارگر» کوچیده‌اند از زمین ما. پیشگاه دوست، دلمشغولی‌های این چنینی را سزاوار نیست اما برای خانواده‌های‌شان که بی‌سرپرست و مصیبت‌زده باقی مانده‌اند و برای 80 میلیون نفر ایرانی که دل‌شان، داغ خورده از سوگ سیاوشان آتش‌نشان، حالا مهم است که سرنوشت بازمانده‌های شهدای‌شان چه می‌شود و شیردلی عزیزان‌شان چگونه ارج نهاده خواهد شد.

این فرجام را حالا پسوند یا پیشوندی روشن می‌کند که به کلمه شهید پیش از نام آتش‌نشان‌ها اضافه می‌شود و نوع حمایت‌هایی را تعیین می‌کند که در سال‌های بعد، به خانواده‌های‌شان اعطا می‌شود.

اصطلاح «شهید ایثارگر» که این روزها پویش مردمی راه افتاده تا آتش‌نشان‌های پلاسکو را با این عنوان بخوانند به این معناست که بازمانده‌های‌شان از امتیازهایی مشابه امتیازهای خانواده شهدای هشت سال دفاع مقدس برخوردار می‌شوند اما اصطلاح «شهید خدمت» که اخیرا بنیاد شهید و امور ایثارگران، با این نام خطاب‌شان کرده یعنی گرچه آتش‌نشان‌ها شهید شده‌اند، بنیاد شهید در قبال خانواده‌های‌شان خدمتی ارائه نمی‌دهد و تحت پوشش سازمان آتش‌نشانی و شهرداری قرار می‌گیرند. این همان چیزی است که دل خیلی از ایرانی‌ها را لرزانده است.

تلخ‌تر این است که تجربه سال‌های اخیر یادمان می‌آورد برخورد سازمان‌ها با خانواده‌های شهدای آتش‌نشان همیشه یکسان نبوده است و بویژه در استان‌های دیگر بجز تهران، برخی از این خانواده‌ها، بی‌هیچ پشت و پناهی به حال خود رها شده‌اند.

بار غم تنهایی این خانواده‌ها،‌ حتی از خانواده‌های آتش‌نشان‌های پلاسکو هم سنگین‌تر است چون قصه تلخ مرگ مردان آتش در پلاسکو به گوش همه مردم ایران رسیده است و شبیه موجی عظیم همه ایران را در نوردیده اما قصه‌های جانفشانی آتش‌نشان‌های دیگر در حوادث دورتر و دیرتر، آنقدر برد رسانه‌ای نداشته که همه‌مان در غم بازمانده‌های‌شان شریک شویم و دلمشغول آینده‌شان باشیم.

گره کار این است که خواسته مردم برای «شهید ایثارگر» محسوب شدن آتش‌نشان‌هایی که در حوادثی شبیه پلاسکو شهید می‌شوند، باید در مجلس مطرح شود تا واژه شهید را در قانون بازتعریف کنند اما از آنجا که این خواسته مشمول اصل 75 قانون اساسی می‌شود و برای دولت بار مالی دارد، نماینده‌ها نمی‌توانند در مجلس مطرحش کنند مگر آن که دولت آن را به صورت لایحه‌ای به آنها تحویل بدهد و آن‌وقت بهارستانی‌ها، در قالب قانونی، تصویبش کنند.

خواسته مردم اکنون عزیز شمردن شهدای آتش‌نشان است و مطمئن شدن از آینده بازمانده‌ های‌شان و اصلاح قانون. فقط خدا کند اهالی بهارستان و دولتمردان، این سکوت طولانی را بشکنند و خواسته میلیون‌ها ایرانی اندوهگین را اجابت کنند تا تسکینی شود برای دل‌های داغدارشان در سوگ مردان آتش.

مریم یوشی‌زاده - دبیر گروه جامعه